Skírnir - 01.01.1920, Qupperneq 80

74
ísland 1919.
[Skirnir
SiglufjörS austanverðan, aSfaranótt hinp 12. apríl. Var þá blind-
hríS í firSinum og hafði dengt niður fönniuni dögum saman og
hlaðið hengisköflum í fjallbrúnirnar. En þeir hröpuSu um nótt-
ina, sem áður var nefnd, og veltust yfir ströndina andspænis kaup-
staðnum og út á sjó. Á ströndinni sópaðl flóðiS burtu meS sór
níu húsum einnar síldarstöSvarinnar og þurrabúð þar í nánd,
en eitt hús lítið stóð eftir. Þá fór flóðið yfir bæinn Neðri-
Skúta og færSi hann í kaf. En þó tókst samdægurs að
bjarga heimilisfólkinu, 7 manns, úr flóðhrönninni. En í hinum
húsunum fórust 9 manns. Þegar skriðan kom á sjó út af strönd-
inni, gerði hún þar mikla flóSbylgju og þunga, og veltist húu
yfir þveran fjörSinn, og skall með svo miklu afli á ströndina kaup-
staðarmegin, að margar bryggjurnar þar brotnuðu, en flestar lösk-
uðust eitthvaS. — Snjóflóð féllu einnig víSar um þetta leyti, og
gerðu allmikinn usla á löndum og fénaði, en manntjón varS ekki
að. T. d. fóll flóS að Leikskálum í Dölum á annan í páskum.
Um páskaleytið hafði líka gert hláku um laud alt ofan í fann-
burðinn. Þó fór fljótt að kólna aftur, og í apríllok varð vart við
hafís nokkurn undan Slóttu. í maíbyrjun var kuldi um land alt,
en smáhlýnaSi eftir því sem á leiS mánuðinn, og um miðjan maí
fór jörð að grænka, og í mánaðarlokin var sæmilegt gróðrarveður
um land alt. 1 miðjum júní gerði rigningar sunnanlands, en ann-
ars voru þurkar, og síðari hluta júlímánaðar var víðast hvar, elnk-
um sunnanlands, bezta sumarveðrátta, en tók aftur aS rigna í önd-
veröum ágúst, nema austanlands. Mögnuðust síðan rigningarnar og
urðu mestar um miðjan ágúst. Fóll þá t. d. aurskriða í Öxnafells-
landi í Eyjafirði og eyddi allmiklu engi. Um 20. ágúst hættu
rigningarnar og rauk hann þá upp í rok og kulda. Fuku þá víöa
hey til skemda. Hausttíðinni skifti nokkuð í tvö horn. Um SuSur-
land var hún sæmileg, um Vestur- og Norðvesturland »óslitin gæða-
tíð«, en eystra var haustið sagt »óhemju leiðiulegt og óstilt«. Um
miðjan nóvember gerði allmiklar hlákur um Suðurland, og hólzt
síðan skapleg veörátta, það sem eftir var ársins. Þó gerði garra og
stórviðrishrynur nokkrum sinnum, en varð ekki langætt nó aö
stórtjóni, nema á ísafirði um miðjan nóvember. Þá brotnaði þar
skipabryggja i stormviðri og tók út um 500 síldartunnur fullar.
En þær munu hafa náðst aftur. Skiptapar nokkrir urðu í ýmsum
þessum veðrum, og verða þeir taldir síðar.
Eins og vænta mátti af þessu veðráttufari voru búnaðarhorfur
•ekki ýkja glæsilegar á árinu, og þó ekki verri víðast en á horfðist,