Úrval - 01.10.1970, Blaðsíða 123

VATNSDALSÁ ....
121
ar hans voru opnar á steini mín
megin við hylinn. Hann kom eftir
sjötta hvert kast til að skipta um
flugu. Nú var ég kominn að hyln-
um og sá fjóra væna laxa, sem lágu
undir hinum bakkanum, á þriggja
til fjögurra feta dýpi. Jesse skipti
nú í síðasta sinn, og hnýtti á Gray
Wulff þurrflugu, sem var örþrifa-
ráð. Fyrsta kastið var of stutt. Eg
man ekki hvernig annað kastið fór.
Þriðja kastið var nákvæmlega rétt
og fiskurinn tók fluguna eins og
bezt varð kosið. Hann strikaði hyl-
inn í nokkrar mínútur, en fór svo
ofan úr hylnum eina tvö hundruð
metra niður hvítfyssandi flúðirnar
og við löndu.ðum honum í næsta
hyl fyrir neðan.
Þegar hér var komið sögu fannst
mér þetta ætla að verða ósköp auð-
velt. Fiskurinn tæki fallegar þurrar
hárflugur möglunarlaust. Einum
tveimur dögum seinna sá ég annan
veiðimann reyna sömu aðferð við
fisk í næstum sams konar stöðu.
Laxarnir eltu vissulega. En það tók
meira en hundrað köst og mörg
fluguskipti að fá einn til að taka
- og í þetta sinn flugu með úfnum
vængjum og vsörtum búk, sem
kölluð er Pass Lake. Þegar komin
var kyrrð á hylinn og einn eða tveir
fiskar á sinn stað bá reyndi ég. Þeir
litu ekki við neinu fyrr en ég setti
á Blue Charm blautflugu, sem dróst
yfir þá með feiknanlegum hraða.
Fiskur elti hana í öðru kasti eina
fimm metra undan straumi með
hálfa hliðina upp úr vatninu. Hann
náði henni ekki, svo að ég kastaði
aftur. Enn elti hann, á nákvæmlega
sama furðulega hátt, en í þetta sinn
náði hann henni vel og var landað
í fyllingu tímans.
Það eru ýmsar aðferðir við að ná
fiski úr Stekkjarfossi, og sú er ekki
sízt að sitja eða liggja á sillu eina
tíu metra íyrir ofan hylinn og fiska
undan straumi á blautflautu. Það er
mjög skemmtilegt og ekki sízt
freistandi, þegar fátt er um fiska
í efri hluta árinnar. En sennilega
er tímanum betur varið í það að
leita í einum tiu eða tólf fallegum
hyljum, sem eru milli Stekkjarfoss-
ins og Grímstungu, á fyrsta svæði.
Það var dásamlega gaman að
fiska á efra svæðinu á þennan hátt.
Ég var nýlega staðinn upp úr sjúkra-
húslegu og ekki fyllilega hress, svo
að ég gerði meira að því að skoða
en fiska. En maður fann alltaf einn
eða tvo fiska í Sunnuhlíðarfljóti,
Hlíðarfljóti, Saurbæjarhyl, eða ein-
hverjum hinna hyljanna, og við
komum aldrei heim öngulsárir.
Veðrið var óstöðugt, en yfirleitt
hlýtt og oft sólskin, næstum ávallt
með misvindi. Inni í gljúfrinu gat
hann blásið af öllum höfuðáttum,
meðan stóð á einu kasti, sem krafð-
ist ýmiss konar merkilegra tilfær-
ina, ef allt átti að fara vel. Það
voru alltaf ný blóm að skoða,
stundum kom ég á bakka, sem voru
heilir grasgarðar með stör og mosa
og stjörnublóm, stundum fjólur og
blágresi og eyrarrósir á gráum
melnum. Fuglarnir voru fjörugir og
fallegir, kríurnar, sem sýndu hvar-
vetna kúnst.flug, villisvanirnir
kostulegu, sem sóþuðu dalinn með
vængjunum fram og til baka, spó-
ar, stokkendur, flórgoðar og straum-