Morgunblaðið - 27.05.2000, Blaðsíða 75

MORGUNBLAÐIÐ
__________________________________LÁUGARDAGUR 27. MÁl 20Ó0 75
FÓLK í FRÉTTUM
Kent endurgeldur Islendingum traustið á Tónlis
Eskilstuna,
Reykjavík,
Los Angeles
Sænska sveitin Kent er á barmi heims-
frægðar... á Islandi í það minnsta. Hún
hljómar ótt og títt í útvarpinu og stemmn-
ingin fyrir Islandsför hennar er að ná há-
marki. Skarphéðinn Guðmundsson ræddi
við aðalsprautur Kent í langferðabíl sveitar-
— -p . —----
innar, um þakklæti í garð Islands, þungan
hníf og ávexti frægðarinnar.
|V
Morgunblaðið/Skarphéðinn
KENT var að ljúka sér af í hljóðveri
þegar blaðamann bar að. Þeir voru á
hraðferð því dagskráin hjá alvöru
poppurum er stíf og ströng. Söngv-
arinn og aðallagahöfundur sveitar-
innar Joakim Berg og æskuvinur
hans Sami Sirviö gítarleikari gáfu
sér þó smátíma til þess að spjalla við
þennan langtaðkomna snáp um
væntanlega Islandsreisu, nýju plöt-
una Hagnesta Hill og heimsfrægðina
sem sögð er innan seilingar.
Fyrir utan hljóðverið stóð glæsi-
leg langferðabifreið og Joakim tjáði
blaðamanni að hún væri ætlum sveit-
I inni fyrir væntanlegt tónleikaferða-
lag og þótti tilvalið að afgreiða spjall-
ið þar. „Við erum um þessar mundir
að hefja kynningu á nýju plötunni
Hagnesta Hill,“ skýrði Joakim út
þegar blaðamaður innti hann eftir
því hvað sveitin væri að bralla þessa
dagana. Þeir Sami viðurkenndu
reyndar fúslega og með afsökunar-
| tón að allt þetta kynningarstúss og
I tilheyrandi viðtöl við fjölmiðla væri
Ísíður en svo það skemmtilegasta
sem þeir tækju sér fyrir hendur.
,,Við fórum ekki út í poppbransann
til að gera þetta heldur til að semja
og spila tónlist sem okkur er helst að
skapi,“ sagði Joakim. „En taktu það
ekki persónulega," bætti hann við og
blaðamaður lofaði að gera það ekki
og hóf kvölina.
Verðum alltaf jafnsænskir
A hvern hátt er nýja platan, sem
I er ykkar fjórða í röðinni, frábrugðin
I þeirrisíðustu, Isola?
„Við urðum alveg ferlega þreyttir
á því hvemig við hljómuðum á Is-
ola,“ segir Joakim. „Á síðustu tón-
leikaferð okkar um heiminn spiluð-
um við svo rosalega oft og höfðum
aðeins lögin af þeirri plötu til að spila
þannig að við fengum eiginlega nóg
af þeim. Því vildum við gera eitthvað
Iallt annað, eitthvað miklu einfaldara
og hrárra." „Eitthvað sem yrði
skemmtilegra að leika á sviði,“ bætir
Sami við, „það var nefnilega allt of
mikið krukkað í lögin á Isola í hljóð-
verinu. Svo mikið að það er varla
hægt að koma þeim á sama hátt til
skila á tónleikum, sem er synd.“
Sveitin vildi þannig finna kjarn-
ann á nýjan leik, komast að uppruna
sínum. Það heyrist líka vel. Þrátt
fyrir að vera afar fagmannlega unnin
Íog útpæld þá eru útsetningar á
>,Hagnesta Hill“ allar mun einfaldari
en á Isola, hljóðfæraleikurinn lát-
lausari og stórsveitarbragurinn og
strengjadramatíkin sem fyllti upp í
hvert tómarúm á bak og burt.
Vísar titillinn Hagnesta Hill á ein-
hvern hátt tilþessara breytinga?
„Já,“ segir Joakim, „þetta er nafn-
ið á æfingarhúsnæði rétt hjá heima-
bæ okkar Eskilstuna (sem er smá-
bær nálægt Stokkhólmi), þar sem
Ívið Sami og Martin (Sköld bassaleik-
ari Kent) fórum fyrst að fikta við
tónlist árið 1988. Okkur var mikið í
mun að endurvekja andann sem ríkti
þegar við vorum að byrja. Finna á ný
ánægjuna af því að búa til tónlist og
vera í hljómsveit.“ Sami grettir sig
og bætir við grafalvarlegur: „Við er-
um skíthræddir við að lenda í þeirri
gryfju að fara að líta á hljómsveitina
sem byrði og kvöð, einhverja hund-
fúla vinnu sem heldur okkur að
heiman svo mánuðum skiptir."
