Morgunblaðið - 09.06.1976, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 9. JUNÍ 1976
Gunnar Walkaro kennir fólkinu að smíða sér hljóðfæri
, 'r' W
Jfes IP> " ■* * y* * jÉfe " % % M
Fullorðnir smíð-
uðu flautur og
börn börðu bumbur
UM HELGINA var mikið um að
vera eftir hádegið á Kjarvals-
stöðum. Þar heyrðust högg og
mikill trumbusláttur úr austur-
enda byggingarinnar. Þarna
var tónsmiðja Gunnars
Walkare í fullum gangi. Full-
orðnir voru þar i óða önn að
smíða sér hijóðfæri undir
stjórn Gunnars Walkare og
félaga hans svo sem flautur úr
banbusi, trommur og ásláttar-
hljóðfæri. En í ráðstefnusaln-
um sátu krakkar og nokkrir
fullorðnir og slógu taktinn á
einföld ásláttarhljóðfæri. Var
auðséð að krakkarnir skemmtu
sér vel.
Gunnar Walkare var þarna
sjálfur. Er hann var spurður
hvernig það hefði viljað til að
hann byrjaði á þessari tón-
smiðju sagði hann að fyrir 7
árum hefði í Svíþjóð orðið
mikil vakning, menn hefðu
farið að leita til hins uppruna-
lega í músik f stað hins hefð-
bundna. Árið 1969 kvaðst hann
sjálfur hafa verið í Austur-
Afríku og kynnzt mörgum
frumstæðum hljóðfærum. Og
þegar heim kom fór hann að
sýna hljóðfærin og fólk fékk
áhuga, svo hann tók að ferðast
um með nokkurs konar tón-
smiðju. Allir virðast hafa áhuga
og hann kvaðst hafa farið með
smiðjuna til Óslóar. Þegar Mai
Britt Imnander var í Stokk-
hólmi, ræddi hún við svo-
kallaða Ríkiskonserta sem
bentu henni á hljómlist hans.
Hann kom því til íslands á lista-
hátíð með sex manna hljóm-
sveit, sem lék á sérkennileg
hljóðfæri á Kjarvalsstöðum á
sunnudag og mánudagskvöld.
Margir kennarar og tónlistar-
menn voru sýnilega mættir í
tónsmiðjunni á sunnudag og
höfðu gaman af að búa sér til
þessar einföldu flautur, sem
auðvelt er að fá efni í hér.
Fullorðnlr og börn sátu og trommuðu af miklu f jöri,
LISTSYNINGIN á verkum Ger-
ards Schneiders, sem franska
ríkið hefur lánað á listahátfð,
var opnuð á Kjarvalsstöðum kl.
2 á laugardag að viðstöddum
forseta íslands, Kristjáni Eld-
járn, forsetafrú, frönsku sendi-
herrahjónunum, borgarstjóran-
um í Reykjavík, Birgi ísl.
Gunnarssyni, og frú, og
menntamálaráðherra, Vil-
hjálmi Hjálmarssyni, sem
opnaði sýninguna með ávarpi,
þar sem hann sagði þessa sýn-
ingu opna með vínar kveðju frá
vinarþjóðinni frönsku, sem
hann kvaðst fagna.
Franski sendiherrann í
Reykjavík, de Latour Dejean,
flutti ávarp við þetta tækifæri.
Hann drap á þau tvö atriði lista-
hátíðar, sem franska utanríkis-
ráðuneytið legði til, sýningu
Schneiders og leik tónlistar-
manna Arts Antica, sagði að
annað flytti áheyrendur aftur
til tónlistar miðaldanna og
Renesansetímans, en hitt,
Schneidersýningin, væri leið-
sögn til nútímans í Frakklandi,
þar sem listamaðurinn er enn á
lífi. Honum hefði verið boðið að
vera viðstaddur opnunina, en
iþar sem hann er 78 ára gamall
•og hefur nýlega gengið undir
uppskurð, svo hann er á tveim-
ur hækjum, var ferðin talin of
erfið fyrir hann. Varð hann því
að hafna boðinu, sem hann
hafði hlakkað tíl, þar sem hann
er enn andlega mjög skarpur og
athafnasamur. Sendiherrann
minntist orða Mussets um að
listin ætti ekkert föðurland, en
sagði að þó mætti segja að hún
ætti nokkra uppáhalds stefnu-
mótsstaði, svo sem Paris, sem
hefði haft forustu á síðari hluta
19. aldar og fyrri hluta þeirrar
20. Einn af þeim ungu mönn-
um, sem þangað komu frá
Sviss, Gerard Schneider, hóf
þar með félaga sínum nýtt við-
horf i málaralist, sem þeir vildu
að tengdist mjög tónlist. Þeir
hlustuðu alltaf á tónlist meðan
þeir máluðu, kölluðu það
„Harmonist Painting". Og það
kvað sendiherrann mega
greina, þegar horft væri á
myndirnar á Kjarvalsstöðum,
svo fullar af lífi og rythma.
