Goðasteinn - 01.03.1965, Side 62

stofns og aukins húsakosts. Heimilið í Suður-Vík hélt fyrri reisn
og umsvifum, eigi sízt, er Ólafur kvongaðist hinni ágætustu konu,
svo sem að framan var grcint, sem þá tók við forystu heimilis-
ins innan húss. -
Árið 1934 lézt Ólafur. Það er óhætt að fullyrða, að það var
eitt þyngsta áfall í ævi Jóns er hann missti bróður sinn á bezta
aldri. Bættist þá á hans herðar forsjá búsins, sem þá var í mik-
illi grósku. Fáum árum síðar gerðist það, að húsmóðirin á heim-
ilinu, ekkja Ólafs, giftist og flutti til Reykjavíkur. Þetta var þungt
áfall fyrir Jón, þó aldrei hafi slitnað tengsli hennar og dætra
þeirra Ólafs við Suður-Víkurheimilið, enda verið bundnar því
sterkum vináttu- og ættarböndum fram á þennan dag.
Hér gerast þáttaskil í sögu Suður-Víkurheimilisins. - Nú bresta
að mestu þeir kjörviðir, er lengi og trúlega höfðu þjónað hollum
húsbændum. Eftir verða aðeins leifar þess glæsta skara, komnar
að fótum fram. - Orkuna varð að sækja annað, í vélar og tækni
og til framandi fólks.
Mót öilu þessu gekk Jón Halldórsson, með karlmennsku, æðru-
leysi og óbifanlegri ró og reglusemi, öllu haldið í horfi og vel
það við breyttar kringumstæður.
Um áramótin 1950 og 1951 selur Jón verzlun sína, Verzlunar-
félagi Vestur-Skaftfellinga, sem þá var nýstofnað, verzlun, sem
hann hafði starfað við allt frá bernsku og lengst af stjórnað.
Mun honum ekki hafa verið það með öllu sársaukalaust, en nógu
öðru var að sinna fyrir fullorðinn mann, stórbúi, póstafgreiðslu
og fleiru, sem hann hafði á hendi til dánardægurs.
Það mun einróma dómur allra þcirra, er kynni höfðu af Jóni
Halldórssyni, hvort heldur voru meiri eða minni, að grandvarari
mann til orðs og æðis geti varla, og er þá mikið sagt en hvergi
um of. Hin áskapaða háttvísi í öllum hlutum, orðheldni og
drengskapur áunnu honum virðingu og traust samferðamannanna
svo fátítt mun vcra. Þó Jón væri hversdagslega alvörumaður,
bjó hann yfir skemmtilegri kímni og hafði giöggt auga fyrir
ýmsu smáskrýtnu, er fram fór í kringum hann, þótt lítt léti
hann á því bera. Hann bjó yfir mikilli þekkingu og hafði stál-
minni. I einkasamræðum var hann léttur og leikandi og naut
60
Goðasteinn