Mímir - 01.04.1986, Blaðsíða 10

Víðfrægir og marg rómaðir fossar eru smámun-
ir samanborið við vatnsföllin í heimi borgar-
skáldsins:
Mig snertu önnur vatnsföll dýpra
lekur krani
draup mér fyrrum andvökum.
(AHJ: Dropi úr síðustu skúr, bls. 21).
Ástin verður ungskáldunum tilefni til yrk-
inga einsog svo mörgum fyrirrennurum þeirra í
túni Braga. En einnig í umfjöllun um hana hef-
ur áherslan færst til: hún er ekki lengur eilíf og
háleit hvað þá að hún valdi nokkru skáldi
ungu nístandi þjáningu; nei — ástin er hverful
einsog kannski allt í þessum heimi og hún er
vissulega ekki bundin sömu manneskjunni um
aldur og ævi; það er td. einhver efi í þessum
spurningum Steinunnar:
Gætirðu hugsað þér
að verða sextíuogfjögurra ára
nteð mér?
Eignast gleraugu og staf.
Gætirðu hugsað þér
mig sextíuogtveggja?
Geðvonda en virðulega.
Gætirðu hugsað þér
að eignast sextíuogþrjú börn
með mér?
Allt ljóshærða stráka.
Og herskara af barnabörnum?
Gætirðu hugsað þér það?
(StS: Þar og þá, bls. 51).
Samskiftin eru á mun félagslegri grundvelli en
áður tíðkaðist og andinn sem svíf'ur yfir vötn- eða:
unum er víða: let’s spend the night together
beibi — ég er til í að láta mér þykja vænt um
þig en þóttú yfirgefir mig mun ég ekki springa
af harmi. Tilfinningasemin er víðsfjarri, hálf-
kæringurinn tekinn við:
þegar ég æpti
einsog kristur á krossinum
hví hefurðu yfirgefið mig
sagðirðu: ég held að við
eigum ekki nógu vel saman
(EMG: Er nokkur í
kórónafötum . .. bls. 17).
Og ástaróðurinn sem er leikinn í dúndrandi
dúr á nótnaborð neysluþjóðfélagsins er heldur
ekki langt undan:
ást mín heit einsog nýsteiktur hamborgari
kossar þínir sætari en kók
skaut þitt einsog sæti í Citroen delux
ég gef skít I allt fyrir ástina
ef þú heyrir geggjaðan ástaróð minn
í lögum unga fólksins
mundi ég fíla það í botn
að þú slæðir á þráðinn beibí
(BSS: Nætursöltuð ljóð, bls. 36).
Einsog ungu borgarskáldunum er gjarnt flétta
þau einnig ástina inní táknvef borgarinnar:
ég get ekki stoppað
við gatnamót vara þinna
þó þær séu rauðar
einsog götuljósin
(EMG: Er nokkur i
kórónafötum . .., bls. 20).
En þótt ástin kunni að vera heit í svip kyndir
hún ekki endalaust undir hamingjunni og það
er víst að skáldin setja ekki jafnaðarmerki milli
hennar og hjónabandsins — frekaren hipparn-
ir:
afborguð og innréttuð
með bauga undir augum
brutu þau hamingjuna
til mergjar
(BSS: Nætursöltuð Ijóð. bls. 35)
þau hanga í stofunni
einsog samlokur en það er ekkert
á milli þeirra nema hamingjan
sem skilur þau að
(EMG: Er nokkur í
kórónafötum .. . , bls. 10).
Ljóð unt vinnuþrælkun og kröpp kjör, arð-
rán og kapítalisma er einnig að finna í bókum
ungskáldanna — þó mest hjá Birgi Svan. Þetta
eru yfirleitt Ijóð sem setja raunveruleikamiðið
— þe. beina lýsingu veruleikans, gjarna krydd-

10