Mímir - 01.04.1986, Blaðsíða 49

OFSÖGUM SAGT1981. Varstu búinn að vera
lengi með þessar sögur í smíðum?
Ég hygg að elsta sagan sé samin árið 1975,
nánar tiltekið í júní—júlí á háskólabókasafninu
í Stokkhólmi.
Hvaða saga var það?
Það er sagan sem gerist í Vatnaskógi.
Ur endurminningum róttekjumanns?
Já, að vísu er nú titillinn löngu seinna til-
kominn. Þetta mun vera elsta sagan, en síðan
urðu þær til smám saman og svo kannski
nokkrar í lotu ekki löngu áður en bókin kom
út. Þetta smásagnakver er dæmigert fyrir bók
sem er samantekt á hlutum sem hafa orðið til á
nokkuð Iöngum tíma, frekar en að hún sé sam-
in sem ein heild.
Studdist þú við persónulega reynslu? Varstu
sjálfur í Vatnaskógi?
Já, ég var þar og ég studdist við persónulega
reynslu bara eins og höfundar gera oft, bæði
mína reynslu og annarra. Maður setur saman
hluti og lætur eitthvað gerast sem hefði getað
gerst og svo framvegis.
Síðasta rannsóknarœfingin er bráðskemmti-
leg saga, en hún er ansi galgopaleg og gaman-
ið grátt svo ekki sé meira sagt. Gróteskar og
ýktar lýsingar eru áberandi íþessari bók.
Já, já, að sjálfsögðu sko. Enda bendir nafnið
á henni til þess. Það er svona dálítið „of‘ á
mörgum sviðum. En varðandi þessa sögu þá
hefði ég haldið að hún höfðaði ekki til neinna
nema þeirra sem gjörþekkja sögusviðið. Ég hef
alltaf verið hálfhræddur um að þetta væri
einhvers konar innanhússgrín handa einhverj-
um sérfræðingum. En ég hef orðið var við það
að mjög margir sem þekkja ekkert til þessara
hluta, hafa haft orð á því við mig að þeir væru
ánægðir með þessa sögu. Og ég er ánægður
með það.
En segðu mér þá íframhaldi afþessu, hvaða
augum lítur þú verk þín? Ertu yfirleitt ánœgður
með það sem þú hefur látið frá þérfara?
Nei, ég er aldrei ánægður með neitt sem ég
hef gert. Ég reyni hreinlega að hugsa ekkert of
mikið um það. Ekki það að ég sé eitthvað yfir-
gengilega óánægður eða að ég skammist mín
49