Torfhildur - 01.04.2007, Síða 59

Er hægt að kaupa sér vini?
maður geri það. Hvar eru fraktskipin sem flytja gullstangirnar
og seðlabúntin milli landa? Ég held að þau séu hreinlega ekki
til og að alþjóðlegt fjármagnsflæði sé ekkert nema útvarps-
bylgjur sem berast á milli gervihnattadiska úti í heimi. Það
eru aðeins ein af þeim svikum sem bankinn notar til að vefa
fallegan blekkingarvef svo að almenningur haldi að hann sé
að hugsa vel um peningana þeirra. Á meðan hirða bankarnir
allan gróða og baða sig í uppsöfnuðu ríkidæmi sínu.
Látum ekki þessa satanísku mammonsdýrkendur plata
okkur til að halda að þeir séu einhveijir englar. Þeir eru það
alls ekki. Þeir eru djöflar og ég mun fyrr dauður liggja en að
sækja nokkurn tíma um starf í þeirra svikamyllu.
..................““
Ég viðurkenni fúslega að bankastarfmenn eiga ekki skilið að vera
kallaðir „satanískir mammonsdýrkendur" en hins vegar fékk
ritskoðun greinarinnar mig til að hugsa mikið um stöðu mál- og
skoðanafrelsis í samfélaginu í dag. Ég fór að hugsa: getur verið að
styrkir séu ekkert nema mútur til að þagga niður í fólki svo það |
láti ekkert í sér heyra og krefjist ekki betri þjónustu og betri kjara?
Skuldar maður fyrirtækjum eitthvað ef þau hafa „gefið“ manni styrk
eða glæstar veitingar?
Það getur verið að markaðsdeildir fyrirtækjanna hugsi málið
þannig en þannig á það ekki að vera. Engum ætti að finnast hann
vera skuldbundinn fýrirtækjum vegna þess að hann hefur hlotið
styrk eða þótt hann vonist til að fá styrk. Auðvitað þarf að gæta
almenns velsæmis þegar maður fjallar um fyrirtæki en enginn ætti
að ritskoða sjálfan sig vegna styrkja. Styrkir eru hugsaðir sem gjafir
og sá sem gefur gjöf lcrefst ekki endurgjalds; ólíkt þeim sem lánar og
krefst endurgjalds auk okui-vaxta.
Niðurstaða alls þessa er því sú að fyrirtæki kaupa sér ekki neitt
með styrkveitingum. Hugsanlega uppskera þau velvild en allir vita
að það er ekki hægt að kaupa sér vini. Hins vegar er um að gera að
misnota strákinn sem á flottustu leikjatölvuna og sömuleiðis á að
pumpa eins marga styrki og mögulegt er út úr fyrirtækjum.