Mímir - 01.04.1986, Blaðsíða 29

4 Arnar 14 Ólafur 32 Ingi 51
5 Bjarni 12 Gunnar 27 Freyr 42
6 Björn 12 Magnús 27 Rúnar 37
7 Sigurður 12 Einar 25 Gunnar 25
8 Guðmundur 11 Árni 24 Helgi 23
9 Kristján 11 Ragnar 23 Geir 22
10 Magnús 11 Kristján 22 Páll 22
Meyjar 1976
1 Berglind 20 Anna 59 Björk 75
2 Hildur 19 Guðrún 44 Dögg 55
3 Kristín 19 Sigríður 42 Ósk 52
4 Margrét 15 Kristín 34 Kristín 48
5 Guðrún 14 Margrét 31 Björg 41
6 Sigríður 13 Eva 37 María 39
7 Harpa 12 Elín 24 Ýr (ír, Ýrr) 29
8 Helga 12 Helga 23 Rós 29
9 Ingibjörg 12 María 23 Helga 28
10 Elísabet 11 Jóhanna 21 Guðrún 27
sæti árið 1976 og algengasta einnefni meyja
1941 — 50 og 1960 Guðrún er komið í 5. sæti
árið 1976. Það er athyglisvert að árin 1941 — 50
eru algengustu meyjanöfnin Guðrún og Sigríð-
ur einnig algengustu einnefni, aðalnöfn og
aukanöfn og tvö algengustu sveinanöfnin þessi
ár Jón og Sigurður eru í 1,—4. sæti yfir algeng-
ustu einnefni, aðalnöfn og aukanöfn. Árið 1976
komast tvö algengustu sveinanöfnin Þór og
Örn ekki í hóp tíu algengustu einnefna og aðal-
nafna en eru hins vegar tvö algengustu auka-
nöfnin það ár. Það sama á við um nokkur al-
gengustu nöfnin árið 1976, þ.e. Már, Ingi,
Freyr, Björk, Dögg, Ósk og Björg. Þau komast
ekki í hóp tíu algengustu einnefna og aðalnafna
en eru hins vegar meðal tíu algengustu auka-
nafna árið 1976. Þetta bendir til þess að í stað
þess að ákveðin nöfn verði vinsæl og séu notuð
bæði sem einnefni, aðalnöfn og aukanöfn þá
komist nú ákveðin aukanöfn í tísku. Þessi
aukanöfn virðast vera vinsælli en ákveðin ein-
nefni eða aðalnöfn og þau ráða þ.a.l. miklu um
hver eru algengustu nöfnin í dag.
6. Hlutdeild norrænna nafna í nöfnum
og nafngjöfum
Þorsteinn Þorsteinsson (1964:178 — 184) at-
hugaði hve mikið af nöfnunum í manntölun-
uin 1703, 1855 og 1910 og nafngjöfum á árun-
um 1921 — 50 voru af norrænni gerð að öllu eða
nokkru leyti og hve mikið var af öðrum toga
spunnið, þ.e. tökunöfn eða nýmyndanir af
ónorrænum tökuorðum. Niðurstöður hans
birtast hér í töflum 13 og 14. Sýnir hin fyrri
hvernig nafnaforðinn skiptist í þessa flokka en
hin síðari skiptingu nafngjafanna. Niðurstöð-
urnar eru gefnar í hlutfallstölum, þ.e. %.
Af töflu 13 sést að hlutdeild norrænu nafn-
anna í allri nafnatölunni hefur minnkað tölu-
vert síðan 1703 og þá einkum meðal kvenna,
þ.e. úr 80,9% niður í 51,0% en meðal karla úr
71,5% í 60,6%. Þessi lækkun í hlutdeild nor-
rænu nafnanna þýðir ekki að þeim liafi fækkað
á þessu tímabili. Þeim hefur þvert á rnóti fjölg-
að svo að tala þeirra hefur nær þrefaldast á
þessum tíma. Það sem veldur þessari lækkun
norrænu nafnanna er það að öðrurn nöfnum
hefur fjölgað mun meira. En það er ekki nafna-
forðinn sem gefur rétta mynd af nafnavali
landsmanna heldur nafngjafatölurnar. Af töflu
14 sést að árið 1703 hétu 65,6% karla norræn-
um nöfnum og 86,6% kvenna. Þessi munur í
hlutdeild norrænna nafna eftir kynjum stafar
líklega af hinni geysimiklu hylli sem Jóns-
nafnið naut á þessum tíma. Ef allir þeir sem
29