Úrval - 01.09.1969, Page 113

BARNI LINDBERGS RÆNT
111
nú langa stund, en ekkert nýtt kom
fram.
Loks greip Walsh fram í og
maelti: „Hvers vegna komið þér
ekki með sannleikann? Ég er orð-
inn þreyttur og þarf að koma mér
í háttinn."
Walsh lét ekki standa við orðin
tóm og gekk til dyranna. En í sama
bili spratt Curtis upp af stóli sín-
um svo harkalega, að stólinn skall
í vegginn að baki. „Gott, — ég
skal gera hreint fyrir mínum dyr-
um!“ þrumaði hann. „Útvegið mér
ritvél."
Eftir hálfa klukkustund hafði
Curtis undirritað yfirlýsingu, þar
sem hann meðgekk svik sín. Öll
sagan um skonnortuna, ræningja-
flokkinn og Fordbílinn var upp-
spuni frá rótum. „Ég fann upp á
þessu öllu“ skrifaði hann. Og á
öðrum stað viðurkenndi hann, að
allur áhugi Dobson-Peacocks pró-
fasts varðandi málið hafi snúizt um,
að hann sjálfur kæmist í blöðin.
„Því oftar sem á hann var minnzt,
því glaðari varð hann“, sagði
Curtis.
Prófasturinn neitaði að yfirgefa
heimili sitt í Virginíu, þar sem hann
var utan valdsviðs lögreglunnar í
New Jersey. Curtis var þegar í stað
fangelsaður.
HINIR MÖRGU GRUNUÐU
Til þessa hafði fylkislögreglan í
New Jersey helzt viljað hafa all-
an veg og vanda af Lindbergsmál-
inu. En þar sem vikur liðu án þess
upp kæmist um afbrotamennina,
varð. lögreglan fyrir ýmisskonar
gagnrýni. Schwarzkopf vísaði þess-
um ásökunum á bug með því að
gefa eftirfaarndi yfirlit yfir st.arf
manna sinna varðandi málið:
Þrjátíu af einkennisklæddum og
óeinkennisklæddum New Jersey-
lögreglumönnum höfðu eytt fjöl-
mörgum dögum til leitar og yfir-
heyrslna. Einn lögreglumannanna
hafði tekið sér ferð á hendur til
Englands til að leita upplýsinga hjá
Scotland Yard um Betty Gow og
þau Whately-hjónin.
Lögreglan hefði ennfremur próf-
að kenningu eina, sem gæti skýrt,
hvers vegna barnið var tekið af
lífi. Smíðaðir höfðu verið nákvæm-
ar eftirlíkingar af þriggjahluta-
stiganum, sem fundizt hafði í ná-
grenni hússins. Stærðin var höfð
sú sama og samskonar viður valinn.
Með stigum þessum voru gerðar
margar tilraunir við barnaherberg-
isgluggann. Og í ljós kom, að stig-
ar þessir brotnuðu á nákvæmlega
sama stað og fyrirmyndin undan
þunga lögreglumanns, sem bar 14
kílóa þunga byrði og 84 sentimetra
langa, sem var þyngd og stærð
barnsins. Þegar stiginn brotnaði,
slöngvaðist maðurinn framyfir sig
og byrðin skall í múrvegginn, og
höfuðið lenti af krafti á múrbrún.
Þessar tilraunir með stigana
leiddu ennfremur annað í ljós:
Stigarnir brotnuðu undan þunga,
sem nam áttatíu og tveim kíló-
grömmum. Þar sem barnið vó 14
kíló, hlaut maðurinn, sem klifrað
hafði upp og niður stigann að hafa
vegið að minnsta kosti 68 kíló. Hann
hlaut líka að hafa verið lipur í
betra lagi, þar sem 48 sentimetrar
voru milli stigaþrepanna, en það