Úrval - 01.08.1970, Blaðsíða 122

120
ÚRVAL
ar. En sannfæring hans og skoð-
anir höfðu aftur á móti öðlazt sér-
stakan styrk, vegna þess að hann
hafði orðið að öðlazt þessa sann-
færingu og mynda sér þessar skoð-
anir hægt og hægt og með því að
draga sínar eigin ályktanir af stað-
reyndunum. Og slíkt hafði verið
sársaukafullt. Hann fann stolt og
innri frið gagntaka sig, er hann tók
upp símataltækið til þess að hringja
í Jack.
„Mannstu, að ég sagði þér, að
það væri svo margt, sem ég vildi
ekki skýra þér frá, þegar við hitt-
umst í veiðikofanum11? spurði Tu-
omi Jack. „Jæja, nú er ég reiðu-
búinn til að skýra frá því öllu“.
„Kaarlo, þú hefur verið reiðúbú-
inn í langan tíma,“ svaraði Jack.
„En við álitum, að það reyndist
bezt að bíða, þangað til þú gerðir
þér grein fyrir því sjálfur. Við hitt-
um þig í levniíbúðinni klukkan sjö
annað kvöld."
„ÓGILTU ALLAR ÁÆTLANIR!“
í janúar fór Tuomi að búa sig
undir „leyfisferð" til Moskvu, eins
og Galkin hafði mælt fyrir um.
Miðstöðin sendi honum falsað
bandarískt vegabréf og falsað fæð-
ingarvottorð ásamt fyrirmælum um
að senda Miðstöðinni áætlun, er
gerði honum fært að leggja af stað
í maí eða júní. Pakkinn, sem Mið-
stöðin sendi honum, hafði einnig
að geyma fyrirmæli um að komast
að því, hvort til væru nokkrar
flugskevtastöðvar í Swanton í Ver-
montfylki eða nálægt Elizabeth-
town í New Yorkfylki.
Alríkislögreglan beitti áhrifum
sínum hjá Burbank, sem Tuomi
vann hjá. Og brátt gat Tuomi til-
kynnt Miðstöðinni, að sér hefði tek-
izt að fá leyfi frá því í júní þangað
til í lok september. Hann sagðist
hafa útskýrt það fyrir vinnuveit-
anda sínum, að hann langaði óskap-
lega til þess að eyða nokkrum mán-
uðum í Finnlandi og leita þar uppi
„týnda“ ættingja foreldra sinna.
Sendiför hans til Vermontfylkis
og norðurhluta New Yorkfylkis síð-
ari hluta aprílmánaðar var sann-
kölluð skemmtiferð. Svo auðveld
var hún. Báðar stöðvarnar voíru
staðsettar á þeim stöðum, sem Rúss-
ar höfðu bent á. * Það var svo auð-
velt fyrir Tuomi að finna þær og
staðsetja nákvæmlega á kortinu, að
hann hafði í raun og veru tíma til
þess að „lifa sig inn í“ hlutverk
sitt sem veiðimaður ásamt þeim
Jack og Steve, er voru fylgdarmenn
hans. Fyrsta kvöldið steiktu þeir
nýveiddan silung yfir opnum eldi
við tæran læk norður í Vermont-
fylki. Næsta kvöld tróðu þeir sig út
á pylsum og pönnukökum á hinni
árlegu hlynsykurhátíð í Elizabeth-
town. Tuomi var endurnærður og
rólegur, þegar hann ók af stað heim
til New Yorkborgar. En þegar þang-
að kom, beið hans alveg furðuleg
orðsending frá Miðstöðinni í einum
af felustöðunum.
„Með ábyrgðarlausum og heim-
ildarlausum verknaði þínum hefur
þú stofnað öryggi þínu í hættu og
iafnframt ætlunarverki þínu.“ —•
Þannig hófst orðsendingin. „Þér var
* Þær hafa síðan báðar verið
lagðar niður.