Úrval - 01.05.1966, Side 120

118
ÚRVAL
eða vinstri, áður en þeir kæmust út
á brúna. Hollingsworth stökk út úr
skriðdreka sínum og gáði að því,
hvort hann gæti bæði verið í fylk-
ingarbrjósti, vísað bílalestinni á
rétta leið og rutt henni braut og
jafnframt gefið skyttunni í skrið-
drekanum fyrirmæli og leiðbeining-
ar viðvíkjandi miðun og æskilegum
skotmörkum með hjálp símans, sem
var á hlið skriðdrekans. Einmitt á
sama augnabliki sprakk skriðdreka-
byssukúla tæpum 15 metrum frá
stað þeim, sem Hollingsworth stóð
á, og hann gerði sér skyndilega grein
fyrir því, að hann var alblóðugur í
framan.
Með skammbyssu í annarri hend-
inni og skriðdrekasímann í hinni
hélt hann áfram fótgangandi í átt
til brúarinnar. Hann fékk byssukúlu
í vinstra hnéð, en hélt samt áfram.
Að lokum var framsókn hans stöðv-
uð af geysilegri kúlnahríð úr þýzk-
um varnarstöðvum. Þá var hann tek-
inn að vera reikull í spori og var
orðinn hálfblindur af sínu eigin
blóði, sem streymdi stöðugt niður
í augu honum. Hann varð að skipa
liði sinu að hörfa undan. Þá var
hann aðeins 36 fet frá brúnni. Hefði
honum tekizt að komast yfir brúna,
hefði hann getað verið kominn til
Berlínar innan 11 klukkustunda, að
hans áliti.
Þegar fótgöngulið og verkfræð-
ingasveitir reyndu enn einu sinni
að ná Schönebeckbrúnni í dögun
þess 12. apríl, sprengdu Þjóðverjar
hana í loft upp beint fyrir framan
augu þeirra.
Nú tók kvíði að breiðast út með-
al yfirmanna 9. hersins. Allt fram
yfir hádegi þess 12. apríl hafði ver-
ið góð ástæða til mikillar bjartsýni.
5. bryndrekaherfylkið hafði geystst
áfram með ótrúlegum hraða og lagt
að baki sér 200 mílur á 13 dögum.
2. bryndrekaherfylkið hafði farið
sömu vegalengd á 14 dögum. En
samt höfðu liðssveitirnar ekki náð
neinni brú enn þá og þeim hafði
ekki heldur tekizt að ná fótfestu
neins staðar á austurbakka Elbe-
fljóts. Því var nú tekin þýðingar-
mikil ákvörðun í aðalbækistöðvum
2. bryndrekaherfylkisins: bryn-
drekasveitirnar urðu að ryðja sér
braut yfir á eystri bakkann með
því að leggja flotbrú yfir ána. Fyrst
skyldu liðssveitir ráðast yfir á aust-
urbakkann í bátum og prömmum
og tryggja sér þar fótfestu. Svo yrði
lögð flotbrú yfir ána, og yfir hana
mundu bryndrekarnir og bifreiðirn-
ar síðan streyma.
Klukkan 8 að kvöldi þess 12. apríl
voru tvær herfylkingar fótgöngu-
liðs og nokkurra brynvarinna öku-
tækja ferjaðar með hægð yfir Elbe-
fljót. Þeim var ekki veitt nein mót-
spyrna á eystri bakkanum. Herfylk-
ingarnar voru komnar yfir heilu og
höldnu um miðnættið, og í bvrjun
dögunar hafði sú þriðja bætzt í hóp-
inn. Liðið dreifði sér fljótlega um
eystri bakkann, gróf skotgrafir og
byrgi í þéttum hálfhring um stað
þann, sem verða skyldi eystri brú-
arsporður flotbrúarinnar. White
hershöfðingi hrjngdi síðan sigri-
hrósandi til Simpsons hershöfðingja,
yfirmanns 9. hersins, og hrópaði:
,.Við erum komnir yfir um“!
Hlið til Berlínar.