Þjóðmál - 01.06.2010, Blaðsíða 9

Þjóðmál SUmAR 2010 7
Almennt virðast hefðbundnir fjölmiðlar á Íslandi eiga erfitt uppdráttar um þessar
mundir . Þeir eru sumir orðnir býsna efnisrýrir,
auk þess sem ofuráhersla er lögð á stuttfréttir
og meint skemmtigildi . Er til dæmis fróðlegt
að bera saman vægi erlendra frétta og íþrótta­
frétta í fréttaþáttum ríkisútvarpsins . En
einn hefðbundinn fjölmiðill hefur náð sér
á strik á undanförnum mánuðum . Það er
Morgunblaðið . Eftir umtöluð rit stjóra skipti
hafa vinstri öflin skipulega rægt Morg un blaðið
með þeim árangri að það hefur ekki notið
sannmælis . Góð og gegn vinstri kona sagði
mér frá því að hún hefði orðið mjög hissa þegar
hún fékk ókeypis kynningaráskrift að Morg­
un blaðinu fyrir skömmu . Blaðið væri aftur
orðið að alvöru blaði, efnismikið og alls ekki
einhliða pólitísk ur snepill eins og hún hefði
fengið á tilfinning una af fjölmiðla umræð­
unni . SunnudagsMogginn væri til dæmis alveg
fyrirtak (fyrir utan pappírinn og grámyglu­
lega forsíðu) . Hún væri yfirleitt ekki sammála
leiðurunum og Staksteinum en hún læsi það
efni á hverjum degi vegna þess að það væri
skemmtilega skrifað og hnitmiðað . Þetta er
allt saman laukrétt . Morgunblaðið hefur náð
áttum eftir niðurlæg ingar skeið undanfarinna
ára þegar það gekk stuttfréttunum á vald og
sneri baki við sögu sinni og hefðum . Blaðið
hefur nú mikla yfirburði yfir Fréttablaðið
á nánast öllum sviðum blaðamennsku og
útgáfu . Vissulega gæti Morgunblaðið verið
enn betra blað með markvissari ritstýr ingu á
„inn blaðinu“, þ .e . vali á umfjöllunarefnum,
greinum, höfundum og frétta skýr ingum,
en það er önnur saga . Staðreyndin er sú að
Morgunblaðið er núna eins og jafnan áður
langbesta dagblaðið sem við eigum völ á . Það
er aftur orðið ómissandi með morg un kaffinu!
Það háir vitanlega Morgunblaðinu að bank­arnir skuli halda hlífiskildi yfir viðskipta­
veldi Jóns Ásgeirs Jóhannessonar og klíku
hans . Í mörg ár hefur það verið markmið þess ­
arar auðvaldsklíku að koma Morgun blaðinu
fyrir kattarnef . Hefur hún haldið úti fríblaði
með miklu tapi með því að láta fyrirtæki sín
auglýsa nær einvörðungu í fríblaðinu og snið­
ganga Morgunblaðið . Þar sem klíka þessi hefur
aldrei átt neitt eigið fé að ráði má segja að
almenningur hafi verið látinn bera kostnað inn
af þessari herferð (í háu vöruverði) . Ekki síst í
því ljósi blöskrar flestum framferði bankanna í
málefnum Haga og 365 . Klíka Jóns Ásgeirs fær
enn að „eiga“ og reka fjölmiðlafyrirtækið 365 og
verslunarfyrirtækið Haga og skammta sér þaðan
ofurlaun og margvísleg fríðindi . Engum vafa
er undirorpið að þetta stafar af því að ekki var
hreinsað nógu vel til í bönkunum eftir hrunið . Í
rauninni átti að hreinsa út allt efsta lagið í öllum
bönkunum strax við endurreisn þeirra . Allir
yfirmenn í bönkunum tengdust með beinum
eða óbein um hætti spillingunni sem þar þreifst
á útrás ar tíma skuldakónganna . Almenning­
ur mun ekki bera traust til bankakerfisins
fyrr en þetta fólk er farið . Hverjum datt í hug
að gera Finn Sveinbjörnsson að bankastjóra
í endurreist um Kaupþingi banka? Finnur
stýrði Icebank­ævintýri sparisjóðanna með
skelfilegum afl eið ingum . Eftir að hann hreppti
hnossið í Kaupþingi hefur hann leynt og ljóst
gengið erinda klíku Jóns Ásgeirs og þannig
í raun sagt alþýðu manna í þessu landi, sem
þarf að bera kostnaðinn af framferði Jóns
Ásgeirs og klíku hans, að éta það sem úti frýs .
Ef Finnur Sveinbjörnsson og kumpánar hans
í bankakerfinu hefðu snefil af siðferðiskennd
hefðu þeir umsvifalaust tekið öll fyrirtæki af
Jóni Ásgeiri og klíku hans, brotið þau upp og
selt heiðvirðum kaupsýslumönnum og þannig
skapað heilbrigða samkeppni á ný í smá sölu­
verslun og heilbrigt umhverfi í fjöl miðla­
rekstri .
Skýrsla rannsóknarnefndar Alþingis er gríð­ar mikilvæg . Hún sýnir svart á hvítu að
sökin að hruni bankanna var vitfirringsleg út­
lána stefna þeirra og misnotkun eigenda bank ­
anna á þeim í eigin þágu . Það ætti því ekki
lengur að þurfa að eyða orðum að sögu skýr­
ingum leigupennanna og fylgisveina þeirra .
Þó virðist það vera mörgum erfitt að kyngja
því að það var ekki Davíð Oddsson, efnahags­
stefna stjórn valda frá árinu 1991, yfirtaka