Morgunblaðið - 15.07.1980, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 15. JÚLÍ 1980
15
hafa þeir „austanmenn" sömu
skoðun og skáldið sem kvað, „Feg-
urð hrífur hugann meira ef hjúpuð
er. Svo andann gruni ennþá fleira
en augað sér.“ Hér mun heldur
ekki að fá systurblöð á við „Sam-
úel“ og „Konfekt".
Þjónusta á veitingastöðum og í
búðum er hér fremur stirð. Fjölda
fólks í þeim störfum virðist haldið
í algjöru lágmarki og á þetta við í
báðum hlutum landsins. Þetta fólk
má greinilega hafa sig allt við að
afgreiða sína kúnna. Okkar elsku-
lega leiðsögukona bætti þó fylli-
lega upp þessa annmarka meðan
hennar naut við. Hún var blátt
áfram eins og mamma okkar allra
og taldi ekki eftir sér að fylgja
okkur hverju og einu og leiðbeina
ef við þurftum á að halda. Geta
má nærri að hún hafði nóg að gera
því einn vildi sjá þetta og annar
hitt o.s.frv. Skauzt hún jafnvel í
búðir með okkur ef það var
eitthvað sérstakt sem fólk hafði
augastað á en rataði ekki. Virtist
hún ein þeirra kvenna sem við
höfum öll þekkt einhverntíma á
lífsins leið og hafa alltaf tíma
afgangs fyrir aðra.
Hin fagra Dresden
Fimmtudaginn 29. maí var farið
til Dresden. Þetta þótti mér með
skemmtilegri dögum ferðarinnar.
Erfitt er þó að gera þar upp á
milli. Þarna fórum við með spor-
vagni upp á fjall og settumst þar
að snæðingi á veitingastað sem
þarna er, lagið var og tekið þarna.
Ég held að þessi borg sé önnur sú
fallegasta sem við sáum í ferðinni,
en auðvitað er slíkt mat ákaflega
einstaklingsbundið.
öllu tagi. Lyf, ljósmyndavörur,
postulín, glervörur, svo nokkuð sé
nefnt. Enda er loftmengunin
geigvænleg. Hef ég heyrt að hún
sé á mörkum þess lífvænlega og
stöðugt sé fylgst með henni með
mælingum.
Það fer ekki hjá því að við
óskum okkur slatta af íslenzku
fjallalofti í svona loftslagi. Engum
datt víst í hug að Dresden yrði
reist úr rústum eftir stríðið. En
hér er hún þessi fallega borg, og
voru það aðallega konur sem
endurreisnarstarfið unnu því karl-
ar voru fáséðir hér í þann tíð.
Dresden er mikill skólabær. Hér
er og geysistórt íþróttasvæði eins
og hvarvetna. Hér er það skrýtna
fyrirbæri barnajárnbrautarlest í
„alvörunni". Við sjáum líka 3
hallir í hlíðunum handan Elbe. í
einni þeirra er barnakaffistofa
þar sem börn geta boðið fullorðn-
um veitingar sem þau annast
sjálf. Frumleg hugmynd. Við ök-
um inn í grasagarð borgarinnar,
156 hekt. Hér var það sem hinn
hroðalegi atburður gerðist er fólk-
ið sem flúið hafði í garðinn einnig ,
frá nærliggjandi borgum og bæj-
um féll fyrir árás flugvéla sem
flugu lágt yfir garðinn og strá-
felldu fólkið.
Frá ferö
Kirkjukórs
Akraness
um Þýzkaland
- Fyrri hluti
neitt smjörfjall hér að glíma við,
hvernig sem þeir fara nú að því.
Hér ku þeir framleiða svokallað
magurt smér, því auðvitað eru
þær í Línunni hér líka blessaðar.
Þeir ættu að athuga þetta heima á
Fróni.
Allt heimsins yndi
Við komum til Potsdam, sem á
seinni árum er einkum fræg fyrir
samninga þá er hér fóru fram að
stríði loknu.
Við skoðum Cecilienhof, en þar
stendur allt óbreytt frá því er
höfðingjar stórveldanna yfirgáfu
stóla sína. Síst vantar hér herleg-
heitin. En hér er annar staður
fornfrægari, Sanssouci-höllin.
Friðrik kóngur fyrsti sem hér
ríkti um 1700 sóttist mjög eftir
hávöxnum mönnum frá ýmsum
löndum svo hugmyndin að ræktun
hávaxinna virðist æði gömul hér.
Sá er næstur honum kom lét
byggja þessa höll. Hann var list-
rænn mjög, málaði, samdi tónlist
og hafði yndi af skáldskap. Þarna
urðu allir að fara á flókaskó utan
yfir sína. Voru þetta sannkallaðir
sjö mílna skór og var all kyndugt
að sjá mannskapinn á þessum
risaskóm. Þetta er hinsvegar með
afbrigðum sniðugt og þjónar
tvennum tilgangi, hlífir viðkvæm-
um listilega skreyttum gólfum og
bónar þau í leiðinni.
