Úrval - 01.09.1969, Blaðsíða 112

Úrval - 01.09.1969, Blaðsíða 112
110 ÚRVAL allt samband þeirra við. ræningj- ana; enginn vafi gæti leikið á því, að þeir þremenningarnir hefðu orðið fyrir miklum blekkingum. Yfirheyrslurnar áttu sér stað heima hjá Lindberg. Rosner kvaðst margoft hafa haft samband við undirheimalýðinn, fyrst og frémst ýmsa minniháttar glæpamenn, sem reyndu að hagn- ast á málinu. í einu tilfellinu hefði verið gott útlit með, að einhver lausn fengist en allt endað í blind- götu. Curtis gaf nákvæma lýsingu á skonnortunni, og varð það til þess, að strandgæzlunni var þegar í stað gefin skipun um að rannsaka haf- svæðið milli Nova Scotia og Florida. En lögreglan fann fljótlega, að Curtis átti erfitt með að muna ýms önnur mikilvæg atriði. Til að mynda rak hann ekki minni til, hvar hann hafði hitt konurnar tvær í Fordbílnum með senditækin. Eft- ir að hafa leitað hálfan dag varð Curtis að gefast upp á að finna hús- ið í Newmark, þar sem hann hafði hitt John. Og loks var hann ekki fær um að finna skálann í Cape May, þar sem hann hafði rætt við aðra konuna 10. maí, — og voru þó aðeins liðnir þrír dagar síðan. Curtis fann fyrir því, að allir sniðgengu hann þetta kvöld á heim- ili Lindbergs. Enginn talaði við hann fyrr en Walsh lögreglumaður stakk upp á því við hann um mið- nættið, að þeir brygðu sér út fyrir og önduðu að sér hreinu lofti. Þessa svölu vornótt tók Curtis nú að skýra frá sínum persónulegu vandkvæðum; sagði að síðastliðið vor hefði fyrirtæki hans orðið gjaldþrota og hann fengið tauga- áfall, en konan hans hefði með nærgætni sinni komið í veg fyrir, að ekki fór enn verr fyrir sér. Walsh kinkaði kolli og kvaðst skilja, að þetta hefði verið erfið reynsla fyrir hann. En mundi það ekki létta á honum, ef hann segði sannleikann um hlutverk sitt í Lindbergs-málinu? „Ég er búinn að segja sannleik- ann um það,“ flýtti Curtis sér að svara. Walsh lét sem hann heyrði ekki þessi orð; það var svo margt mót- sagnakennt í frásögnum Curtis. Andartak stóðu þeir þögulir. En svo yppti Curtis öxlum og mælti: „Það eina ósanna var, þegar ég sagði honum, að ég hefði séð hluta af lausnarfénu.“ Walsh hugsaði sig um. „Af hverju ekki að segja Lindberg ofursta það?“ spurði hann. „Þetta var nefnilega eina sönnunin, sem hann hafði um, að þér stæðuð í sambandi við ræningjana.“ Curtis féllst á þetta, og eftir nokkrar mínútur endurtók hann þaninni röddu fyrrnefnda fulljrrð- ingu í áheyrn Lindbergs. Andar- tak starblíndi Lindberg þegjandi á Curtis. Síðan vatt hann sér við með fyrirlitningu og gekk hratt út úr stofunni. En efaðist Walsh um, að Curtis hefði sagt allan sannleikann og stakk því upp á, að hann endur- tæki sögu sína enn einu sinni. Curtis féllst á það en fullyrti jafn- framt, að frásögn hans væri sann- leikanum samkvæm. Hann talaði
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.