Úrval - 01.09.1969, Side 6

Úrval - 01.09.1969, Side 6
4 ÚRVAL £*------------------*J smásögur | stormenm I **— ----------------** DEILA RITHÖFUNDANNA Jónas- ar Árnasonar og Agnars Þórðarson- ar út af Jörundi Hundadagakon- ungi vakti mikla athygli í síðasta mánuði. í einni athugasemd sinni út af þessu óvenjulega máli komst Jónas að orði eitthvað á þá leið, að hann gæti líka verið merkilegur með sig engu síður en Agnar. Eftir- farandi saga er ef til vill ofurlítil sönnun þess: Þingmenn fá eins og kunnugt er afnot af húsnæði í Þórshamri. Á liðnum vetri kom Jónas að máli við manninn, sem hefur umsjón með bílastæðinu fyrir utan húsið. Hann vék ’sér að manninum og sagði: — Þú verður að hafa mörg stæði laus í kvöld, því að það er fundur hjá mér. Maðurinn tók dauflega undir þessa skipun og sagði með hægð: — Fyrir hvern er það, með leyfi? Við þessu brást Jónas hinn reið- asti, þandi út brjóstkassann og sagði byrstur: — Ætlarðu að segja mér, að þú vitir ekki hver ég er? Þá var eins og ljós rynni upp fyrir manninum. Hann leit andar- tak á Jónas, en sagði síðan: — Jú, alveg rétt! Ertu ekki bróð- ir hans Jóns Múla? KJARVAL kom eitt sinn að máli við konu þá, sem gerði hreint hjá honum, og bað hana að útvega sér prjónavesti. Hann lét þess getið um leið, að hann væri orðinn sárleiður á þessum gamaldags peys- um með löngum ermum, og nú vildi hann breyta til. Konan spurði, hvort hún mætti ekki sjálf prjóna fyrir hann vesti, og tók Kjarval því feginsamlega. Skömmu seinna kom hún með vestið og spurði Kjarval þá, hvað það kostaði. Hún kvaðst ekki geta selt honum þetta, því að hann hefði gert henni svo margan greiða um dagana. Kjarval vildi ómögulega fallast á þennan kaupskap og bauð kon- unni að velja sér þá einhverja mynd, sem þarna væru inni, en mörg málverk voru á vinnustof- unni um þetta leyti, bæði stór og smá. Þegar konan sá, að hún komst ekki undan að velja sér málverk, valdi hún sér litla mynd, sem var forkunnar fögur, en lét lítið yfir sér. Kjarval færðist í fyrstu undan, að hún tæki þessa mynd, því að hér væri um margar stærri og verð- meiri myndir að ræða. En konan sat við sinn keip, og loks lét Kjar- val tilleiðast og afhenti konunni myndina. Nú vildi svo illa til, að einmitt þessa mynd var Þorsteinn Schev-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.