Skírnir - 01.01.1920, Qupperneq 81

Skirnir]
ísland 1919.
75
því að ýmsu leyti áttl búnabur við ramman reip að draga, þar
sem voru eftirköst frá síðasta ári. Á Suðurlandi víðast var alveg
baglaust fyrst framan af árinu. Oft var líka kvartað undan því að
aska vseri í rótinni og innanum grasið, og bar nokkuð á tannskemdum
á fénaði þess vegna. Kalskellur voru einnig all-algengar í túnum, og
^eggjusamt víða, t. d. í Borgarfirðl. Var því heyfengur fremur
litill um þær slóðir og nýttist ekki vel allstaðar. Þá hrakti hey
allmikið víða og fauk, eins og fyr segir. En nokkuð hefir það
bætt úr þessu, að fleiri bændur tóku nú upp votheysgerð en áður
Var. Um norðvesturland var grasspretta fremur rýr fram eftir
aumri. Rættist þó úr túnasprettu vonum . framar er á leið júlí-
ruánuð, og mun töðufengur bænda víðast um þær slóðir hafa orðið
rétt rösklega hálfdrættingur á við sæmileg góðæri. Engjaspretta
Var aftur minni, en þó kjarngóð heyin, það sem þau voru, viðast.
Austurlandi varð heyafli aftur á móti góður, og garðauppskera
seemileg. Var þar gerð mikil aukning garðræktarinnar og full-
Usegir nú heimauppskerau víðast þörfum manna.
Kvefpest nokkur gerði sumstaðar vart við sig á sauðfó og
einhverskonar kúasýki kom upp í Vestmannaeyjum, en mikið tjón
Varð ekki að.
Að öðru leyti hefir aðstaða landbúnaðarius verið svipuð og ár-
ÍQu áður. Kostnaður við vinnufólkshald og verð á afurðum hefir
yfirleitt lítið breyzt frá því í fyrra, en skýrslur um þetta í ein-
stökum atriðum eða fjárreiður landbúnaðarins i' heild, eru enn ekki
til fyrir þetta ár, sem hór ræðir um.
Sama er að segja um verzlun landsins og sjávarútveg, að ná-
^veemar og sundurliðaðar upplýsingar um hag hans og ástand á
arinu er enn ekki unt að fá, enda er skamt liðið ársins. En yfir-
leitt koma allar slíkar skýrslugerðir svo seint og silalega a þessu
iandi, að þær hljóta að tapa töluvert hagnýtu gildi sfnu í daglegu
viSskiftal/fi. Og sumar koma svo seint, að manni flýgur nærri
fyrst f hug, að þær ættu fremur heima 1 Fornbrófasafninu en Hag-
skýrslunum.
A þessu ári hefir skipulag verzlunarinnar meira og meira ver-
15 að færast 1 sama horfið og var áður en ófriðurinn skall á.
Landsverzlunin hefir verið að færa saman kvíarnar, og takmarkanir
e<5a eftirlit með inn- og útflutningi að hverfa. Þaunig var frá 1.
Júlí frjáls útfiutningur á öllu, nema hrossum. En hrossasöluna tók
atvinnumalastjóruiu í sfnar hendur, og lét útflutningsnefndina sjá
Utn hana, og voru hrossin seld til Danmerkur. Þá tók stjórnin