Morgunn - 01.12.1974, Síða 6

84
MORGUNN
1873 og gerðist kennari við Luther College i Decorah til 1877.
Prestur var hann á Nýja Islandi 1878-80; á Seyðisfirði árin
1880-’84, og síðan i Winnipeg til æviloka 1914. Hann var rit-
stjóri „Sameiningarinnar" frá 1886 til dauðadags, en jiar birtist
eftirfarandi ritgerð árið 1888. Æ. R. K.
Jólaguðspjallið er nú í huga vorum. Og þar stendur þetta í:
„Fæddi hún þá son sinn frumgetinn, vafði hann reifum og
lagði hann í jötuna, því þau fengu ekki húsrúm í gestaher-
herginu“. Hin mesta og indælasta gleðihátíð vor er út af barni,
sem fæddist svona fátæklega, á eins lágum og lítilfjörlegum
stað, sem byrjaði æfi sína með því að vera út rekinn úr mann-
legu félagi. I manna híbýlum þama í Betlehem fékkst ekkert
húsrúm handa honum. Þau María urðu að víkja út úr gesta-
skála hins litla hæjar fyrir öðrum gestrnn, sem meira þótti
í varið og meira létu á sér bera. tJthýsið með jötunni varð að
duga handa þeim. Þarna fæddist barnið, sem hefir gefið oss
vora jólagleði. Og æfisaga hans, er í jötunni fæddist, hún
hcfir þcssa yfirskrift, stílsetta af honum sjálfxun: „Refar hafa
holur og fuglar himins skýli, en mannsins sonur hefir hvergi
höfði sinu að að halla“. Og svo endar æfi hans með þessu: I
hlóma og broddi lifsins er hann dæmdur til dauða og krossfest-
ur milli tveggja óbótamanna. Með allt þetta kemur jólahátíðin
fram í huga vorn. Maður sorganna, maður fátæktarinnar,
maður krossins og kvalanna er fæddur — það er efni jóla-
gleði vorrar, það er heimsins langmesta gleðiefni. Gleðiefnið
er svo mikið, að herskarar himnanna syngja yfir sorgarbarn-
inu í jötunni: „Dýrð sé guði í upphæðum, friður á jörðu og
velþóknan yfir mönnumun“. Alveg einstakt í sinni röð er
gleðiefni jólanna, og lofsöngurinn yfir jötunni er undarlegri
en nokkur annar lofsöngur, sem nokkurn tíma hefir heyrzt.
1 síðara hluta 1. kap. Rómverja-bréfsins er voðaleg lýsing
á hinu siðferðislega og andlega ástandi manna í menntalönd-
um heimsins, hins rómverska heimsríkis, run það leyti er boð-
skapurinn um hann, sem fæddist í Betlehems-jötunni, fór að
breiðast út um löndin. Þar í er meðal annars þetta. „Fullir