Morgunn - 01.12.1974, Qupperneq 57

UNDARLEGT ÆVINTYRI
135
færðar blóðfórnir og var lömbum aðallega fórnað. En aldar-
andinn var aðallega eigingirni, grimmd, undirferli og siðleysi
á margan máta með fáum undantekningum og virtist mér
pilturinn, unnusti höfðingadótturinnar, einn af þeim.
Hvað land og lifandi fénað snertir, hef ég ekki mikið að
segja, jurtagróðurinn fór að mestu fram hjá mér, skóga sá
ég ekki, nema hvað skógarlundur var í hlíðinni vestm' frá
Solkoti, þar sem þau áttu stefnufundinn, sem mér var sýnd-
ur, pilturinn og höfðingjadóttirin. Dýralíf varð ég ekki vör
við annað en það, sem áður er getið, og stendur i sambandi
við það, sem verið var að sýna mér. Aðaldrættir landslagsins
voru allt aðrir en nú er, og vil ég reyna að gera grein fyrir
því.
Það, sem mér virtist öðruvísi sérstaklega, er, að dalurinn
var til muna breiðari, fjallið norður frá bænum fjær og hærra.
Mér var ekki sýnt neitt til suðurs, en til vesturs virtist mér
opnara en nú vegna þess, hvað landslagið er breytt nú frá
því, sem mér kom það fyrir sjónir í draumnum; á ég erfitt
með að staðsetja kastalann, liafði heldur ekki þama við nein
ömefni að styðjast, en hann virðist helzt nálægt árbakka
þeim, sem er niðurundan leiti því, sem nú er kallað Hvarf; er
þetta töluvert vestar en bugða sú á ánni, sem áin fellur að
°g þyrfti hún því enn að brjóta allmikið land til þess að kom-
ast að leynirústum, ef þarna væru nokkrar.
Nú er húsbóndinn og sonur hans og hermenn að koma úr
leiðangrinum og ríða að garði slæptir og þreyttir, og nú
finnst húsfrúnni hentugur tími til að koma fram áformum
sínum um þá feðga. Hún er búin að koma eitri í eitthvað,
sem hún er með í skál og ætlar að færa þeim. En hann aftur
a móti hefur nú hugsað sér að láta til skarar skriða, að beygja
hana með illu eða góðu til fulls eða drepa hana að öðmm
kosti.
Nú stend ég allt í einu svolítið fjær og veit um leið, að
uppi yfir er einn, sem stjórnar, og hann er orðinn fullreynd-
ur á vonzku þessa fólks og hefur ákveðið að tortíma því
öllum og hann hefur ákvarðað augnablik og það er einmitt