Kvað hann málverk þessara
Umfangsmesta
ny t j alistar sýning,
sem hér hefur verið
Tízkusýningar eru á fatnaði
finnska hönnuðarins Vuokko á
nytjalistarsýningunni.
SYNINGIN íslenzk nytjalist
var opnuð í Norræna húsinu
við hátiðlega athöfn kl. 5.30 á
laugardag, að viðstöddum
menntamálaráðherra og
borgarstjóranum í Reykjavík.
Á sýningunni eru um 200 sýn-
ingarmunir, gerðir af 50 hönn-
uðum.
Sagði Jón Ólafsson, formaður
framkvæmdanefndar, er hann
opnaði sýninguna, að þetta
væri umfangsmesta nytjalistar-
sýning, sem hér hefði verið efnt
til. Og að þeir, sem að henni
stæðu, væru ánægðir með að
geta sýnt framlag listhönnuða,
þegar svo mikið lægi við f þjóð-
félagi okkar.
Sérstakir gestir sýningar-
innar eru finnsku hönnuðirnir
frægu, Vuokko og Antti
Nurmesniemi. Auk sýningar-
muna þeirra er efnt til tízku-
sýninga með fatnaði Vuokko.
Voru nokkrar um helgina, en
frá fimmtudegi og fram til
sunnudags verða tízkusýningar
kl. 8.30 á kvöldin og aukasýning
kl. 4 á sunnudag. Við opnunina
sagði Mai Britt Imnander, for-
stöðumaður Norræna hússins, í
ávarpi, að allt frá byrjun hefði
verið miðað að því að fá á sýn-
ingu frá finnsku hönnuðunum,
Frá opnuninni á sýningu Gerards Schneiders á Kjarvalsstöðum.
Schneider kom með nýtt
viðhorf í málaralistina
félaga minna á nýjan hátt á orð
Leonardos de Vincis: „Mál-
verkið er ljóð, sem maður getur
allt eins vel séð og fundið“ og
„Málaralistin verður að reyna
að halda í við alheiminn". Loks
minntist sendiherrann á að
málverk Schneiders mundu
virðast Islendingum kunnug-
leg, þar sem svo margir íslenzk-
ir listamenn komu til Parísar til
að læra og færa eitthvað upp úr
sambræðslupotti listanna, sem
þar var og sem Sehneider lagði
mikið í. Því væri Schneider
kunnugur mörgum íslenzkum
listamönnum, sem hann nefndi,
og sem enn eru starfandi meðal
okkar. Þess vegna væri sýning
Schneiders meira en listræn
skilaboð frá Frakklandi, hún
flytti til íslands vin ýmissa hér-
lendra listamanna, mann sem
hefði lagt mikið til samtímans
— viðfangsefni, er hefðu fært
vináttu, sameiginleg verkefni
og listræna leit, og mótað rætur
listarinnar og listrænna anda.
Utihöggmyndasýning var opnuð með lúðrablæstri Skðlahljómsveit-
ar Kópavogs eftir hádegi á laugardag og má á Lækjartorgi og I
Austurstræti sjá höggmyndir eftir Islenzka myndhöggvara meðan á
listahátíð stendur. Þarna er ungur áhugamaður að skoða verk eftir
Þorbjörgu Pálsdóttur. N
i«fl S Hntia I k 1 í5 1

Á sýningunni íslenzk nytjalist, sem opnuð var í Norræna húsinu á
laugardag. Innst ( salnum má sjá sýningarmuni finnsku hönnuð-
anna, en fremst eru munir eftir ísl. hönnuði.
föt og húsgögn, en engum hefði
dottið í hug að hægt væri að
gera svo góða og sérstæða sýn-
ingu úr þessu tvennu, sem raun
ber vitni.
Að sýningunni standa félagið
Listiðn með stuðningi Félags
ísl. iðnrekenda.Utflutningsmið-
stöðvar iðnaðarins, Listahátíðar
og Norræna húsið.