Það er ógerlegt að lýsa því
skrauti sem þarna er. En ógleym-
anlegur verður mér Hellasalurinn
svonefndi, skreyttur hálf-eðal-
steinum frá öllum heimshornum,
ennfremur skeljum og kuðungum
hafsins. Myndar þetta snilldarlega
samsett munstur á veggjum salar-
ins. Þetta er einhver stórkostleg-
asta skreyting sem ég hef augum
litið. Þarna var til dæmis 60
Leið8ögumenn og bilstjórar i Austur-Þýzkalandi.
Fegurðin þarna er með ólíkind-
um, hjálpast þar flest að. Skógi
vaxnar hæðir með fagrar gamlar
byggingar, áin Elbe sem liðast
þarna um með sínar ferjur á
siglingu og ótal brýr. Nóg er hér
að sjá þótt þessi borg hafi bókstaf-
lega verið jöfnuð við jörðu á einni
nóttu í lok styrjaldarinnar. Er það
einn af ljótari kapitulum mann-
kynssögunnar hversu það verk var
unnið. Við skoðuðum eitt stærsta
listasafn Evrópu sem hér er.
Blöstu málverk hinna gömlu
meistara við augum og þarf lengri
tíma til en dagsstund að njóta
þeirrar dýrðar sem þarna gefur að
Ííta. Því miður var postulínssafnið
lokað, en hver hefur ekki heyrt
talað um Meissen-postulín. Lagið
var tekið í garði safnsins, sem er í
raun stærðar höll. Enda byggð í
samkeppni við Versali hina
frönsku. Auðvitað er hér stórkost-
legur gosbrunnur í miðjum garði.
Margt er það sem gleður augað í
þessu fagra landi, auk verka
skaparans. Hef ég t.d. hvergi séð
jafn frumlega og fallega hannaða
gosbrunna sem hér. Það er hrein
opinberun hvað tekist hefur að
gera úr málmi, vatnsúða og lýs-
ingu. A einum stað var vatnsúðinn
eins og biðukollur á íslenzku engi.
Hér er geysilegur iðnaður af
Enn er verið að reisa úr rústum
og er áætlað að það kosti t.d. 200
millj. marka að endurbyggja óper-
una eina.
Plöturnar freista
30. maí er frjáls dagur sem
menn nota á ýmsa vegu, flestum
verður tíðgengið í plötu- og nótna-
búðir og sköpum við þar algert
öngþveiti á tímabili. Því eins og
alltaf, var heldur fátt við af-
greiðsluna. Sumir leggja þó leið
sína í dýragarðinn. Um kvöldið er
Leipzig kvödd með sameiginlegum
kvöldverði. 31. mái er svo lagt af
stað í glampandi sól sem fyrr frá
okkar ágæta Hóteli Astoria. Öll-
um finnst lofið gott, og auðvitað
vorum við harðánægð þegar við
fréttum, að við hefðum fengið þá
umsögn hjá starfsliði hótelsins að
við hefðum borið af gestum hót-
elsins í áraraðir fyrir skemmti-
lega framkomu. Leiðsögukona
okkar tekur í sama streng. Hver
vill ekki vera góð landkynning.
Við höldum nú áleiðis til A-Ber-
línar. Fyrir augu ber fólk á ökrum.
Hér er allt mögulegt ræktað,
hafrar, hveiti, bygg, rúgur, kart-
öflur og flest sem nöfnum tjáir að
nefna. Ekki kváðu þeir samt hafa
milljón ára steingerður trjábolur í
góðu sambýli með geislasteini,
sem vel hefði getað verið af
Austfjörðum. Hrædd er ég um að
þeim grjótsöfnurum heima hefði
orðið „laus höndin" þarna inni.
Annað situr í huganum. Lítið
leikhús var þarna. Mjög fallegt og
sérstætt. Ein allra ferðahópa nut-
um við þeirrar náðar að fá að
skoða það og meira að segja
syngja þarna á sviðinu fyrir
hrifna áheyrendur og þakkláta.
Virtist sem við ættum hvarvetna
greiða leið að hjörtum fólksins
gegnum sönginn. Gengið var um
hinn gríðarlega garð hallarinnar
sem er sannarlega kapituli út af
fyrir sig. Er ein gata hans 2,5 km.
Við sungum þarna í litlu tehúsi
umkringd af Pólverjum sem bók-
staflega rifu söngskrárnar út úr
höndum okkar til minja.
Þrátt fyrir alla dýrðina virðist
svo sem ekki hafi allir verið
sérlega hamingjusamir í höll þess-
ari, þótt manni gæti virst að hér
hafi þeir haft allt heimsins yndi
við höndina. Einn af eigendum
þessarar hallar mælti á þá leið:
„Því meira sem ég kynnist mann-
eskjunni, því vænna þykir mér um
hundinn minn.“ Eitthvað hefur
hann ekki verið ánægður karlang-
inn.
Höfn:
Æskan aflahæst
á all bærilegri
humarvertíð
Höfn. Hornafiröi. 10. iúli.
