Úrval - 01.09.1969, Síða 21
FLÓTTINN TIL GUANTANAMOSTÖÐVARINNAR
19
skutust á bak við bílinn og skutu
þaðan að vörðunum, sem nálguðust
óðfluga. Þeir felldu tvo, en skamm-
byssur þeirra áttu lítið erindi við
hin sjálfvirku, tékknesku vopn
varðmannanna, sem voru af beztu
gerð. Um hálf tylft flóttamanna féll
til jarðar, er þeir nálguðust girð-
inguna. „Beygið ykkur niður!“
hrópaði Delgado. Þeir Pérez yfir-
gáfu nú vörubílinn til þess að hjálpa
konum og börnum, sem stauluðust
áfram og duttu í sífellu.
Þeir, sem komust að gaddavírs-
hindruninni, sem var fjögur fet á
hæð og fjögur fet á breidd, rifu sig
og tættu illilega, er þeir klöngruð-
ust yfir hana. Fötin tættust utan af
konunum, og börnin rifu sig á hönd-
unum. En samt héldu þau áfram að
berjast æpandi á hæl og hnakka,
rifin og blóðug, og komust við illan
le:k yfir girðinguna hvert af öðru.
Delgado tókst að koma Olgu konu
sinni og öllum börnunum fjórum
yfir girðinguna. Svo heyrði hann
Gloriu Morales hrópa á hjálp. „ Ég
kemst þetta aldrei!“ hrópaði hún.
„Taktu barnið. Komdu henni yfir
um — til frelsisins."
Eufemio tók við barninu, einmitt
um leið og hann sá sinn eigin bróður
og mágkonu handtekin í tæpra 50
metra fjarlægð. Vörðunum miðaði
nú mjög hratt áfram, enda hand-
tóku þeir nú hvern flóttamanninn
á fætur öðrum.
„Komdu yfir um! Komdu yfir
um!“ hrópaði Olga hinum megin
við girðinguna. Delgado kastaði
barninu yfir gaddavírsgirðinguna.
Svo klöngraðist hann sjálfur yfir
hana, þar eð hann sá, að hann gat
ekkert frekar aðhafzt.
Það voru aðeins liðnar tæpar 20
mínútur, síðan hann hafði beygt út
af þjóðveginum. Þegar bandarískir
landgönguliðar komu að fólkinu
nokkrum mínútum síðar, fundu þeir
þar 88 hugrakka menn, konur og
börn, sem tekizt hafði að sleppa
burt — til frelsisins. Það var ömur-
legt til þess að hugsa, að um 40 aðr-
ir, sem nú dvelja í fangabúðum eða
eru dánir, höfðu ekki verið eins
heppnir. Þeim hafði ekki tekizt að
sleppa.
Klukkan var 8 að morgni þ. 6.
janúar, á „Hátíð vitringanna
þriggja“. Eufemio hafði tekizt að
framkvæma mestu fjöldaflóttaáætl-
un á gervöllum 10 ára kommúnista-
stjórnarferli Castros. Veikbyggð,
smávaxin kona, blóðug á höndum
og fótum, greip um hendur Del-
gados og þakkaði honum grátandi
fyrir. „Þú hefur gefið okkur mestu
gjöf lífs okkar,“ hrópaði hún. „Því
getum við aldrei gleymt.“
Hjónabandsauglýsing í Berlingske Tidende í Kaupmannahöfn:
„Herramaður, sem styður jafnrétti kynjanna af heiLum huga, leitar
eftir kynningu við konu í góðri stöðu með tryggðum eftirlaunum, sem
getur tryggt honum örugga framtíð.“