Mímir - 01.06.1997, Síða 60

Oldirtybastard eru einnig grúbbur í þessum hóp og
hér kemur skáldaparadís Haralds hárfagra upp í
hugann, með þá Þjóðólf úr Hvini og Þorbjöm
hornklofa fremsta í flokki. Skáldskapurinn virðist í
báðum þessum samfélögum vera samofinn valda-
baráttu hópanna. Það hefur verið mikil sæmd fyrir
konung að eiga til drápur um sig og sína hirð og
vafalaust treyst hann í sessi. Á sama hátt eru
gengin sem eiga bestu rapparanna dæmd til að
verða vinsæl og öðlast þannig aukin völd á sínu
umráðasvæði.
Það sem verður hér til samanburðar við
vrkingaöldina er fyrst og fremst s.k. „gangsta rap“
eða gengils-rapp, ef við skýrum það svo að sá sem
tilheyrir gengi sé gengill „gangster“, en menn eru
yfirleitt sammála um að Ice-T fari þar fremstur í
flokki sem mótandi og höfuð þeirrar tónlistargrein-
ar. I söguyfirliti yfir gengils-rappið má finna dæmi
um menn sem lifa hratt og á ystu nöf eins og sannir
víkingar. Bandarísk hliðstæða við orðið víkingur
væri sennilega „original gangster" (OG), en svo
nefnist sá sem vegið hefur annan mann. Árið 1995
lifir rapparinn Tupac Shakur af skotbardaga milli
tveggja gengja og á meðan hann situr í fangelsi
fyrir kynferðislega áreitni, kemur plata hans „Me
against the World“ út, en hún sat 4 vikur á toppi
bandaríska vinsældalistans. Árið 1996 var Tupac
Shakur síðan skotin niður í Las Vegas og deyr viku
síðar af sárum sínum (GMoney: 1996).
Þessar erjur gengjanna minna um margt á ættar-
deilur Islendingasagnanna, þar sem hvorki má falla
blettur á sæmd manns eða ættar. Hið merkilega er
að þessi gengi virðast eigast við af sömu ástæðum:
„...The pride and the reputation of their hood the
only issue at stake.“ (Lewis, Dene: 1995).
Hér má til gamans geta að innan gengjanna
virðist vináttan vera mjög mikilvæg líkt og hún var
á víkingatímanum, Ice-T talar um „brothas in the
hood“, og gengilsrapparamir Gravediggaz kalla sig
„blood brothers" í samnefndu lagi og stefið í lag-
inu er svo:
fall, fall, falling together
bloodbrothers falling together - gravediggaz
(Gravediggaz: 1994).
Þetta minnir óneitanlega á fóstbræðralagið sem
víkingar sóru sig í og eru efalaust eðlileg viðbrögð
gegn þeirri vá sem í lofti býr og kallar jafnvel á
aukið sjálfsöryggi þegar kernur til bardaga, auk
þess sem maður veit að einhver mun framfylgja
sínum málum falli maður sviplega frá.
Það eru diskótekararnir (DJ‘s) og þeirra gríðar-
legu hljómtækjasamstæður „sound systems“ sem
verða miðdeplar í samkomum gengjanna, s.k.
„House parties“. House partýin, síðar block
parties, verða n.k. menningarkjamar fyrir hvert
svæði, þar sem gengin hnappast saman (sbr. Lewis,
Dene: 1995). Hverju hljóðkerfi og hverju gengi til-
heyra ákveðin rappskáld, dansarar og graffitilista-
menn auk höfðingja sem selja ekki bara appelsínur,
svo ekki sé meira sagt.
Drifkrafturinn er peningar og það kallast á við
silfrið og gullið sem víkingarnir börðust fyrir, Ice-
T yrkir:
Money controls the world and that’s it!
And once you got it, then you can talk shit!
(Power:1988).
Ef við beinum sjónum okkar að víkingaöldinni hér
í norðrinu greinum við sláandi samlíkingar. Sam-
félagið er klofið í marga litla kjama (gengi), en þar
í miðjunni er kóngurinn eða höfðinginn í stað
diskótekarans og eiturlyfjahöfðingjans vestra. I
kringum hann hnappast fólk sem á norrænu kallast
drótt (hirð) og er skáldlegt afsprengi hennar drótt-
kvæði. Hverjum kóngi tilheyrðu s.k. hirðskáld,
58