Skírnir - 01.01.1869, Blaðsíða 6

6
INNGANGUR.
svo bæri J>á optar til bóta, unz þjóSunum lærist til fulls aS setja
mál sín og deilur meS betra úrskurSi en J>eim, er vopnin veita!
Yjer höfum bent á tvo staSi, þar sem menn helzt ugga, aS
ófriíurinn kvikni, en þaS tundur er þó víSar fólgiS. Austurríkis-
menn og Prússar eru ekki meir en „sáttir a8 kalla“, ítalir þola
nauSugir hersetu Frakka i Rómaborg, og Danir kveina undan
Prússum, er enn halda fyrir þeim norSurparti Sljesvíknr, og
mundu ekki vilja verSa um annaS bænheitari en þaS, aS Prússum
hefndist sem fyrst fyrir allt ofríkiS. Hinn mikli vígbúnaSur í
öllum löndum álfu vorrar hefir komiS hernaSarórum á þjóSirnar
og gert þær þeirrar trúar, aS nú verSi aS býsna til batnaSar og
betri tímar renni ekki upp fyrr en þeir, er sakir eiga saman, hafa
reynt sig á vígvelliTil hins þykkja mönnum litlar líkur, aS
stórveldunura komi saman um aS mínka her sinn og herkostnaS,
og þó er öllum auSsætt, aS þaS væri eini vegurinn til betri
umskipta.
Af tíSindum frá einstökum löndum látum vjer þegar getiS,
aS Spánardrottning er rekin frá ríki, en höfSingjakosning er lögS
í hendur þingsins, er gengur til setu í febrúarmánuSi. Til þess
tíma er fulltrúar þjóSarinnar liafa rábiS fasta skipun á stjórn
landsins, verSur hún í höndum þeirra manna (Serranos, Prims og
fl.), er uppreistinni rjeSu og báru sigurinn úr býtum (sjá Spánar-
þátt). — í desembermánuSi hjeldu uppreistarmenn á Krítarey enn
vörnum uppi, og þo hefir stjórn Soldáns hvaS eptir annaS látiS
bera þaS út, aS þar væri öllum ófójSi slegiS niSur. MisklíSirnar
síSustu viS Grikki, er vjer höfum minnzt á, risu einmitt út af
liSsending frá Grikklandi til eyjarbúa, en síSustu fregnir fullyrSa,
*) í fyrra vor höfflu bóksalar á Ítalíu kýmilcga uppdráttarmynd í búðar-
gluggum sinum, og >arð fólki þvi starsýnna á hana, sem hún þótti
vera góð líking þess, hverjum augum alþýða manna í llestum löndum
lítur á ástand Norflurálfunnar. jiað var afgömul kerling með skuplu
fyrir augunum, cr skemmtir þeim með dansi, er á horfa. Kerlingin er
Evrópa, en Frakkar, Prússar og Austurríkismenn horfa á dansinn.
Egg liggja á dreif um allt gólfið, og eru kennd við Sljesvík, Rín,
Tyrkland og svo frv., en áhorfenður segja hver við annan: »nú skulum
við sjá, hvernigfer! skyldi sú aldraða ekki búa til hræring úr eggjunum,
áður en dansinn er úti?»