Skírnir - 01.01.1869, Blaðsíða 175

Daninörk.
FKJETTIR.
175
stjórn —, en honnm Jpykir jþó mikiö undir, a8 vjer fáum 30 þús.
í fast árgjald frá Danmörku — a8 minnsta kosti —, og hann er
hræddur um aS Islendingar þráseiglist annars í móti öllu; þeim
muni, ef til vill, fara aS dæmi þorgeirs Hávarssonar, aS vilja
heldur falla niSur fyrir bergiS en heygja skap sitt. j>aS ætlum vjer
líka, og hitt eigi síSur, a8 G. B. hverfi aS því til fulls og alls, sem
hann segir áSur á einum staS í seinasta kafla ritgjörSarinnar:
„Gagnvart dönskum gjaldþegnum held eg jþaS verSi aS vera auS-
veldara, aS halda fram tillögum til íslands, hvort sem þau eru
meiri eSa minni, þegar menn játa, aS Island hafi einhvern rjett til
þeirra, en þá er menn neita öllum rjetti“. En þaS verSur þá líka
aS vera sá rjettur, er eigi gerir þá aS verSgangsmönnum, sem hans
njóta — og fyrir hönd íslendinga vill G. B. ekki þola þaS, sem
von var* 1.
Vjer höfum nú um hríS átt viS vonarmáliS, og viljum enn
treysta því, aS svo rætist úr því aS hvorugt skerSist, vor rjettur
eSa velfarnan, nje sæmd ennar dönsku þjóSar. MeS því trausti
viljum vjer minnast á og muna þakkarmáliS, eSa þá hjálp, er
nauSstöddum mönnum á íslandi var látin í tje og greidd af góS-
fúsum huga af alþýSu roanna í Danmörk. Betur aS sá greiSskapur
yrSi annars undanfari, er oss stendur fyrir meiru!
Hinn fyrsta dag jóla varS sá atburSur, aS hæsti parturinn af
Manarkletti (Möens Klint) — eSa „Drottingarstóllinn11 — hrundi
niSur í sjó. Drottningarstóllinn var 403 feta hár, og hefir fólk
ávallt gert sjer skemmtiferSir á sumrum til eyjarinnar og á klettinn
sökum fegurSar og víSsýnis.
Af bókfræSi Dana er ekki mart nýstárlegt aS segja. Vopna-
hlje má nú kalla milli Rasmusar Nielsens og hans mótstöSumanna.
Hann hefir komiS á prent bók, er heitir „Heimspeki trúarbragS-
*) Um skoðan og ummæli framsögumannsins í »lölksþinginu« (á fundinum
i »Norr. fjelagi") fer G. B. þeim orðum: »íslendingar hafa alls engan
rjett, og að eins með því móti, að þeir sleppi allri tilhugsan um rjett,
þykjast menn rnega verða nokkuð við dskum þeirra; eður með öðrum
orðum : þegar þeir koma sem húsgangar, kann eitthvað að verða rjett að
þeim, en ella geta menn eltki vcrið að eiga neitt vií> þá út af þessu máli.
jjesskonar ummæli ætla eg gera minna gagn en skaða — — —«.