Morgunblaðið - 15.07.1980, Blaðsíða 19

íslendingar börðust fyrir fullum
yfirráðum yfir fiskimiðum sínum,
vegna þess að við töldum okkur best
færa um að hafa stjórn á nýtingu
auðlinda sjávar. Mikill misskilning-
ur er að líta þannig á, að þessi
röksemdafærsla hafi einungis verið
sett fram fyrir útlenda menn, hún á
ekki síður erindi inn á við og af
henni verður að taka mið. Þjóð, sem
aðeins hefur nýtt brot af orkulind-
um sínum og situr að gjöfulum
fiskimiðum í hungruðum heimi,
þarf ekki að kvíða framtíð sinni,
kunni hún sjálf fótum sinum for-
ráð.
Koma verður í veg fyrir klofning
milli dreifbýlis og þéttbýlis. Eyða
verður þeim sálrænu ástæðum, sem
að baki slíkum klofningi kunna að
búa. Slíkt ætti að vera auðveldara
nú en nokkru sinni fyrr nleð
nútímasamgöngum og fjarskipta-
tækni. Efla þarf samkennd þjóðar-
innar allrar og gera samgöngur
milli landsmanna auðveldari með
stórátaki í vegamálum. Ýmsir
stjórnmálamenn telja það sér til
framdráttar að ala á klofningi milli
þéttbýlis og dreifbýlis. Alþingis-
menn verða að bægja slíkum freist-
ingum frá sér.
Landbúnaðarstefnu verður að
marka, sem tekur mið af þjóðarhag
og sanngjörnum hagsmunum
bænda og eðlilegu viðhaldi byggðar
í landinu.
Kosningalög og kjördæmaskipun
verður að endurskoða. Slík endur-
skoðun er að mínu mati forsenda
þess að eyða megi misskilningi og
metingi milli strjálbýlis og þéttbýl-
is og sú skylda hvílir á sjálfstæðis-
mönnum að benda á leiðir til
leiðréttinga á núverandi skipan
mála, ekki með því að ganga á hlut
hinna fámennari og afskekktari
byggðarlaga, heldur með því að
rétta hlut annarra.
Hér hafa hugsjónir
orðið að veruleika
Góðir áheyrendur.
Ég hef valið mér þennan vettvang
í tilefni 50 ára afmælis Sjálfstæðis-
félagsins Þjóðólfs í Bolungarvík að
rifja upp stofnskrá Sjálfstæðis-
flokksins sem ávallt verður stjórn-
arskrá hans, hlutverk flokksins og
störf í því ljósi, en ekki sízt stöðu
flokksins um þessar mundir og þau
vandamál, sem við er að etja, en um
leið lagt áherzlu á, að við beinum
sjónum fram á veginn og tökumst á
hendur þau verkefni, sem sameina
flokk og þjóð.
Mér þótti við hæfi að gera þetta
einmitt hér í Bolungarvík, í einu
höfuðvígi einkaframtaksins í land-
inu, þar sem hugsjónir flokks okkar
hafa orðið að veruleika, fyrir sam-
stöðu fólks, dugnað þess og kjark.
í Árbók Ferðafélags íslands 1949
um Norður-ísafjarðarsýslu eftir Jó-
hann Hjaltason, skólastjóra, segir,
sem ekki þarf að tíunda fyrir
Bolvikingum, en mig langar samt
að hafa orð á: „Austan í henni (þ.e.
Óshlíðinni), efst í skriðunum, er
geysihár standklettur frálaus aðal-
berginu og aðeins neðar. Heitir
kletturinn Þuríður, og telja munn-
mælin það Þuríði sundafylli, er þar
hafi breytzt í stein. Ennfremur
telja þau svo, að við belti Þuríðar
hangi lyklar hennar og sé einhver
svo vel að sér ger, að hann fái klifið
dranginn og náð lyklunum, muni
þeir ganga að dýrgripakistu völv-
unnar, er fólgin skal vera í rústum
landnámsbæjarins í Vatnsnesi.
Hvorki er kunnugt, að neinn hafi
hætt að klífa eftir lyklunum, né
nokkrum hafi tekizt það. Mun því
gull landnámskonunnar og gripir
enn liggja óhreyft í rústunum."
Vera má, að rétt sé, að gull
landnámskonunnar og gripir liggi
enn óhreyft í rústunum, en ég held
aftur á móti, að Bolvíkingar hafi
sýnt í lífi sínu og starfi, að þeir séu
svo vel að sér gerðir að þeir hafi í
raun klifið dranginn og náð lyklun-
um, sem þeir hafa notað til að
sækja gull í greipar Ægis sjálfum
sér og þjóð sinni til hags og
farsældar.
Megi Sjálfstæðisfélaginu Þjóðólfi
áfram vel farnast og verða Sjálf-
stæðisflokknum styrkur og stoð til
að veita þjóð okkar þá forystu, sem
hún þarf á að halda.
Súpan hituð á
nýja hrauninu
Reynihlíð. 14. júlfi — frá Hirti Gislasyni,
hlaðamanni Mbl. —
ENN GÝS á gosstöðvunum nyrzt
i Gjástykki. en nokkuð hefur
dregið úr gosinu í gær og dag. Þó
gýs af nokkrum krafti á 60 metra
langri sprungu. Umhverfis hana
hefur myndazt nokkur gígur og
glóandi hraunstraumurinn hefur
brotið sér leið norður úr gígnum
og rennur eins og stórfljót
nokkra kilómetra til norðurs.
þar sem hann breiðir úr sér og
fyllir upp i gjár og dældir.
Hraunið er nú orðið nokkrir
ferkilómetrar að stærð.
Ekki hefur orðið vart skjálfta-
virkni og hefur land hvorki sigið
né risið síðustu dægur. Allt virðist
með kyrrum kjörum og gosið
heldur í rénun. Þótt erfitt sé að
segja nokkuð um framhaldið, bú-
ast menn hér við, að gosið fari enn
minnkandi.
Gífurleg umferð hefur verið hér
um helginga, meira en tvöfalt
meiri en venjulega á þessum
árstíma og fjölmargt fólk hefur
lagt leið sína að gosstöðvunum.
Sem dæmi um áhuga fólksins má
nefna, að nýútskrifaðir jarðfræð-
ingar flugu hingað norður um
helgina og gengu rakleiðis af stað
að gosstöðvunum, en ferðin tók þá
alls 20 klukkustundir. Létu þeir
það ekki á sig fá að þeir voru
matarlausir og heldur illa útbúnir.
Þar tóku aðrir jarðfræðingar á
móti þeim með súpu, sem hituð
var á nýja hrauninu.
Mjög mikið hefur verið um flug
yfir gosstöðvarnar og nú í kvöld
fór Arnarflug sína 25. ferð yfir
gosstöðvarnar með farþega í út-
sýnisflug. Sverrir Þóroddsson hef-
ur verið með flugvél hér um
helgina og verið í nær stöðugu
flugi. Sem dæmi um áhuga út-
lendra ferðamanna hér má nefna,
að þýzk kona, sem fór í fyrstu
ferðina, neitaði að fara út við
komuna til baka og lét ekki
segjast, fyrr en eftir fjórar ferðir.
Fólkið hér í sveitinni tekur
þessu mun rólegar og stundar sín
venjulegu störf og lætur sér fátt
um finnast.
!