Tímarit lögfræðinga - 01.11.1985, Síða 25
meira tillit til persónulegra hagsmuna höfundar heldur en gert er, þeg-
ar um er að ræða eigendur líkamlegra hluta.3)
Reglurnar um framsal höfundarréttar í III. kafla höfundalaga
skiptast í tvo meginþætti. Annars vegar eru í 27.-31. gr. almenn ákvæði
um yfirfærslu höfundarréttar með löggerningi inter vivos, vegna hjú-
skapar, arfs eða lögsóknar skuldheimtumanna. Hins vegar eru í 32.-42.
gr. reglur um sérstakar tégundir samninga, s.s. um opinberan listflutn-
ing á verki, um útgáfusamninga og samninga um kvikmyndagerð. Hér
verður eingöngu fjallað um hin almennu ákvæði í 27.-29. gr., en ekki
um einstakar samningsgerðir skv. 32.-42. gr. höfl.
Framsal á höfundarrétti getur yfirleitt aðeins tekið til hins fjárhags-
lega réttar höfundarins, sbr. tilvísun 1. mgr. 27. gr. í 4. gr. höfl. Höf-
undur má aðeins framselja sæmdarréttinn í einstökum tilvikum, sem
eru skýrt tilgreind um tegund og efni, sbr. 3. mgr. 4. gr. höfl. Almennt
framsal á sæmdarrétti er því ógilt.
Höfundur getur framselt fjárhagslegan rétt sinn að nokkru leyti eða
öllu, segir í 1. mgr. 27. gr. Þetta hefur mikla þýðingu fyrir höfundinn.
Rithöfundur getur t.d. framselt einum aðila rétt til útgáfu rits, en öðr-
um rétt til að gera eftir því leikrit. Framsal getur verið staðbundið eða
tímabundið, t.d. ef höfundur gefur leyfi til að sýna ákveðið leikrit í
einhverjum bæ í ákveðinn tíma.
Framsali getur ýmist fylgt einkaréttur til þeirra afnota, er felast í
samningi aðila, eða svokallaður leyfisréttur (licence). Munurinn er að-
allega sá, að ef höfundur veitir samningsaðila einkarétt, er höfundi
3) Alþt. 1971, A-deild, bls. 1295.
Sólveig Ólafsdóttir lauk lagaprófi vorið 1982.
Hún hlaut Frank Boas-styrk til framhaldsnáms f
lögfræði við Harvard Law School veturinn 1982-
83. Lagði hún megináherslu á höfundarétt,
samningatækni og sáttastörf og lauk Masters-
prófi (LL.M.) vorið 1983. Sólveig hóf störf í
menntamálaráðuneytinu haustið 1983, en frá 1.
september 1984 hefur hún starfað sem fram-
kvæmdastjóri Sambands fslenskra auglýsinga-
stofa. Hún á sæti í höfundaréttarnefnd og er
varaformaður fslensku UNESCO-nefndarinnar.
Þá var Sólveig formaður Kvenréttindafélags ís-
lands um 6 ára skeið, 1975-1981. Grein sú, er
hér birtist, er byggð á erindi, sem flutt var á
málþingi Lögfræðingafél. íslands 22. sept. 1984.
163