Skírnir - 01.01.1869, Blaðsíða 133
Austnrr/ki.
FRJETTIR.
133
ríki, en Jieir kraptar fyndust eigi á jörðu, er gætu skiliS f au aS
— og slíkt megnuSu jafnvel ekki böírnl- eSa járn-greiparnar á
ónefndum staS “. I fyrstu höfuSveizlunni voru sumir af ráSherrunum
viS staddir, og þar mælti Giskra ráSherra fyrir minni allra
„þýzkra kynflokka“, og talaSi í miklu skrautmáli um þjóSmenn-
ingarkrapt þýzkra siSa, fagurlista og bókmennta, um þá sam-
steypu þjóSanna, er frelsiS í Austurríki (!) mundi afreka þar
eystra, um eining allra þjóSverja, er nú mætti birtast fyrir öllum
heimi viS bræSramótiS í Vínarborg. Einn af fulltrúunum á ríkis-
þinginu í Yínarborg, Kuranda aS nafni, tók þaS fram í skapþungu
og áhyggjufullu máli, hver óhæfa væri framin, er Austurríki
— eSa þýzki parturinn, þriSji hluti alls þjóSverjalands, hefSi veriS
skýft burt af meginstofninum. Hann minntist á, aS annarlegir
þjóSflokkar befSu áSur ávallt loSaS viS sambandsríki þjóSverja;
þeir hefSu reyndar þreyS lausn og forræSi mála sinna, en leitaS
þess meS hógværS, en nú væri annaS á bugi, eptir þaS aS Austur-
ríki væri komiS í einangur. Nú væri allt heimtaS meS forsi og
frekju, og þjóSverjum lægi nú viS aS verSa forviSa fyrir þeim í
vörninni fyrir þýzka tungu, þýzka siSi og þýzka menntan. Ætti
þjóSverjar í Austurriki aS standa bjer einir til forvígis, mundu
fyrir þeim liggja afdrif landa þeirra í skattlöndum Rússa viS
Eystrasalt. þaS væri því eigi furSa, aS þeir þreySu þá tímana,
aS þeim yrSi þess unnt ab sameinast aptur þýzkaiandi. AS þeirri
ræSu var svo rnikill rómur gefinn, aS lengi beiS, áSur hijóS fengist.
þegar maSur frá Böhmen ætlaSi aS minnast á þjóSernisrýginn í
því landi og þau vankvæSi, er Czekum þætti á högum sínum,
komst hann ekki upp fyrir moSreyk, sem menn segja, en binir
tóku aptur til í sama þjóSmóSi sem fyrr, og svo fór í fleiri veizl-
unum. Fyrsta dag ágústmán. var gestunum haldin inikil veizla í
„skotmannaskálanum". þá flutti einn prófessor irá Innsbrúckf
Wildauer aS nafni, eina minnisræSuna, og lofaSi stjórnarskipun
keisaradæmisins; kallaSi hana verk „éns þjóSverzka anda“, afkvæmi
ennar þjóSversku ríkishugsunar (Madjarar hafa þá átt aS iæra af
þjóSverjum aS sækja til rjettar síns og frelsis ?!), en um leiS
fyrsta fremdarafrek Austurríkis, er þaS hafSi reist sig alblóSugt
af vígvellinum. ÁSur hafSi hann minnzt á útrekstur Austurríkis