Náttúrufræðingurinn - 1936, Blaðsíða 47

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 41
iiiimiiiimiiiiiiimiiiiiiimiitiiiiiiiiiimmimimimimmmiiiiimiiiiiiiiimiiimiiiimiiiiimmimimiiimiiiiimiiiiiiimiiiiimt
sökkva til botns, oft á djúpu vatni, og færa botndýrunum þar
plöntunæringu, þangað, sem engin planta getur þrifizt, vegna þess
að þar vantar eitt af aðalskilyrðum alls gróðurs, ljósið.
Marhálmur (Zostera marina). Vinstra megin er hluti úr jarðstenglu með
blöðum. Hægra megin blað. (Náttúrufr. 1933).
2. Otlendar rannsóknir.
Við skulum nú, eftir þessar almennu athugasemdir, líta dá-
lítið á þær rannsóknir, sem vísindamenn í öðrum löndum hafa
gert á marhálminum. I Danmörku hafa náttúrufræðingarnir, pró-
fessor Ostenfeld og doktor Johannes Petersen gert miklar rann-
sóknir á vexti og viðgangi marhálmsins, og birt árangurinn af
þeim, sá fyrrgreindi árið 1908, en sá síðarnefndi árið 1913. Dr.
Petersen komst að þeirri niðurstöðu, að á hverju sumri myndast
um tíu stöngulliðir á hverjum botnstöngli, eða botnstenglu, en á
veturna aðeins fimm, og þeir eru styttri en liðir þeir, sem myndast
á sumrin, og blöðin, sem myndast við þá, eru styttri en sumarblöð-
in. Athugi maður hverja botnstenglu, þ. e. a. s. hverja plöntuna