Skírnir - 01.01.1869, Blaðsíða 105
Þýzkaland.
FRJETTIR.
105
þ ý L k a 1 a n d.
1. Prússaland og NorSursambandiS.
Efniságrip: Hvernig mál Prússlands, e?)a sókn þeirra til forræbis á öllu
Þýzkalandi, þykja horfa vií> Frakklandi og fl. ríkjum, og hvaí)
af jiessu er dregií) til frihar eha styrjaldar. Samningar um
Norbursljesvík. Af sambandsþingi. Tolllagaþing Þjóbverja.
Af ríkisþingi Prússa. Utgjöld og herafli Norbursamhandsins.
Háti&ahöld.
Vjer höfum í Frakklandsþætti reynt aS sýna, hvernig viS
horfir meS Frökkum og þjóSverjum, og hversu mjög friSur í
NorSurálfunni er undir því kominn, aS þessar höfuSþjóSir hennar
sættist á þau ágreiningsmál, er verSa meS þeim. Vjer höfum og
í þeim þætti og víSar bent á, hvert vandhæfi hvorir um sig eiga,
aS láta eigi tortryggnina leiSa til styggSar og styggSina til fulls
fjandskapar og styrjaldar. AS svo stöddu hafa hvorugir gert til
saka viS aSra, Frakkar og Prússar, aS svo stöddu þykjast hvor-
ugir mega nefna neitt misklíSamál, er þeim beri á milli, og stjórn-
«
málamenn hvorratveggju spá öllu góSu — en eigi aS síSur gruna
hvorir aSra um svo óheilleg ráS, sem þeir ættu viS verstu fjendum
aS sjá. „En“ — kynni einhver aS segja „því skyldu ágreinings-
mál hleypa þeim fremur saman nú, en 1867, er deilt var um
LuxemborgarmáliS, og eptir þaS aS ríkin eru komin á þann rek-
spöl, aS leggja mál sín til gerSar á sættafundum ?“ En hjer er
þaS þegar til svara, aS samningurinn í Lundúnaborg stillti fremur
til griSa en sætta (ef svo mætti aS kveSa), og aS hvorugir undu
allsendis viS sitt mál, er þeir fóru af þeim fundi. SíSan hafa
líka Frakkar lagt sig mjög fram um, aS koma ráSum sínum svo
viS í Luxemborg, aS sumir kalla, aS þeir sje aS undirbúa til
fulls samtengingu landsins viS Frakkland |t. d. meS járnbrautunum,
sbr. Hollandsþátt). Hinsvegar settuPrússar strax meira liS í Mainz-
kastala (í Hessen Darmstadt), er þeir urSu aS fara úr Luxemborg.
Hvorugt hefir veriS virt til fjandskapar í orSi kveSnu, en enginn má
ætla, aS slíkt og annaS fleira af líku tagi bæti vináttuna. í
brjefi Lavalettes 1866 var þaS kallaS náttúrlegt, aS þjóSirnar söfn-
uSust 1 meiri heildir, og úr því hjer ræddi um þjóSverja, mætti