Þjóðmál - 01.06.2010, Blaðsíða 103
Þjóðmál SUmAR 2010 101
þar sem kostnaðarverð er töluvert lægra en
markaðsverðið að jafnaði .
Að öðru jöfnu er ekki áhorfsmál að nýta
orkuna innanlands . Með 841 GWh/a má
framleiða 60 t Al á ári . Auk sölu raforkunnar
verða um 6,0 milljarðar ISK eftir í landinu við
þessa framleiðslu . Þó að reiknað sé með háum
rekstrar og viðhaldskostnaði sæstrengs er þess
vart að vænta, að eftir verði í landinu nema
tíundi hluti hans eða 0,5 milljarðar ISK .
Niðurlag
Snorri Sturluson barðist fyrir frelsi höfðingja til að stjórna málefnum samfélags
ins á sinni tíð; gegn þjóðfélagi hinna tveggja
sverða, kirkjuveldis og konungsvalds . Hin rök
rétta ályktun af sögu Íslendinga er sú, að þá
vegni þeim bezt, þegar þeir eru lausir undan oki
erlends valds og fara með forræði eigin mála .
Samvinna við útlendinga á athafnasviðinu
er landsmönnum hins vegar lífsnauðsyn, og
hún er allt annars eðlis en „að deila fullveldinu
með öðrum ríkjum“ . Hið síðastnefnda er
alger rökleysa, og fyrir Íslendinga er hún álíka
gáfuleg og að hjartardýr geti deilt frelsi sínu
með tígrisdýri . Sagan sannar hins vegar, að
á at hafnasviðinu getum við nýtt okkur kosti
erlendra fjárfest inga til framþróunar þjóð
félags ins .
Fjöldi manns ber enn hausnum við steininn
og neitar að skilja þetta . Þetta fólk hefur
misskilið söguna og grillir ekki út úr þoku
hinnar sögulegu geymdar þjóðarsálarinnar, þar
sem ægir saman þjóðernisrómantík 19 . aldar
og sameignarstefnu 20 . aldar .
Megi 21 . öldin færa okkur gæfu til að rata
hið þrönga einstigi, sem okkar beztu menn
hafa boðað, menn á borð við Snorra Sturlu son,
Skúla Magnússon, Jón Sigurðsson, Hann es
Hafstein og Einar Benediktsson, um stjórnar
farslegt sjálfstæði, sem nú á tímum má túlka
sem frelsi frá aðild að ESB, og öfluga samvinnu
við útlendinga á öllum sviðum mannlífs, þ .m .t .
á athafnasviðinu . Þá munu bíða íslenzku
þjóðarinnar „gull og grænir skógar“ .
Erlendir sérfræðingar slitastjórnar Glitnis hafa vafalaust kynnt sér Baugsmálið, fjöl
miðla og pólitíska moldviðrið vegna þess og
ráðlagt, að Jón Ásgeir Jóhannesson yrði sóttur
til saka í London og New York . Hvorki Hreinn
Loftsson né aðrir Baugsvinir hafa þar vettvang
til að spinna samsærisþráðinn . Jóhannes í
Bónus verður ekki heldur í fjölmiðlum til að
lýsa yfir því, að 98% alþýðu manna standi
með sér . Þorvaldur Gylfason, Hallgrímur
Helga son og Guðmundur Andri Thorsson
skrifa ekki dálka í staðarblöðin . Egill Helgason
stjórnar ekki umræðuþætti eða stundar blogg
til að hafa áhrif á á almenningsálitið . Lög
fræð ingar á sömu lögmannsstofu tjá sig ekki
opin berlega sem óhlutdrægir álitsgjafar til
stuðn ings málflutningi starfsfélaga sinna í rétt
arsalnum . Fyrrverandi prófessorar við laga
deild eins háskóla ráðast ekki á kennara við
lagadeild annars háskóla fyrir að telja æski
legt, að ákæruvald leiti álits æðri réttar á lög
fræðilegu vafamáli . Jón Ásgeir á ekki vísan
aðgang að vinsælustu umræðuþáttum í sjón
varpi, þegar honum kemur best vegna tíma
setninga í málaferlum . Öllum er sama, þótt
hann klagi Davíð Oddsson og saki hann um
samsæri . Listinn yfir eignir Jóns Ásgeirs verður
ekki túlkaður af spunaliðum hans á Íslandi . Á
hann verður lagður alþjóðlegur kvarði . Baugur
ætlaði jú að leggja undir sig heiminn að sögn
vildarvina Jóns Ásgeirs í Baugsmiðli sumarið
2007 en þar var Jón Ásgeir einnig sagður „góð
hjartaður milljarðamæringur sem lætur gott af
sér leiða“!
Björn Bjarnason: „Dagbók“
á bjorn.is, 13 . maí 2010 .
Breyttir tímar!