Úrval - 01.08.1970, Blaðsíða 92

90
ÚRVAL
afgreiðsludeild einnar af verk-
smiðjum General Electric. Svo rak
ég svolítið húsgagnaverkstæði hér,
þar sem skápar voru smíðaðir. En
konan mín yfirgaf mig árið 1956,
svo að ég hélt til New York til
þess að hefja nýtt líf. Allir vinir
mínir hérna virðast hafa gufað
upp“.
,,Nú, hvers vegna komstu þá
hingað“?
„É'g var orðinn þreyttur á New
York. Ég ólst upp hérna við Vötn-
in miklu, og mig langaði hingað
aftur“.
„Hvar bjóstu í New York“?
„f fjölbýlishúsinu númer 4738 við
Decaturstræti í Bronxhverfinu
þangað til núna í desember. Ég
varð að flytja, því að það átti að
fara að rífa húsið. Svo dvaldi ég á
George Washingtonhótelinu, þang-
að til ég kom hingað".
„Hvar vannstu í New York“?
„Hjá timbursölufyrirtæki í
Bronx".
..Þú ert ekki með ökuskírteini á
þér. Áttu bíl“?
„Nei“.
..Hvernig komstu til og frá vinnu
í New York“?
„Með strætisvagni".
„Hvaða númer var á vagninum?
Lýstu leið hans“.
Áður en Tuomi hélt frá Moskvu,
hafði hann lært utan að kort af
hverfunum. sem fiölbýlishúsið og
timbursölufvrirtækið voru í. Hann
hafði svo kvnnt sér þessa staði, ýt-
arleear fvrstu vikurnar í New York.
En en°inn hafði séð það fyrir, að
hann vi’ði að vita. hvaða strætis-
vagn fór á milli þessara staða og
því síður leiðina, sém vagninn fór.
„f sannleika sagt man ég ekki ná-
kvæmlega númerið á vagninum",
svaraði hann.
„Þú fórst alltaf með þessum sama
vagni mánuð eftir mánuð, og samt
geturðu ekki sagt okkur, hvaða
vagn það var“, hreytti Jack út úr
sér. Tuomi svaraði þessu engu.
„Við skulum sleppa New York-
dvölinni fyrst um sinn“, sagði Don
loks. „Segðu okkur nú svolítið frá
bernsku- og æskuárum þinum“.
ENDALOK „ÆVISÖGU“.
Tuomi byrjaði að þylja upp
,,ævisöguna“, sem soðin hafði ver-
ið saman handa honum í Moskvu
og hann hafði æft sig á mörg þús-
und sinnum. Hann hafði fæðzt í
Michiganfylki árið 1916. Hann hafði
sótt gagnfræðaskóla í bænum Rock
til 16 ára aldurs. En eftir að systir
hans dó árið 1932, hafði stjúpfaðir
hans, sem fæddur var í Finnlandi,
yfir.gefið fjölskylduna. Móðir hans
hafði því farið með hann heim á
búgarð ömmu hans norður í Minne-
sotafylki. Árið 1938 giftist hann
Helen Matson. Þá var hann 22 ára.
Hún hafði verið bernskuvinkona
hans heima í Rock. Þau unnu á bú-
garðinum um hríð eða þangað til
búskapurinn fór að ganga á aftur-
fótunum árið 1941. Herkvaðningar-
skrifstofa hafði veitt honum undan-
þágu frá því að gegna herþjónustu
á stríðsárunum, vegna þess að hann
þurfti að sjá fyrir konu sinni, móð-
ur og sjúkri ömmu.
Hann vann við ýmis störf, eftir
að hann hætti við búskapinn. Hann
fór til Kanada og vann í skógar-