HUMARVERTIÐIN hefur
gengið all bærilega það sem
af er og hafa nú borist á
land um 150 tonn af slitnum
humar. Þrettán bátar
stunda humarveiðar frá
Hornafirði á þessari vertíð,
aflahæsti báturinn 8. júlí
var Æskan SF 140 með
rúmlega 16 tonn af slitnum
humar. næst er Hvanney SF
51 með tæp 14 tonn, og í
þriðja sæti er Steinunn SF
10 með rúmlega 12 tonn.
aðrir bátar eru með um 9 til
11 tonn.
Þess má geta að Æskan
SF 140 hefur verið aflahæsti
báturinn tvö undanfarin ár
og bendir allt til að svo
verði þriðja árið í röð.
Skipstjóri á Æskunni er
Björn L. Jónsson.
Ef litið er aftur til ársins 1979,
þá má segja að sú humarvertíð
hafi verið með lélegasta móti en
þá veiddust aðeins rúm 74 tonn og
stóð sú vertíð allt til 31. ágúst, en
humarvertíðin 1978 verður aftur á
móti að teljast með betri humar-
vertíðum því þá bárust' á land
rúmlega 169 tonn af slitnum
humar og stóð sú vertíð fram til 2.
ágúst, og má búast við að humar-
vertíðin í ár verði svipuð og
vertíðin 1978.
I upphafi humarvertíðarinnar
var humarinn frekar smár en fór
fljótlega stækkandi og undanfarið
hefur humarinn verið mjög jafn-
stór og fallegur.
í vikunni kom hingað Skafta-
fellið og lestaði um 2000 ks. af
humar og um 4000 ks. af frystum
þorskflökum og fer hvort tveggja
á Bandaríkjamarkað.
Samkv. upplýsingum Kristjáns
Þórarinssonar hjá Frystihúsi
K.A.S.K. mun ekki koma til lokun-
ar frystihússins, né uppsagnar
starfsfólks, en vegna umræðu fjöl-
miðla undanfarið um lokanir
frystihúsa og uppsagna starfs-
fólks, hefur fiskvinnslufólki hér á
staðnum orðið tíðrætt um hvort
frystihúsi staðarins yrði lokað eða
ekki, en þess má geta að lokum að
undanfarin ár hefur sá háttur
verið hafður á að ekki hefur verið
tekið á móti fiski síðustu vikuna
fyrir verslunarmannahelgina, en
byrjað að taka á móti aftur vikuna
eftir verslunarmannahelgi, hefur
sá tími verið notaður til að vinna
upp aflann og vinna að ýmsum
endurbótum í fiskvinnslunni.
Einar.
Nýr tónlistar-
skóli stofnað-
ur í Reykjavík
FÉLAG ísl. hljúmlistarmanna
hefur ákveðið að setja á stofn
tónlistarskóla. sem mun taka til
starfa í Reykjavík 1. október.
Hefur skólinn hlotið samþykki
yfirvalda og mun fá fjárveitingu
ríkisins frá 1. janúar 1981 skv.
lögum um tónlistarskóla. F.Í.H.
hefur fest kaup á 230 fermetra
húsnæði við Brautarholt 4 fyrir
starfsemina og skólastjóri hefur
verið ráðinn Sigurður Ingvi
Snorrason klarinettuleikari.
— Hér er um gamlan draum að
ræða, sem lengi hefur verið á
dagskrá hjá okkur, sagði Sverrir
Garðarsson formaður F.Í.H. í
samtali við Mbl. í gær. Skólanum
verður skipt í 3 deildir, almenna
tónlistarfræðslu (fullorðins-
fræðslu), unglingadeild og félaga-
deild. Tvær síðarnefndu deildirnar
skiptast síðan í djassdeild og
almenna deild. Er þetta í fyrsta
sinn sem kerfisbundin djass-
kennsla er tekin upp í tónlistar-
skóla. I almennu tónlistarfræðslu-
deildinni fer fram bókleg kennsla,
þar verður ekki kennt á hljóðfæri,
en kennd tónheyrn, nótnalestur,
tónlistarsaga o.fi.. Unglingadeild-
in er hugsuð sem beint framhald
af Tónmenntaskólanum áður en
nemendur fara í Tónlistarskólann
í Reykjavík og félagadeildin er
fyrir þá félagsmenn F.Í.H. sem
vilja t.d. fá kennslu í nótnalestri.
Þá er ráðgert að við skólann verði
stofnaðar litlar djasshljómsveitir
og kammersveitir. Að sögn Sverris
Garðarssonar og Sigurðar I.
Snorrasonar er talin full þörf á
slíkum skóla í Reykjavík og gert
ráð fyrir að hann taki við allt að
190 nemendum þegar starfsemin
verður komin í fullan gang. Feng-
ist hefur 3 millj. króna styrkur frá
Reykjavíkurborg til starfseminn-
ar í haust, en sem fyrr segir fer
skólinn væntanlega inn á fjárlög
um næstu áramóL