Goðasteinn - 01.03.1965, Blaðsíða 44

r.ð bregða búi 19Ú2 og flutti þá til Víkur í Mýrdal, þar seni
hann átti heimili síðan.
Kynni okkar Kjartans Leifs voru fárra ára, þegar hann dó.
Við áttum báðir sömu ást á fortíð og íróðleik. Kjartan geymdi
margt í minni cg var ritfær vel, eins og þættir hans í Goða-
steini bera bezt vitni um. Ekki var rithönd hans síðri en mál-
far hans í ræðu og riti.
Síðsumardag 1963 átti ég því láni að fagna að fara með Kjart-
ani Leif austur í Hjörleifshöfða, en þann stað elskaði hann
framar öllum öðrum. Ég kom tii Víkur, og ferðinni var ekki
heitið lengra, en Kjartan Leifur sagði: „Nú skulum við skreppa
austur í Höfða, það er ekki víst, að seinna sé vænna“. Ég
hefði ekki þorað að inna að slíkri ferð, vissi, að Kjartan var
ekki til áreynslu eða ferða fallinn. Þessi stutta ferð er mér á-
kaflega dýrmæt minning. Við Kjartan gengum með hvíldum upp
að gamla bænum hans, þar sem hver steinn hafði mál. Sólin
stafaði hafið framan við Höfðann, fjöllin og jökullinn skörtuðu
í litskrúði upp til landsins. Staðurinn sjálfur, eyjan græna á eyði-
sandinum, var helgireitur Kjartans með örnefnum sínum, sögn-
um og minningum. Við gengum áfram að rúst bæjarins, sem
Kjartan fæddist í, litum á ieifar sumarbaðstofunnar og vetrar-
baðstofunnar og annarra húsa. Kjartan tók sér sæti á vallgró-
inni rúst, en ég lagði leið mína upp á hæsta hnúk Höfðans.
Grafreitur Markúsar Loftssonar við hliðina á Hjörleifshaug
er einstæður minnisvarði og ætti að takast á skrá íslenzkra þjóð-
minja. Á nakinni móbergsklöpp bjó bóndinn sér og sínum leg-
stað, lét hlaða snyrtilega þró úr völdum hleðslusteinum og mold-
fylla. Ekki var moldin nærtæk, og varð að kjótla henni á hand-
börum x þróna. Þarna hvílir nú - Markús Loftsson ásamt konu
sinni og bróður. Óvíða er víðsýnið meira í Vestur-Skaftafells-
sýslu, en vindasamt mun á þessum stað, og gróðurinn á erfitt
með að festa rætur. Ég finn það bezt nú, þegar Kjartan Leifur
cr hortinn sýnum, hve þessi stutta stund með honum í Hjörleifs-
höfða, hinum hógværa, hjartahlýja þul, hefur auðgað minninga-
safn mitt. Goðasteinn þakkar honum vinsemdina og sendir konu
hans og öðrum ástvinum innilegar samúðarkveðjur.
42
Goðasteinn