Morgunn - 01.12.1974, Síða 28

106
MORGUNN
inn um Runólf var birtur sem hluti af grein eftir Matthias
Jóhannessen, að afdrifum Rimólfs sé lýst í annál, sem birtist
í þessu bindi.
4. Eru til samtíða fundargerðir um óðurnefnda fundi Hafsteins?
Skrifaði nokkur fundarmanna niður það sem gerðist á fundun-
um, annaðhvort meðan á þeim stóð eða rétt á eftir?
5. Birtist frásögn um Runólf í tímariti brezka sálarrannsóknar-
félagsins? Ef svo var, í hvaða tölublaði og árgangi?
Ég vona að þér getið svalað forvitni okkar án þess að það sé
yður mjög mikil fyrirhöfn. Ég hef haft mikla ánægju af að lesa
bækur yðar. Ég vona að ég megi heyra frá yður mjög bráðlega.
Með kærum kveðjum,
Erlendur Haraldsson.
Ég skrifaði honum aftur og svaraði eftir getu þeim spum-
ingum, sem hann lagði fyrir mig. Hann talaði mikið um
Mann Mannsson. En ég henti honum á altaristöfluna, sem
sýnd var og enginn þálifandi manna vissi hvar var, en fannst
síðar úti í Kaupmannahöfn, eftir tilvísun Hafsteins. Látin
vera vísaði á hana.
Hann skrifaði mér aftur og kvaðst koma heim til Islands
þá um haustið og vildi fá að hafa tal af mér. Bað hann mig
að koma sér í samband við Hafstein og formann sálarrann-
sóknarfélagsins. Fór ég nú að undirbúa akurinn og talaði
fyrst við Hafstein. Ég sýndi Hafsteini hréfin frá Erlendi.
Hafsteinn tók þessu fálega í fyrstu, en sagði þó, að ég gæti
látið sig vita er Erlendur væri kominn.
Svo kom Erlendur til landsins og hringdi þá strax til mín.
Við ákváðum daginn er hann kæmi til mín. Hann bað mig
að reyna að ná sambandi við Hafstein og ég lofaði að gera
það, sem ég gæti í því efni. En Hafsteinn er alltaf umsetinn,
bæði af látnum og lifendum, og hann veit, að ég held, ekki
sjálfur, hvem hann á að meta mest. Það fór eins og ég bjóst
við, að ekki náði ég í Hafstein þann dag. En ég hét því
með sjálfri mér að hann skyldi ekki ganga mér úr greipum.
En mig langaði sannarlega að taka vel á móti þessum
manni. Hann var sá eini Islendingur, sem stundað hafði dul-