Morgunn


Morgunn - 01.12.1974, Side 82

Morgunn - 01.12.1974, Side 82
160 MORGUNN og staðfesting þeirra dyggða, sem ljómi sólarinnar táknaði. Þetta virtist vera grundvöllur hinnar spámannlegu kenningar. Hans var að visa veginn. Þá gerði Ekn-Aton aðra mikilvæga uppgötvun. Hann fann leyndardómirm að lifa i Aton. (Líkt og við tölum um að lifa í Kristi). Er hann fann nærveru alföðurins i sjálfum sér, þá reyndi hann að lifa sem persónugervingur þessa innra ljóss. Hjarta hans sjálfs varð hin skínandi ásjóna sólarinnar. Sérhver hugsun hans og athöfn varð að gefa líf, eins og hinar ótal hend- ur sem hann setti á geisla Atons. Hann viðurkenndi ekki aðeins sannleikann, heldur tileinkaði sér hann; gerði sjálfan sig þann- ig ábyrgan fyrir sínum hluta af skínandi dýrð Atons. Eitt atriði er mjög eftirtektarvert í skilningi Ekn-Atons á guðdómnum. Amon-Ra var himneskur konungur og urðu allir menn að lúta vilja hans. En Ekn-Aton hafnaði guðlegri harð- stjóm. Það var skoðun hans, að lögmál Atons streymdi gegn- um konunginn. Hann lifði í lögmálinu og það i honum. Skiln- ingur en ekki hlýðni við trú hans; því við óttumst það sem við hlýðum, en elskum það sem við skiljum. Hann lauk upp hjarta sínu í ást til Atons og fann fullnægingu friðar í alheimskær- leikanum, sem allt umvefur með máttugri návist sinni. Ekn-Aton var of mikið stórmenni fyrir sína tíma, og það er eftirtektarvert fyrir okkur, að enda þótt nú séu liðin 3300 ár, er hann enn jafnvel of stór fyrir nútimann. Kristninni hefur ekki tekizt að láta drauma hans rætast. Milljónir kristinna manna líta enn á Guð sem hinn afbrýðisama föður heimsins, eins kon- ar Jahve, tilbiðja guð harðlyndis og duttlunga, eins konar himna-harðstjóra. Aðeins tiltölulega fáir dulspekingar hafa séð gegnum blæjuna og fundið raunveruleikann. Gyðingar, Mú- hameðstrúarmenn og Hindúar hafa enn ekki fundið samnefn- arann. Hve margar aldir þurfa að líða áður en menn finna Guð friðarins, sem elskar öll börn sín, og hve langur timi þarf að líða áður en börn hans öðlast þá vizku og það liugrekki, að geta fórnað lifi, auðæfum og valdi þeim anda kærleikans, sem streymir gegnum hvert atóm í veröldinni?
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.