Úrval - 01.08.1970, Blaðsíða 17

TÁNINGAR SEM STRJÚKA AÐ HEIMAN
15
býr hann fjölritað blað með per-
sónulýsingum og öðrum upplýsing-
um og afhendir það „leitarmönn-
um“ sínum ásamt ljósmyndum, ef
til eru. Leitarmenn þessir eru ald-
ir upp í hverfinu og eru vel kmm-
ugir öllum staðháttum þar. Þeir
þekkja vel lélegu veitingahúsin,
subbulegu íbúðarhúsin og alls kon-
ar skuggaverur og slæpingja, sem
þar halda sig. Þeim tekst oft að
finna börn og unglinga, þótt at-
vinnulögreglumenn hafi gefizt upp
við það. Faðir 16 ára unglings-
stúlku, sem strokið hafði að heim-
an, kom við hjá séra Eckhardt, eftir
að hann hafði leitað árangurslaust
að henni í New Yorkborg í heila
viku, ásamt lögreglu og einkalög-
reglumanni. Hann skýrði prestin-
um frá því, að hún væri með klari-
net með sér. Og þessar upplýsingar
urðu til þess, að einn „leitarmanna11
prests náði sambandi við ungling,
sem minntist þess að hafa séð unga
stúlku með klarinet í niðurníddri
byggingu á Eystra 2. stræti. Það
liðu aðeins nokkrar mínútur, þang-
að til faðir og dóttir höfðu hitzt og
voru lögð af stað heimleiðis, glöð
og ánægð.
Eckhardt og hinir ungu safnaðar-
meðlimir hans hafa líka komið á
laggirnar skoðunarferðum fyrir
unglinga til hinna eftirsóttu svæða
stórborganna til þess að opna augu
þeirra fyrir staðreyndum lífsins.
Þetta eru hinar svokölluðu „Augna-
opnunarferðir“. Hann hefur þegar
farið með 42 fulla vagna af ung-
lingum úr ýmsum Austurfylkjum í
skoðunarferðir um þessa ímynduðu
„griðastaði“ unglinganna í fylgd
með „leitarmönnum“ sínum. Farið
hefur verið um óhreinar götur,
stráðar sorpi og úrgangi, þar sem
alls konar misyndisfólk og „sýn-
ingartrúðar" eru alls ráðandi. Ungl-
ingarnir fá að skoða kaffihúsin,
diskótekin og aðra þá staði, þar
sem hávær bítlatónlist er leikin, og
fjölbýlishúsin, sem fólk þetta hefst
við í, sambýliskommúnurnar og
aðrar vistarverur. Síðan mega þeir
„kanna“ svæðið í klukkustund upp
á eigin spýtur.
Enginn þeirra 1900 unglinga, sem
farið hafa í slíkar ferðir, hefur enn
orðið eftir, þegar vagnarnir sneru
heim. Það hefur aldrei skeikað
nema örfáum mínútum frá auglýst-
um brottferðartíma í mesta lagi. Og
viðhorf margra unglinga hafa líkzt
viðhorfi síðhærða gagnfræðaskóla-
piltsins, sem varð að orði eftir slíka
„könnunarferð", „Ég hef verið að
hugsa um að „leggja í hann“, en
eftir að hafa séð, hvar maður lend-
ir, þá geri ég mér grein fyrir því,
að þetta er ekki lengur neitt fyrir
mig.“
☆
Okkur er sagt, að úlfaldinn vinni i 7—8 klukkustundir, þótt hann fái
ekki dropa að drekka. Að því leyti er hann ólikur sumum mönnum,
sem geta drukiíið í 7— 8 daga án þess að vinna handartak.