Kent var stofnuð 1993 af þeim
Joakim, Sami og Martin að viðbætt-
um gítarleikaranum Harry Manty
og trommaranum Markus Muston-
en. Eftir talsvert streð fengu þeir
plötusamning og gerðu tvær fyrstu
plöturnar á sænsku eingöngu. Sú
þriðja, Isola, var hinsvegar einnig
tekin upp á engilsaxnesku sem varð
til þess að aðrir en Svíar tóku að
leggja við hlustir.
Hvers vegna gerið þið bæði enska
og sænska útgáfu afplötum ykkar?
„Þegar ég fór að semja enska
texta eftir að við höfðum gefið út
tvær sænskar plötur ákvað ég að
sænskir unnendur okkar ættu ekki
skilið að við tækjum slíkum skyndi-
breytingum að hætta allt í einu að
syngja á móðurmálinu," segir Joak-
im. „Því samdi ég einnig sænskar út-
gáfur bæði af lögunum á Isola og
Hagnesta Hill.“ Joakim segir landa
sína sannarlega hafa kunnað að meta
þá viðleitni en samt sé ekki víst að
hann muni halda áfram að færa text-
ana yfir á sænsku: „Það er einfald-
lega allt of erfitt og tímafrekt fyrir
okkur að þurfa að semja tvöfalt fleiri
texta, taka sönginn upp helmingi oft-
ar og gera tvær útgáfur af mynd-
böndum. Því miður. En við verðum
alltaf jafn sænsk sveit þótt við hætt-
um að syngja á sænsku og stoltir af
því!“
Mustang og húsaleiga
Hvenær uppgötvuðuð þið að þið
væruð búnir að slá í gegn ?
Joakim þarf ekki langan tíma til
að hugsa sig um: „Þegar við spiluð-
um fyrir troðfullu húsi í stærstu
hljómleikahöll Svíþjóðar, Hovet. Við
erum nýbúnir að gera það og tilfinn-
ingin var ótrúleg."
Hvaða draumar hafa ræst í kjöl-
farið?
„Ég keypti mér draumabílinn,
Ford Mustang," segir Sami. Joakim
var ekki alveg eins viss: „Kannski
einna helst að vera í hljómsveit og
hafa samt efni á húsaleigunni.“
Hvert sækið þið innblástur?
„Nú orðið reynum við að leiða alla
gömlu áhrifavaldana hjá okkur,“
segir Sami. >rÁður fyrr horfðum við
upp til sveita á borð við Depeche
Mode, The Cure og U2 en við gerð
Hagnesta Hill lögðum við okkur
fremur fram um að líta okkur nær.“
Joakim bætir við að gömlu áhrifa-
valdamir hafi einmitt verið hluti af
þeim hljómi sem sveitarmenn vildu
losna við og breyta. Nú fyrst væri
Kent undir áhrifum frá Kent: „Áður
fyrr höfðum við með okkur í hljóð-
verið fullt af efni sem við höfum dá-
læti á og sóttum í er innblásturinn
vantaði en nú gætum við okkur sér-
staklega á slíkum vinnubrögðum. Ef
á annað borð við hlustuðum á eitt-
hvað þá var það eitthvað allt annað
og gjörólíkt okkar tónlist eins og t.d.
reagge og þungarokk."
Hljómurinn og einstaka útsetn-
ingar á Hagnesta Hill minna um
margt á áttunda og níunda áratug-
inn, einkum smellurinn „Music Non
Stop“. Var það með vilja gert?
„Eins og Joakim sagði hér á und-
an gerðum við í því að hlusta á eitt-
hvað allt annað en við höfum gert og
þar á meðal diskóskeið stóru rokk-
sveitanna," segir Sami. „Þegar sveit-
ir á borð við Rolling Stones og Kiss
reyndu að búa til diskólög. Þetta var
eitthvað sem okkur þótti fyndið og
fáránlegt en um leið undarlega
flott.“ Joakim bætir við: „Gott dæmi
er einmitt „Music Non Stop“ þar
sem við reyndum að endurskapa
þennan hallærislega diskótakt sem
sveitirnar notuðu. Lagið var því upp-
haflega eins konar flipp og það rann
ekki upp fyrir okkur fyrr en ég tók
upp sönginn að þar færi fyrsta smá-
skífan."
