Morgunblaðið - 15.05.1982, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 15. MAÍ 1982
Magnús Sigurðsson
Garði — Minning
Fæddur 6. október 1894
Dáinn 10. mtí 1982
Hér vit skiljumnk
ok kitUírt munum
á fejfinadejfi fira.
(Sélarljék)
í dag er til moldar borinn að
Lágafellskirkju í Mosfellssveit
Magnús Sigurðsson, en í mínum
huga er það Maggi frændi á Garði,
sem ég kveð hinstu kveðju í dag.
Þó hann hafi átt heimili litla
stund á nokkrum öðrum stöðum
þá eru hann og Garður ein órjúf-
andi heild. Þar byggði Maggi allt
frá grunni, ekki stórt hús í byrjun,
en það stækkaði smátt og smátt og
þangað bauð hann lítilli bróður-
dóttur sinni langt austan úr sveit
og það sem meira var í stóru rút-
unni sinni. Það var ekki svo lítið
ævintýri. Maggi frændi átti stóran
rútubíl og hafði áætlunarferðir úr
Reykjavík upp í Mosfellssveit í
mörg ár, en það muna kannski
ekki svo margir í dag, heldur vöru-
bílinn hans, því fram á síðasta dag
á hans löngu ævi keyrði Maggi
vörubílinn sinn. Það er skrítið til
þess að hugsa nú þegar svo til allt
er einn hafsjór af bílum þá hafi
Maggi frændi átt bíl þegar þeir
voru ekki fleiri en 20—30 í öllu
landinu og svo stórkostlegt var að
ferðast i bíl í þá daga að bróðir
hans, tólf árum yngri, lagði á sig
klukkutíma göngu til baka fyrir að
fá að sitja í bílnum hans út Hlíð-
ina, þegar hann kom austur í
sveitina, sem hann fæddist og ólst
upp í. Magnús var fæddur að
Grjótá í Fljótshlíð, en ólst upp að
Neðri-Þverá í sömu sveit, sonur
Sigurðar Bjarnasonar og Halldóru
Sveinsdóttur. Systkini hans voru:
Helgi og Guðni, sem báðir fluttust
seinni hluta ævinnar í Mosfells-
sveit, Bjarni bóndi að Heylæk í
Fljótshlíð, Sigurjón hálfbróðir
þeirra, bóndi í Ormskoti í sömu
sveit, Guðjón, sem dó sautján ára,
Sigurður, lengi afgrm. á Bifreiða-
stöð Islands, og systirin Jónína
Helga, húsmóðir í Reykjavík.
Magnús var ekki einn þegar
hann byggði Garð, konan hans,
Sigurlaug Benediktsdóttir, byggði
hann með honum. Nú látin fyrir
nokkrum árum. Þau eignuðust
einn son, Sigurð Benedikt, en urðu
fyrir þeirri sáru sorg að missa
hann nokkurra mánaða. Einka-
dóttirin Ljósbjörg Hanna (Hædí)
hefur búið að Garði. Magnús átti
tvær stjúpdætur, Heklu og Auði.
Oft dvöldu þær, börn þeirra og
barnabörn á Garði. Jóhanna
Kristín kom til þeirra og fór ekk-
ert aftur. Þegar Magnús flutti með
dóttur sinni, tengdasyni óskari
Sigurbergssyni, og börnum í nýja
húsið þeirra vestar á melnum,
fyrir nokkru, var hann ekkert skil-
inn við Garð því að þar átti hann
ávallt gott skjól hjá Jóhönnu
Kristínu og hennar fjölskyldu,
sem áfram bjuggu í sinni íbúð í
Garði. — Ekki má ég skilja svo við
þessi fátæklegu kveðjuorð að ég
minnist ekki á bóndann Magga
frænda. Hann átti alltaf nokkrar
kindur og hross og mér finnst
svona í minningunni að hann
Maggi hafi svolítið dekrað við
kindurnar sínar. Heyjað var á
sumrin, þó að ekki fylgdi tún
Garði, alltaf var hægt að fá leigð-
an túnblett í sveitinni. En ævi-
starfið hans var bifreiðaakstur og
lengst var hann með vörubílinn
sinn í vegavinnu. Maggi var einn
af þeim, sem ekki dró af sér í
vinnu, ofurhugi að hverju verki,
sem hann gekk, léttur og snöggur í
hreyfingum. Glaðvær, hress og
kátur. — Mér finnst að Mos-
fellssveitin hafi átt svo vel við
Magga frænda. Hann settist þar
að fyrir mörgum árum og víst er
um það að landnámið hans Magn-
úsar gerði það, að bræður hans,
frændur og börn settust mörg að í
sveitinni. Það er falleg sveit og svo
var dálítill byggðakjarni eins og
sagt er í dag og það finnst mér
hafa átt svo vel við Sigurlaugu og
Magnús að hafa fólk i kringum
sig, enda var á heimili þeirra allt-
af margt um manninn. Ég þakka
þeim báðum af hjarta fyrir sam-
fylgdina.
