Morgunblaðið - 05.07.1979, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 5. JÚLÍ 1979
MORö’Jfv
KAFr/NO
GRANIGÖSLARI
fl JÍ
J—
&
1#0iÍ7-6I6
Sjáðu ég íékk tvær í staðinn
fyrir hana Lillu!

7ÆÍ-
Hví, hví þarf alltaf að vera
einhver ástæða? — hví gefur
fólk ekki bara?
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Á Evrópumótum hefur íslenska
landsliðinu yfirleitt gengið vel í
leikjum gegn Danmörku. En á
síðustu árum hafa Danir eignast
mjög gott lið og hafa skipað sér í
fremstu röð.
Spilið í dag er frá leik íslend-
inga við Dani á mótinu í Ostende
árið 1973. Austur gaf, allir á
hættu.
Norður
H.AD107
T. KD973
L. KG6
Vestur
S. ÁKG743
H. 9
T. G52
L. D102
Austur
S. 2
H. 632
T. Á10864
L. Á954
COSPER
Því kvartar þú ekki yfir matnum við yfirþjóninn?
Áhriiln að utan
Eins og geislar sólar brjóta sér
braut til jarðar okkar (þessa 150
millj. km leið) og eru ein af
forsendunum fyrir viðhaldi alls
lífs á jörðinni, eins streyma
hingað án afláts lífgefandi geislar
frá öflugum lífstöðvum annars-
staðar í geimi. Án þeirrar tilsendu
geislunar væri hér ekki um líf að
ræða.
Þetta er undirstöðuskilningur,
og vanti hann verður stöðnun í
sannri framsókn vísinda og í
raunverulegum framförum jarð-
arbúa.
Vegna skorts á þessum frum-
skilningi, er mannkynið nú á
rangri leið.
Vísindamenn eru þeir, sem mest
áhrif hafa á skoðanamyndun al-
mennings, og þar með á fram-
vinduna í heild. En meðan þeir
vita ekki af áhrifunum að utan eru
þeir ekki í stakk búnir til að veita
mannkyninu þá forustu, sem þeir
annars væru kjörnir til.
Til vísindamanna er litið með
von um betri tíð, en á meðan þeir
vita ekki og vilja ekki vita um
tilvist aðsendrar lífgeislunarorku,
eru þeir ekki því hlutverki vaxnir,
að vera leiðandi afl í vandamálum
heimsins, svo sem ætti að vera.
Þó eru nú þegar á lofti merki
um betri tíma, þrátt fyrir allt.
Nokkrir vísindamenn ýmissa
fræðigreina, um víða veröld, hafa
að nokkru látið sér skiljast áhrif-
un að utan. Þetta eru fyrirburða-
fræðingar (parapsykologists) þeir,
sem hafa snúið sér frá ýmsum
stöðnuðum fyrirframsannfæring-
um um lífið og tilveruna, og hafa
nú tekið til við rannsóknir ýmissa
fyrirbæra, sem rekja má beint til
áhrifanna að utan. Hafa þeir á
fáum árum komist að ýmsum
markverðum niðurstöðum, sem í
framtíðinni munu hafa gagnger
áhrif á hugsunarhátt og heims-
skoðun jarðarbúa, svo fremi, að
hin rétta skilningsundirstaða
verði ávallt höfð að leiðarljósi. Og
er þá skammt til þess að áhrifin
að utan (lífgeislunaráhrifin frá
æðri lífstöðvum annarsstaðar í
geimi) fari að geta komið sér við,
svo að duga muni, til að breyta hér
um stefnu.
Hér þarf að skapa betri skilyrði
til móttöku hinnar aðsendu líf-
geislunar. Hér þurfa margir að
leggja hönd á plóginn.
Til að beisla sólarorku beint og
hagnýta hana þarf hugvit vísinda-
Suður
S. D10865
H. KG854
T. -
L. 873
Á báðum borðum varð loka-
sögnin fjögur hjörtu spiluð í suður
en vestur hafði opnað á einum
spaða. Út kom spaðaás og síðan
skipt í lauf, gosi og ás. En þá
skildu leiðir.
í opna herberginu spilaði ís-
lendingurinn tígulásnum, sem
Daninn trompaði og tók síðan tvo
slagi á tromp. En eftir það var
ekki hægt að vinna spilið úr því
tíglarnir skiptust ekki 4—4. Dan-
inn fékk tvo slagi á tígul, einn á
lauf og sex á tromp, einn niður.
Á hinu borðinu spilaði austur
aftur laufi eftir laufásinn. Jón
Ásbjörnsson var með spil suðurs
og hann féll ekki í þá gildru að
spila trompunum. Hann spilaði
tígulkóngnum frá borðinu, tromp-
aði ásinn, spaði á tromp, lét lauf í
tíguldrottninguna og víxltrompaði
þar til slagirnir voru orðnir tíu.
