Náttúrufræðingurinn - 1936, Blaðsíða 33

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 27
CIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIÍIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIII
4. mynd. Sagþang (50) (Fucus serratus) og
bóluþang (49a) (Fucus vesiculosus).
5. mynd. Klóþang (Ascophyllum nodosum).
ar, en hrossaþarann hins vegar, frá öðrum fjörugróðri; það hefir
vitanlega hina mestu þýðingu, þegar til þess kemur, að afla þeirra.
Fjörugrös og sjóarkræða eru smávaxnir þörungar, varla
meira en 15 cm. á hæð, með marggreinóttan líkama, sem er purp-
urarauður á lit, oft með bláleitum blæ, plantan meira eða minna
brjóskkend. Fjörugrösin vaxa neðan til í fjöruborðinu, neðan við
aðal-þanggróðurinn, og mynda þar oft miklar, samfelldar breiður,
þar sem lítið ber á öðrum gróðri, allt frá smástraums-fjöruborði
til stórstraumsfjöruborðs, ýmist báðar saman eða hvor fyrir sig.
Vegna þess að þessar tvær tegundir eru til jafn mikilla nytja, og
fyrir þær fæst sama verð á sama markaði, hefir það í raun og veru
enga þýðingu, að þekkja þær í sundur, aðal-atriðið er, að þekkja
þær frá öðrum gróðri.
Hrossaþarinn hefir legg og blað, blaðið hefir enga miðtaug, en
er oft meira eða minna klofið að ofan, og sé leggurinn skorinn í
sundur, koma engar slímpípur í ljós. Það kemst vitanlega fljótt