Goðasteinn - 01.03.1965, Side 75

kona vel gefin, fróð og langminnug. Heyrði ég hana oft segja
þessar sagnir um móður sína á æskuheimili mínu í Miðkrika.
Skráð eftir sögn frú Jónínu Jóhannsdóttur í Þinghól í Hvolhreppi, nú í
Reykjavík.
II. Kynlegiir ilranmur
Faðir minn, Jónas Jónsson, var fæddur 19. marz 1872 og ólst
upp í Suður-Fíflholtshjáleigu í Vestur-Landeyjum hjá foreldrum
sínum, Jóni Eyjólfssyni og Guðríði Vigfúsdóttur. Mikil sjósókn
var frá Landeyjasandi í æsku hans, og drengir voru ekki gaml-
ir, þegar þcir byrjuðu að fljóta með. Pabbi var þrettán ára,
þegar hann reri fyrsta róður sinn úr Álfhólasandi, þriðja föstu-
dag í góu. Jóhann Tómasson, síðar bóndi á Arnarhóli, reri þá
líka fyrsta róður sinn, tíu ára gamall, báðir á Gerða-Frið, orð-
lögðu happaskipi. Pabbi dró 37 fiska í róðrinum og Jóhann 33.
Feðgarnir frá Suður-Fíflholtshjáleigu voru skipsfélagar um dag-
inn. Afli þeirra var fullklyfja á sandhcstana. Pabbi sat þó á
hesti sínum heim, ofan á fiskklyfjunum, en faðir hans gekk.
Þeir héldu sem leið lá úr Álfhólasandi austur í Fíflholtshverfi.
Var þá komið kvöld.
Pabbi var úrvinda af þreytu eftir dagsverkið og leið í brjóst
á leiðinni heim. Tókst þá svo illa til, að hann hrökk af baki,
kom illa niður og kenndi mikils sársauka við fallið. Hafði hest-
urinn hnotið um þúfu við götuna. Þetta var rétt hjá bænum Ak-
urey, við svonefndan Fljótsveg á alfaravegi. Afi hafði til orðs
að fara heim að Akurey og skiija drenginn þar eftir. Það réð-
ist þó svo, að báðir héldu ferðinni áfram heim. Pabbi háttaði
brátt, þegar heim kom, og sofnaði von bráðar, örþreyttur, með
eymslum eftir óhappið.
I heimilinu í Suðurhjáleigu var kona, sem hét Guðrún Flá-
konardótdr. Hán hafði hugsað um pabba að einu cg ö'lu leyti
frá því hann var smábarn, var honum sem önnur móðir. Mörg-
Goðasteinn
73