Mímir - 01.06.1997, Qupperneq 87

og skemmtu sér allir konunglega fram eftir nóttu
við undirleik hinnar ágætu áðurnefndu hljóm-
sveitar.
Leið nú og beið um langa hríð og skemmtu
menn sér lítið þar til rann upp langþráð stund. Því
það bar til um þessar mundir að Arshátíð skyldi
haldin fyrir alla skorina. Var þetta besta Árshátíð í
manna minnum og var haldin þá er Páll Geir var
formaður í Mími. Tilkynnt var um hátíðina með
gríðarlöngum fyrirvara og var miklum tíma og
orku eytt í auglýsingar. Kom þá hver úr sinni átt til
að láta skrásetja sig því skrásetningarblöð héngu á
fyrstu hæð. Svo fór þó að lokum að stjóm fór að
hafa áhyggjur af lestrarkunnáttu Mímisliða, sem og
því að auglýsingamar hefðu verið til einskis. I stað
þess að lesa auglýsinguna stjörnum prýddu, sem
skrýddi Ámagarð og lýsti upp hans 1. hæð með
fegurð sinni og fagurrauðum lit, og vísaði vitring-
um, sem of lengi höfðu haft þá eina skemmtan að
gæta fræða sinna, leiðina að hátíðinni, tóku ýmsir
Mímisliðar, sem ekki voru eins vitrir, í miklum
mæli að spyrja stjórnarmeðlimi hvað stæði á aug-
lýsingunni. Að lokum tókst þó að leysa úr hvers
manns vanda og mættu menn, vitrir og misvitrir,
glaðir og reifir þann 22. mars í Sal Tann-
læknafélags íslands að Síðumúla 35. Sumir höfðu
að vísu farið í veislur áður og höfðu hitað upp með
ýmsum misáfengum drykkjum og voru því orðnir
frekar málglaðir þegar gengið var í salinn. Hér er
að sjálfsögðu átt við Sigfús Aðalsteinsson, eldri
nemann geðþekka, sem byrjaði að tala um fjögur-
leytið og var enn á fullu þegar síðast fréttist.
Sest var að borðum um áttaleytið og snæddur
góður matur. Að því loknu tók formaður Mímis, Páll
Geir Bjamason, sem nú var aftur orðinn ljóshærður, til
máls og talaðist honum vel. Við lok ræðu sinnar
afhenti hann veislustjóra öll völd í veislunni, sem var
eins gott, því skömmu síðar hafði hann dmkkið frá sér
allt vit. Veislustjórinn var Höskuldur Þráinsson
prófessor og hélt hann ræðu mikla. Því næst tók Ásdís
Egilsdóttir, lektor og okkar ástsæll skorarformaður, til
máls, enda var hún heiðursgestur, og sagði sögu eina
sem mæltist vel fyrir. Hugrún Hrönn Olafsdóttir og
Hafþór Ragnarsson fluttu ræður og dmkku minni
karla og kvenna og Vítanefhd opinberaði síðan
niðurstöður rannsókna sinna. Vítti hún menn og konur
til hægri og vinstri, konur aðallega fyrir lostafullan
klæðnað, enda var meirihluti vítanefndai' karlkyns, og
karla fyrir ýmislega aðra vítaverða tilburði.
Vert er að minnast sérstaklega á ágætan
færeyskan þjóðdans, sem dansaður var að ráði
Höskuldar og Ásdísar. Fór þar Ásdís fremst í flokki
fótafimra og taktfastra Mímisliða á meðan
Höskuldur söng fullum hálsi söguna af Tórkatli og
dætrum hans tveimur á yndisfagurri færeysku.
Áður hafði Höskuldur sýnt gríðarmikla hæfni og
leikni í trommuslætti þegar hann lék Gleði-
bankann, eftirlætislag allra Mímisliða, ásamt Halla
Lífveru og Hafþóri Ragnarssyni.
Var svo stiginn dans fram eftir nóttu milli þess
sem inenn fóru á barinn. Hófst dansmennt þessi
strax og afgangur Lífverunnar mætti á svæðið en
ákveðið hafði verið að ráða þessa víðfrægu dans-
hljómsveit á grundvelli skemmtanagildis hennar á
Rannsóknaræfingu, enda höfðu ákaflega fáir
nemendur verið þar viðstaddir eins og áður sagði
og þekktu því flestir lítið til. Fregnir herrna að vísu
að formanni Mímis hafi tekist að fá leið á hljóm-
sveitinni og að hann hafi kippt úr sambandi en það
hefur ekki fengist staðfest sökum minnisleysis. Það
tókst þó að koma hljómsveitinni í gang aftur og
ljúka við ballið og létu flestir þetta lítið á sig fá. Að
loknu ballinu fóru þeir sem einhverja orku áttu
eftir, og aðrir sem ekki áttu einhverja orku eftir,
heim til formanns í eitt af hans frægu Mánagötu-
partíum.
Þess ber að geta að ágætis mæting var á hátíð
þessa og var því mjög hægt um vik að skemmta
sér. Um 50 manns voru á staðnum og er helst til
jartegna um ágæti hátíðarinnar, að menn voru svo
uppteknir við að skemmta sér að enginn virtist hafa
rænu á að búa til skandal. Mun því það litla sem
menn muna lengi í minnum haft og mun nafn
þessarar árshátíðar uppi meðan Ámagarður
byggist.
Sameiginleg vísindaferð sagnfræði- og ís-
lenskunema var farin í Mál og menningu að
Laugavegi 18 á vordögum. Starfsemi var kynnt og
að því loknu boðið upp á höfðinglegar veitingar
sem flestir þáðu. Að kynnisferðinni lokinni skyldi
haldinn aðalfundur Mímis í Garðsbúð í Gamla
garði. Þangað röltu menn um áttaleytið og tylltu
sér. Þegar dagskrá fundarins var um hálfnuð
leystist hann upp og þurfti að fresta honum til betri
tíma, enda virtust menn síst í skapi til þess að ræða
venjuleg aðalfundarmál. Menn héldu því rakleiðis í
Torfbæ þar sem skemmtun hélt áfram. I annarri til-
raun nokkrum dögum síðar tókst svo að ljúka við
85