Skírnir - 01.01.1869, Blaðsíða 92

92
FRJETTIR.
SpJnn.
indi, og í Madrid gerSi lýöurinn aSsúg a8 höll erindreka páfans
og rifu niSur páfamerki8 — en á8ur höfSu menn brennt samn-
ingsskrána me8 páfanum og Spánarstjórn, á torginu fyrir utan. í
2>ví uppþoti var8 legátinn a8 leita hælis hjá sendiboSa Frakka-
keisara. Atbur8urinn í Burgos hefir ví3a, bæ8i á þinginu og
utanþings, or8i8 þeim a8 efni, er vilja hnekkja yfirburSum klerk-
anna, og jafnvel gera fullan a3skilna3 á ríki og kirkju. Einn
þeirra, Garrido a3 nafni, kvað öllum mætti vera einsætt, hva3 enn
þyrfti a8 vinna á Spáni, þar sem kirkjan hef8i 50,000 manna
(klerka) undir merkjum sinum, er lifðu á kostna8 ríkisins, en þetta
lið hefði enn me3 sjer 200 þúsundir karla og kvenna, er öllum
væri sem verst gefið um breytingarnar síðustu.
J»egar Olozaga var kvaddur heim frá Parísarborg til ráða-
gerðar, varð hann á sumum stö8um að tala fyrir fólkinu, og sagði
þa8 þá hreint og beint, a3 löndum sínum mundi vera rá81egast,
að halda sjer vi3 konungsstjórnina. Hann kysi heldur þjóð sinni
til handa lögskorðað konungsvald en þjóðvaldsstjórn, sem henni
færi a3 í suðurhluta Ameríku (hjá enum spænsku þjóðvaldsríkjum).
Líkt er og haft eptir Prim og fleirum í stjórninni, en á hinu hafa
ýmsar getur leikiS til þessa, hvern rá8herrarnir hafa hugsað sjer
beztan til ríkis, eða hvað þeir menn hafa ráði8 með sjer um það
mál, er uppreistina hófu. Menn hafa nefnt ýmsa til, t. d. Ferdi-
nand konung (af Coburg) frá Portúgal, er þó kva8 hafa be8ið sig
undan þeirri sæmd þeginn, hertogann af Aostá, son Viktors Italíu-
konungs, og hertogann af Montpensier, er áður er geti8. A3 svo
stöddu þykir mönnum likast, að ráðherrarnir og meiri hluti þing-
manna mundu helzt kjósa hinn síðast nefnda, og mörgum leikur
grunur á, a8 það hafi veri8 áform Serrano í öndverðu, að koma
vinnu á galeíðum, en síðan í náðarskyni reknir úr landi, er tekið höfðu
trú prótestanta og reyndu að koma út bifiíunni incðal alþýðufólks. þ>á
má nærri geta, að klerkunum og mörgum rjetttrúuðum ofbjóði, er farið
er að reisa kirkjur handa prótestöntum eða samkundur handa Gyðing-
um, prenta blöð og rit annarlegra trúarjátenda, taka burt myndir helgra
manna af strætum og torgum, en prósessíur með helga dóma eru
bannaðar, og allt það frain haf't um uppfræðingu og skóla, er fyrr er
á vikið.