Náttúrufræðingurinn - 1936, Blaðsíða 62

56 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
111111111111111111111111111111111111111 ■ 11111111111111111111111111111111111II11111111111111111 (1111111111111111111111111111111,1111111111111111111111111111111, [
Sjaldséðir fuglar á Siglufirði.
Það hefir verið siður hér í húsinu síðan eg flutti í það, að
smáfólkið hefir á vetrum gefið snjótittlingum, oftast daglega,
þegar hart er um. Við höfum haft mikla ánægju af þessum litlu
gestum, að sjá ötulleik þeirra að bera sig eftir björginni. Núna
á Þorláksmessu kom í hóp snjótittlinganna nokkru stærri fugl,
alsvartur, með ljósgult nef, beint, hnarreistur og hvatlegur, —
sköpulagið er líkt og skógarþrastarins, en hann er lítið eitt stærri,
á stærð við lóuþræl. Stélið er nokkuð langt og sýlt í það. Hann
er fremur gæfur, en amar burtu snjótittlingunum.
Fuglinn var hér daglega yfir jólin, en fór svo og kom fyrst aft-
ur í dag (12. jan.). Hefir hann haidið sig hér í allan dag og notað
sér óspart af því framreidda.
Eg býst við að fugl þessi sé stari, en eg hefi ekki fuglafræði,
svo að eg sé viss um þetta, og hefði því gaman af að fá að vita
um það, hver hann er.1)
Skógarþrestir voru hér alveg fram undir jól, og þeir voru
komnir hingað snemma í marz s.l.
Silkitoppa (Silkehale) kom nokkrum sinnum hér heim að hús-
inu í apríl 1933, og var mjög gæf.
Æðarkóng skaut Guðm. Hafliðason hér á firðinum fyrir nokkr-
um árum, mig minnir vorið 1910.
Músarrindil sá eg í fyrravetur við lækinn neðan við hús bæjar-
fógetans. Annars er hann mjög fáséður hér í Siglufirði, enda
fuglalíf (landfugla sérstaklega) fáskrúðugt hér.
Jón Jóhannesson.
1) Hefir sennilega verið stari.
Á. F.