Morgunblaðið - 27.05.2000, Blaðsíða 70

-
,70 LAUGARDAGUR 27. MAÍ 2000
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Ferdinand
Smáfólk
I THINK I LL 6ET ON IT(
ANP 60 TO ANOTHER 5TATE,
ANP LIVE INTHE W00P5
ANP EAT BERR.IE5Í
Er þetta skóla- Nei, þetta er bara
bfllinn sem venjulegnr strætd.
kemur þarna.
Ég held fari með honum, til
annars ríkis, lifí í skdginum
og borði ber.
Ertu enn og aftur
í vandræðum
með tugabrotin, ha?
BRÉF
ITL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Athugasemd til
varnar síðasta
bænum í dalnum
Frá Jóni Grétari Hafsteinssyni:
NÚ STENDUR til að brjóta niður
eitt af síðustu nýbýlunum svoköll-
uðu, þ.e. Hjarðarholt (Skógarhlíð
12), steinhús byggt 1928 af Wilhelm
Bemhöft bakara. Nýbýlin voru
byggð um og eftir áramótin 1900 og
sáu Reykvíkingum fyrir landbúnað-
arvörum í áratugi. Einungis fimm
eru eftir: Eskihlíð, Háteigur, Hjarð-
arholt, Hlíðarendi og Þóroddsstaðir.
Aðeins elsti hluti Eskihlíðar er frið-
aður. Árbæjarsafn hefur lagt til að
öll húsin verði friðuð. Hjarðarholt
hefur sérstöðu að því leyti að það
stendur eitt á tiltölulega stórri lóð
eða hátt í 8000 m2. Til stendur að
reisa á lóðinni sex hæða skrifstofu-
byggingu og var breyting á deili-
skipulagi (illa) auglýst síðasta haust.
Fjölmargar athugasemdir bárust og
í kjölfarið var húsið fært til um þrjá
metra og lækkað um eina hæð að
hluta. Nú virðist eiga að hefja fram-
kvæmdir án frekari auglýsingar.
Undirritaður mótmælir harðlega
þeirri stefnu borgaryfirvalda að láta
gömul hús sífellt víkja fyrir nýjum.
Það virðist ekki skipta máli hverjir
ráða borginni, herferðin gegn menn-
ingarsögu okkar heldur áfram. Hins
vegar dáumst við gjaman að því ef
við sjáum ræktarsemi við gömul hús
erlendis. Islenskir ferðamenn í Fær-
eyjum mega vart vatni halda af
hrifningu yfir öllum gömlu húsunum.
En þannig útkjálkastíll hæfir víst
ekki í höfuðborg íslands; hér ríkir
gróðahyggjan.
Það er fleira menning en það sem
fram fer í listahöllunum. Verk- og
þjóðmenning er ein tegund menn-
ingar. Komið hefur fram hugmynd
um að gera Hjarðarholt að verk- og
þjóðmenningargarði þar sem fólk
byggi og starfaði við handverk og
listir. Verkstæði sem byggðu á forn-
um aðferðum væru þar starfrækt s.s.
eldsmíði, bátasmíði, glerblástur,
leirkeragerð og fleira. Veitingastað-
ur með fornar matreiðsluaðferðir,
baðstofa, leiksýningar og tónleikir.
Tengja má staðinn menntakerfinu
með starfskynningu og námskeiðum.
íbúar hússins ásamt vinum þess og
velunnurum sóttu um styrk í sjóði
menningarborganna til undirbún-
ings þessarar hugmyndar en var
synjað. Hjarðarholt er að mörgu leiti
vel í sveit sett fyrir svona starfsemi.
Mikil umferð hjólandi og gangandi
fólks er framhjá húsinu og þar af
margir ferðamenn. Þá er húsið mjög
miðsvæðis í borginni og jafnlangt að
sjó hvort sem er í suður eða norður.
Fyrir þá sem hafa áhuga á rúmfræði
þá mynda býlin Eskihlíð, Hjarðar-
holt og Þóroddsstaðir nokkurn veg-
inn jafnarma þríhyrning.
Undirritaður mótmælir sérstak-
lega því menningarsögulega slysi
sem niðurrif Hjarðarholts er og telur
skynsamlegt að friða það og færa í
upprunalegt horf. Fáir draga nú í efa
réttmæti þeirrar ákvörðunar að gera
upp Bernhöftstorfuna en vert er að
muna að margir töldu þessi hús
einskis virði.
JÓN GRÉTAR
HAFSTEINSSON,
Hjarðhyltingur, Skógarhlíð 12,
Reykjavík
Hvar stendur
Magrnís í dag?
Grétar Amazeen ogJens Þórðar-
son skrifa:
ÞETTA bréf er ætlað sem svar við
bréfi Magnúsar Guðmundssonar, um
samkynhneigt fólk, sem birt var þann
20. maí síðastliðinn.Við vonum að
Magnús vakni og átti sig á því hvar
hann stendur í dag.
Það er ekki nóg að eiga Hreint
land, Fagurt land ef menn eins og
hann ætla að óhreinka það með
ósæmilegum munnsöfnuði og fom-
eskjulegum hugsunarhætti. Árið 2000
er gengið í garð og ber Magnúsi, sem
öðrum, að átta sig á því að við lifum á
tímum írelsis og félagslegs jafnréttis.
í bréfi sínu líkir Magnús samkyn-
hneigð við marga af alvarlegustu
glæpum sem framdir eru í dag jafnvel
þó að hann viti mæta vel að samkyn-
hneigð er ekki glæpur. Þangað til að
Magnús getur sýnt íram á að sam-
kynhneigðir fremji fleiri alvarlega
glæpi en gagnkynhneigðir hefur hann
engan rétt til að líkja þessu saman.
Magnús gagnrýnir einnig það að í
„menningarborg" þrífist slíkur „saur-
lifnaður" sem hann telur samkyn-
hneigð vera, en í nútímanum er mjög
eðlilegt að samkynhneigð fái að þríf-
ast samhliða gagnkynhneigð. Þjóðfé-
lagið hefur þróast í átt til jafnréttis
milli kynja og kynhneigða og við verð-
um að fylgja þeirri þróun. Við vitum
ekki um Magnús, en okkur þykir mun
stærri glæpur að ala böm upp í hatri
gagnvart náunganum, „sem guð
skapaði", heldur en það eitt að vera
samkynhneigður.
Ef Magnús ætlar að nota Biblíuna
sem sína lögbók, er þá ekki rétt að
benda honum á að í henni stendur að
menn eigi að elska náungann, að allir
menn séu skapaðir jafnir og að menn
eigi ekki að fordæma aðra? Kannski
man hann bara eftir þeim köflum sem
þjóna hans hatursfulla málstað.
Alþingi Islendinga hefur nýlega
fjallað um stjúpættleiðingar samkyn-
hneigðra og þykir okkur það lofsvert
að yfírgnæfandi meirihluti þing-
manna okkar skuli ekki vera það aft-
urhaldssinnaður að leggjast gegn
slíkri tillögu.
Við ætlum okkur ekki að leiða ykk-
ur í bæn, en þó viljum við biðja Magn-
ús og aðra með sama hugsunarhátt að
endurskoða afstöðu sína í takt við
nýja og breytta tíma ef þeir vilja leita
lausnar sinnar til guðs síns.
Hér látum við staðar numið og von-
um að Magnús gefi sér tíma til að
hugleiða mál sitt betur áður en hann
skrifar næst í blað allra landsmanna.
GRÉTAR AMAZEEN,
Krummahólum 8 og
JENS ÞÓRÐARSON,
Hellulandi 10.