Smábæj ardrengir
með Islandsþrá
Má enn greina á tónlist ykkar að
þið séuð frá smábæ?
„Já, alveg tvímælalaust," segir
Sami, „eftir því sem við ferðumst
meira komumst við betur og betur
að því hversu miklir smábæjar-
drengir við í raun erum. Þú losnar
ekkert við þær rætur, sem okkur
þykir vel.“ Blaðamaður bendir hér á
að það sé máske út af þessum smá-
bæjarbrag sem Kent höfðar svo
sterkt til íbúa litla íslands og taka
þeir Joakim og Sami undir það heils-
hugar.
Ég frétti einhvers staðar að þið
væruðspenntir aðkoma til íslands?
„Ég er að segja þér alveg satt,“
byrjar Joakim uppveðraður, „ísland
er hreinlega einn af draumastöðum
mínum. Svona í huganum, því ég hef
aldrei komið þangað en hefur alltaf
dreymt um það. Ég veit ekki af
hverju.“
Kent ætlar að dveljast í þrjá daga
á íslandi, tveimur dögum lengur en
áætlað var því drengina langar mikið
til að kynnast betur landi og þjóð.
Hvað á að bardúsa?
„Skoða náttúruna, maður,“ svarar
Sami ákafur, „eldfjöllin, hverina, allt
heila klabbið."
„Og náttúrlega læra að bera
„þungur hnífur“ rétt fram,“ bætir
hann við í gríni, „það er alveg ótrú-
lega svöl setning!"
Ameríkufrægðin
Islandi að þakka
Hún er orðin fræg sagan um það
hvernig Kent náði til eyma Kana.
Hún er eitthvað á þá leið að einn að-
algæinn á KROQ, stórri útvarpstöð í
borg englanna, var staddur hér á
landi þegar hann heyrði í útvarpinu
„If You Were Here“. Til að gera
langa sögu stutta féll hann kylliflat-
ur fyrir laginu, keypti plötuna, tók
hana með vestur yfir haf og setti í
bullandi spilun. Nú herma fregnir að
Kent sé um það bil að vinna banda-
ríska gæðapoppunnendur á sitt
band.
Hafið þið heyrt þessa Öskubusku-
sögu, drengir?
„Já,“ svarar Joakim, „en það fár-
ánlega er að við höfðum ekki hug-
mynd um að það væri verið að spila
okkur á íslandi!" „Fyrst sigruðu þeir
Reykjavík og síðan L.A!“ spaugar
Sami með tilgerðarlegri rödd. „En í
alvöru lítum við svo á að það sé full- ,<
komlega íslandi að þakka að boltinn
sé farinn að rúlla vestanhafs," segir
Joakim.
Það verður því með þakklæti í
huga sem þið spilið fyrir Islendinga?
Þeir hlæja og Joakim segir: „Já,
við munum gera okkar besta til að
endurgjalda traustið sem þið hafið á
okkur.“
AJœ turqaUnn^
í kvöid leikur stórhljómsveitin
Stuðbandalagió frá Borgarnesi.
leysir vandann
Reflectix er 8 mm bvkk endurgeislandi
einanqrun
í rúllum.
7 lög en 2 ytri alúminíum—lög endurgeislo hitonn.
Breiddir: 61 og 122 mm. Rúllulengdir: 15,38 og 76m.
I háoloft, bok við ofno, í fjós, hesthús, á rör, á veggi,
tjaldbotna, sessur, svefnpoko o.m.fl.
Skæri. heftibyssa og límband einu verkfærin.
PÞ
&CO
Þ.ÞORGRÍMSSON & CO
ÁRMÚLA 29 S: 553 3640 3 568 6100
HÓTfo
HARMONIKUNNák
verður haldin í ÁSGARÐI, Glæsibæ við
Álfheima, í kvöld, 27. maí kl. 20:30.
undir stjórn Arnar Fatkner
LÉTTSVEIT Harmonikufélags
Reykjavíkur undir stjórn
Jóhanns Gunnarssonar.
22:30 Harmonikudansleikur
Fyrir dansi leika félagar úr Harmonikufélagi Rangæinga og
Harmonikufélagi Reykjavlkur. Ragnheiður Hauksdóttir syngur.
Miðaverð kr. 1.000
Allir velkomnir hvort sem er á tónleikana,
dansleikinn eða hvort tveggja.