Leið Jóns var heldur betri en
leiðin, sem valin var á hinu borð-
inu og byggðist í rauninni á, að
vestur ætti hjartaníuna en annars
voru spaðatrompanirnar í borðinu
ekki öruggar.
Lausnargjald í
j-
Eftir Evelyn Anthony
Jóhanna Kristjónsdóttir
sneri á íslénzku
12
hann veit — þetta
simanúmer...
— Komdu honum hið snar-
asta frá Teheran. Það er örugg-
ara. Ardalan finnur ótrúleg-
ustu hluti á sér.
— Ég skal sjá um það mál,
sagði Sýrlendingurinn. — Svo
að dagurinn er þá ákveðinn.
— Við förum ekki á morgun
heldur hinn. Það var Madeleine
sem varð fyrir svörum. Hún
stóð á fætur og fór að taka
saman óhreina kaffibolla og
tæma öskubakka.
— París og síðan London.
Við skiljum í París og komum
hvort í sínu lagi til Englands.
— Og þar munum við síðan
reka endahnútinn á undirbún-
inginn, sagði Peters. — Renais
mun slást í för með Madeieine í
París og þau koma saman til
Englands.
— Ég óska ykkur góðs geng-
is, sagði Sýrlendingurinn.
Hann þrýsti hendur þeirra,
gekk til dyra og hneigði höfuðið
iítillega, lyfti höndinni með
krepptum hnefa og gekk á
braut.
Madeleine bar bollana fram í
eldhúsið, hún v.ar ekki húsleg í
sér og hafði Jitinn áhuga á að
fást við slík störf. Á heimili
hennar í Beirut höfðu verið ótal
þjónustur til að gera þar hvert
handtak. Hún hafði sfðan
brugðist svo við að hún hafði
viðbjóð á iburði og ríkisæmi og
leit á alit slíkt sem ógeðslegt
merki spillingar og úrkynjun-
ar. í fyrstu hafði hún klætt sig í
drusluleg föt og lagt metnað
sinn í að vera ótilhöfð og þvoði
sér sjaldan. meira að segja áður
en hún rauf öll tengls við
fjölskyldu sína tvftug að aldri,
hafði hún yndi af því að ergja
móður sína, sem að þessu leyti
var dæmigerður Þjóðverji og
vildi hafa röð og reglu á hlutun-
um. En nú þegar hún hafði
orðið ástfangin af Peters
breytti hún um, klæddi sig
snyrtilega og reyndi eftir föng-
um að vera þokkafull. Hún vildi
gera Peters til geðs og hún vildi
það af allri þeirri ástrfðu sem
henni var gefin. En umfram allt
vildi hún að hann segðist elska
hana. Hún var of raunsæ til að
halda að hann meinti það. Hún
skildi óhreinu bollana eftir í
vaskinum í cldhúsinu og fylgd-
ist með honum inn í svefnher-
bergið. Hann hafði klætt sig úr
að ofan og girnd hennar var
samstundis vakin þegar hún
horfði á fturvaxinn lfkama
hans. Hún kom til hans og
þrýsti sér að honum strauk
hann hátt og lágt og fór að
mundra ástarorð á frönsku
vegna þess að henni fannst
enska jafn órómantfskt mál og
þýzka. Hann tók utan um hana.
Hún Relt áfram að játa honum
ást sfna löngu eftir að ástarleik
þeirra var lokið og Peters svar-
aði henni ckki. Hún var ástrfðu-
full kona og hann dáðist að
henni fyrir ýmsa eiginleika
hennar. En hann elskaði hana
ekki og hann hefði kosið að hún
blandaði ckki tilfinningum inn
í þetta samband þeirra. Það var
ekkert pláss fyrir slíkt rugl,
þau höfðu nóg að gera að
berjast fyrir sameiginlegum
málstað. Hann hafði forðast að
blanda ástarlffi inn f starfið og
hafði yfirleitt ekki tekið upp
sambúð við kvenfólk sem hann
vann með. Honum var langtum
mikilvægara að hafa gott sam-
starf á því sviði við konu en
sænga hjá henni. Hann færði
sig frá henni og samstundis
hafði hann gieymt að hún var
þarna nærri honum. Hann var
með allan hugann bundinn við
það sem fyrir lá.
Þetta hafði verið undirbúið á
ráðstefnu í Miinchen í mafmán-
uði. Það var auðvelt fyrir félag-
ana í miðnefndinni að hittast í
Þýzkalandi og var áhættu-
minna en að biðja evrópska
félaga að koma til Damaskus,
þar sem vitað var að fsraelska
leyniþjónustan var með útsend-
ara á hverju strái. Það var
mikill fjöldi Araha f Þýzka-
landi og þar var fátt auðveld-