Skírnir - 01.01.1869, Blaðsíða 67

FRJKTTIB.
67
Itali’a.
rá?a kostum sínum, og því hafa þeir eigi til meira mælzt siSan,
en a8 hann efndi heit sín, og kveddi li8 sitt á'burt frá Rómi.
þegar keisarinn sendi lið sitt til Róms í fyrra, sagSi hann sjer
einráðið, a8 hafa þa8 strax á burt aptur, er ófribnum væri hnekkt
frá landeignum páfaus. þetta tókst svo vel hjá Mentana, sem sagt
er frá í fyrra í þessu riti, og stjórnin í Flórens brást svo vel vi8
öllum fyrirmælum keisarans, ab hún færSi Garibaldi í varShald,
dreifbi flokkum hans, tók af þeim vopuin, og setti meira varSliS
vi8 landamærin. Eptir þaS fór Moustier þakklátlega orSum um
viturleg og einarbleg rá8 Menabrea, og kvab málunum komiS í
svo góban staÖ, a8 páfaliÖiS gæti til fulls gætt friSar í borginni,
og þess fagnaÖardags yr8i nú eigi lengi a8 bíba, er stjórn keis-
arans sæi erendum sveita sinna lokib og gæti kvaSt þær heim
aptur. Svo látandi brjef til sendiboÖans í Flórens var dagsett
25. október, og þó nokkur hluti liSsins færi á burt, hjeldu hinar
sveitirnar í ákafa áfram virkjagcröum umhverfis Rómaborg og
Civita Yecchia. ítalir biÖu þess me8 þolinmæbi a8 Frakkar lykju
starfa sínum, en í skýrslunum, er lagÖar voru fram á þinginu í
Parísarborg í janúarmán., var sagt hi8 sama bæbi um áform keisarans
og gegnisemi stjórnarinnar í Flórensborg. Menabrea fór nú aÖ
þykja nóg komiS af fögrum heitum og ummælum og nú mæltist
hann til (í brjefi 24.jan ), aÖ meira færi á eptir, a8 öllum málum
yrÖi svo komiÖ, sem til var tekiö í septembersamningnum (1864),
aö Frakkar yrÖu á burtu aÖ tveimur mánuÖum liÖnum, en stjórn
keisarans skyldi knýja páfastjórnina til samkomulags viÖ Italíu um
almennustu samskiptamál (t. d. um tolla, póstmál, heptingar stiga-
manna og fl.). AÖ sínu leyti skyldi ítalia borga svo mikið af
ríkisskuldum páfans, sem lofaÖ hefÖi veriö, og inna svo öll skil
af höndum, aÖ skaplega mætti fara meÖ konungsríkinu og ríki páfans.
Keisarastjórnin k’allaöi þetta bæÖi vel hugaÖ og vel mælt, en hver
mánuðurinn leið á fætur öörum og Frakkar hjeldu kyrru fyrir á
Rómi sem áður. Seinast í júlímánuÖi ljet keisarinn vekja til um
málið, eða um skuldaborgunina, og vikust ítalir enn vel undir og
lofuðu að horga á ári lSmiIl. franka. þeim þótti hjer vel á veg
komið, þó seint heíði gengið, og þeir kölluðu septembersamning-
inn ánýjaðan með svo felldurn viðauka. Stjórn Italíukonungs gerði