Skírnir - 01.01.1920, Side 7

Jóhann Sigurjónsson.
Jóhann Sigurjónsson var einn þeirra fáu, sem hafa
aukið veg vorn með öðrum þjóðum. Þess vegna unnu
honum allir Islendingar, fyrst og frernst þeir, sem verk
hans þektu, en líka hinir, sem þektu nafn hans eitt.
Hann var fyrsta íslenzkt nútíma-skáld, sem gat sér
orð erlendis. Undir eins bættust fleiri við. Ilann reit
verk sín á erlendri tungu, hann var höfundur hreyfingar
sem á að deyja. en sem þó er öllum þeim, sem þora að
skilja, fyrirheit um nýja heimsfrægð íslenzkra bókmenta.
I.
Tvö fyrstu rit Jóhanns Sigurjónssonar eru sigur fyrir
skáldið, ósigur fyrir leikskáldið. D r. R u n g og B ó n d ■
ian á Hrauni sýna glögt takmörk frumgáfu hans.
Bæði eru skáldleg að efni og samtölin ljöma|af ljóðrænni
oi’ðlist og fegurð í hugsun og tilfinningu. Hvorugt stenzt
hóm sinn sem sjónleikir, bæði eru gölluð og ótraust að
byggingu.
D r. R u n g er yndislegt skáldverk, en leiksagan svo
fábreytt og viðburðalítil, að það gegnir furðu, að skáldið
skuli ekki hafa séð það frá upphafi, að hún gat ekki risið
undir dramatisku formi.
I Bóndanum á Hrauni eru tilþrifin engu minni,
en þó virðist svo sem höfundur hans hafi varla get-
að þekt sum af frumlögmálum dramatiskrar listar. Eg
vil taka til dæmis höfuðsamtalið í fyrsta þættí. Sveinungi
i