Skírnir - 01.01.1869, Blaðsíða 139
Ansturriki.
FRJETTIR.
139
bandinu viS Austurríki, en dregiS sem minnst af, a<5 þaS yrSi a8
vera fullt forræSissamband, eSa á þann hátt, er skipaS hefSi veriS
um samband landanna fyrir austan LeithafljótiS. Fengju Czekar
engu framgengt um sitt mál, gæti eigi hjá jm fariS, aS þeir væntu
sjer stuSnings, aS minnsta kosti til þess aS þrauka viS mál sitt,
af Rússum og öSrum slafneskum jijóSum. Beust á aS hafa gefiS
j>eim í skyn, aS jieim kynnu j)ó aS bregSast vonirnar á j>á leiS,
er j>á minnst grunaSi. HugsuSu j>eir til aS leysast frá Austur-
ríki, mundi j>á bera í annaS samband en slafneskt þjóSasamband,
j>ví sjer væri svo kunnugt um sum leyndarráSin, aS Böhmen væri
ætlaS rúm innan endimerkja Prússaveldis. því vildu j>eir ekki
trúa, og kváSust síSst mega geta þess til stjórnar Bússakeisara,
aS hún væri bendluS viS nokkur ókosta ráS Böhmen til handa.
Beust skildist svo viS þá, aS honum hafSi ekkert á unnizt, en
eptir þaS tóku blöS Czeka aS verSa berorSari og fólksfundir tíSari
um allt land. Af hálfu stjórnarinnar komu hjer á móti lögsóknir
viS ritstjóra og höfunda eSa forgöngumenn fundahaldanna. Fje-
bótadómar og blaSaforboS, blaSaupptökur og rita og varShalds.
dómar urSu nú aS dagsdaglegum tíSindasögum frá Pragarborg og
öSrum stöSum, en nokkru síSar var landiS lýst í herVörSslu. j>aS
var hjer haft til átyllu, aS sá órói hafSi gerzt íborginni (11. okt.),
er HSiS þóttist þurfa aS stilla; en þó voru þar eigi önnur spell-
virki unnin, en aS menn höfSu brotiS nokkrar gluggarúSur.
Stjórnin lætur herliSiS enn gæta griSa og friSar, og svo má þaS
takast, en stjórnin í Vínarborg hefir reynt hiS sama á Ungverja-
landi, og haft þar raun fyrir sjer um hvernig lýkur, er menn
halda aS heilum jþjóSum ólöglegum uppkvæSum meS ofríki og
vopnum. Sumir segja, aS stjórnin sje farin aS sjá sitt óvænna,
því hún hafi fengiS aS vita, aS Czekar og Pólverjar i Galizíu sje
farnir aS sammælast um ráSin, og þau eru henni verst, ef Pólverjar
gera aS hinna dæmi og neita þinggöngu í Vínarborg. j>au orS
Beusts, er hann á aS hafa mælt fyrir skömmu, eru og höfS til marks
um bilbug á henni: „aS allt mætti enn fara vel, ef menn annarar
handar krefSust eigi alls og synjuSu eigi alls á hina“.
Galizíubúar hafa veriS þaS eptirlátari en Czekar, aS þeir
hafa gengiS til setu á Vínarþinginu. En nú eru þeir farnir aS