Skírnir - 01.01.1862, Síða 55
Miðríkin.
FRÉTTIR.
55
úngr neita&i sam|iykkis og sleit þínginu, en þar meb var ekki lokiþ.
I efri þíngdeildinni haffei ríkisráb Ludvig Maurer veri?) forgöngumaílr
þessa máls; hann var rikmenni, og svo þjófckunnr mafer sí&an hann
var á Grikklandi , a& honum gat stjórnin ekkert gjört. En í nebra
þínginu hafiii háskólakennari nokkur verih framsöguma&r; vife hann
gat stjórnin rá&ib, og var honum vikife úr embætti. En vi& hinar
nýju kosníngar var hann kosinn aptr í mörgum kjördæmum, og
sííian til varaforseta á þíngi, og þíngib sýndi sama hug sem fyr.
Nú réb konúngr af ab vikja rábgjöfum sínum frá, til ab hafa frife
vi& þegna sína, sem hann sjálfr sag&i. Síban komu a&rir rá&gjafar,
sem voru þínghollir, og enn sitja a& völdum. I sumar var enn á
nýjan leik teki& fyrir hi& fyrra mál, og var ríkisrá& Maurer enn
sem fyr forgaunguma&r þess í sinni þíngdeild, og stjórnin var því
og sinnandi. J>ingi& samþykkti nærfellt í einu hljó&i frumvarpi&.
En konúngi höf&u menn fyr tali& trú um , a& hátign konúngdóms-
ins stæ&i í ve&i, ef hann játa&i þessu. þ>vi var mikil gle&i á þíng-
inu þegar konúngr gaf athöfnum þingsins lagakrapt, og vann ein-
ur& landsmanna þar sigr yfir eldri óvenjum , og réttarfar í landinu
og mannhelgi er nú óhá& allri lögregluná&; ver&a nú sýslurnar
smærri, si&an er valdinu er tviskipt. Önnur lög skyld þessu voru
skilrikjalög ('Notariatgesetz) ; á&r haf&i landsdómarinn og þa& vald,
a& fyrir honum var& a& lýsa hverjum kaupdaga, likt og þínglesn-
íng er á íslandi. En nú sí&an au&r og verzlun eykst dag frá degi
þá reyndist þetta óhagfellt; nú var og þetta dregi& frá valdstjórn-
inni, og settir slikir embættismenn sér (iVoíom), sem hafa þa& em-
bætti, a& löggilda kaupdaga og máldaga, og samnínga. Er nú
þannig or&i& þrídeilt vald úr þvi sem á&r var eitt.
Anna& afbur&amál var á þessu þingi, um atvinnufrelsi. I Bay-
ern eru atvinnulögin úreldari en í nokkru ö&ru landi, og hafa rætr
sinar frá mi&öldunum, me&an hinar frjálsu rikisborgir stó&u, og
hver borg var ríki sér, og i&na&r allr í höndum stöku borga, og
allt fram á þessa öld hafa lögin or&i& æ har&ari. Atvinnubrög&in
eru nú or&in svo smádeild, a& þau skipta mörgum hundru&um.
Hver sem vill fá atvionu, og ver&a t. d. járnsmi&r e&a beykir,
ver&r a& sækja um þa& til yfirvaldanna, en þau eiga a& skera úr,
hvort ma&rinn kunni athöfn sína, og i annan sta&, hvort þörf sé