Morgunn - 01.12.1974, Page 69

„VERNDARVÆTTUR
EYJAFJARÐARBYGGÐAR“
Ávarp GuZmundar Jörundssonar
viS afhendingu stytlunnar „Harpa bænarinnar“
Góðir Akureyringar.
Erindi mitt og konu minnar til þessa bæjar í dag er að af-
henda yður vinargjöf. Það er stytta gerð af Ásmundi Sveins-
syni myndhöggvara, en stækkuð og útfærð af þeim Jóhanni
Ölafi Jónssyni og Brandi Þorsteinssyni jámsmiðum í Hafnar-
firði.
Ég þykist vita, að mörgum yðar séu nú efst í huga þær
tvær spurningar: Hvað táknar þessi stytta og hver til tilgang-
urinn með henni?
Fyrri spurningunni svara ég á þann veg, að hver og einn
vegfarandi verði sjálfur að nota sitt hugmyndaflug og efast
ég ekki um, að fram muni koma margar mismunandi tilgátur.
Mér kemur til hugar ein skemmtileg, en þó fjarstæðukennd
hugmynd, sem til varð, þegar tveir fyrrgreindir járnsmiðir
voru að leggja síðustu hönd á smíði styttunnar í smiðju sinni
i Hafnarfirði. Bar þar að tvo gamla menn, sem röltu kring-
um styttuna og spurðu síðan: „Er þetta nú nýja beitinga-
vélin?“ Járnsmiðirnir kváðu já við því.
Hins vegar minnist ég þess, þegar listamaðurinn sjálfur
hafði lokið nokkrum hringferðum umhverfis styttuna, þá varð
honum að orði: „Heyrðu góði, það verður stoppað og liorft á
þessa mynd miklu fremur en ef hún hefði verið af manni í
rykfrakka.“
Siðari spurningunni um tilganginn með þessari styttu mun
eg nú leitast við að svara, þótt ég gangi út frá því sem vísu,
að hjá einhverjum yðar muni Tómásareðlið ráða meiru en
trúin á dulræn fyrirbæri, sem oft hafa orðið mér kærkomin