Kak TÍð rokk»A tímanx tjald
tínwt fólk *f sviéi.
Dylst 088 ekki dauéana vald,
döggvaé líkn ojj fríéi.
(HA)
Jóna Sigurðardóttir
Magnús Sigurðsson bifreiðar-
stjóri frá Garði í Mosfellssveit lést
sl. mánudag á áttugasta og
sjöunda aldursári. Þennan sama
morgunn hafði hann sinnt vinnu
sinni svo sem endranær, en um
hádegisbi! er hann var staddur á
sínu gamla býli, Garði, hné hann
niður og var örendur. Honum varð
að ósk sinni að mæta skapara sín-
um í fullu starfi, en þurfa ekki að
liggja banalegu.
Með Magnúsi er fallinn í valinn
maður, sem setti svip sinn á sitt
umhverfi hér í Mosfellssveit í nær
45 ár. Hann tilheyrði, svo sem ald-
ur hans segir til um, hinni
svonefndu aldamótakynslóð, sem
stritaði hörðum höndum allt sitt
líf, en út á það höfum við seinni
kynslóðir fengið að því er sagt er
bestu lífskjör sem þekkt eru. Líf
Magnúsar í uppvexti var með svip-
uðum hætti og almennt gerðist á
þessum árum, annaðhvort hrein-
lega dóu börnin ellegar þau þoldu
lifsmátann sem stældi kjark og
krafta. Þegar ég kynntist Magnúsi
var hann um fimmtugt og þá var
hann ávallt hress og glaður, upp-
örvandi í öllu í umhverfi sínu.
Efnalega sjálfstæður af eigin
rammleik, hjartalagið milt og við-
mótið hlýtt og honum féll nánast
aldrei verk úr hendi. Enda þótt
hann væri bifreiðarstjóri að aðal-
atvinnu, var hann einnig ávallt
bóndi og átti ávallt nokkrar vel
hirtar skepnur, enda áttu dýr og
börn ævinlega góðan aðgang að
honum og þeim tók hann fagn-
andi.
Magnús fæddist að Grjótá í
Fljótshlíð h. 6. október 1894 og var
sonur hjónanna Halldóru Sveins-
dóttur og Sigurðar Bjarnasonar.
Ástæður foreldra hans voru þá
ekki með þeim hætti að þau gætu
haft soninn hjá sér og fór hann í
fóstur til vinafólks að Múlakoti.
Var hann síðan á ýmsum bæjum
þar í sveit í uppvextinum, þar til
hann hélt til Reykjavíkur um tví-
tugsaldur, en þá hafði hann kom-
ist í tæri við tæknina, bílinn, og
tók það hug hans allan eftir það.
Störf Magnúsar næstu árin voru
fyrst og fremst bifreiðarakstur á
BSR og víðar, en það mun hafa
verið 1937 sem hann ræðst bíl-
stjóri til Karls G. Pálssonar, sem
stofnað hafði til áætlunarferða í
Mosfellssveitina upp úr 1930. Árið
eftir keypti hann lítið sumarhús í
námunda við Álafoss, stækkaði
það og endurbyggði og kallaði það
Garð, en við það býli var hann
jafnan kenndur.
Þessi ferill var að vísu ekki
óslitinn, því á kreppuárunum um
1930 fór Magnús aftur á æskuslóð-
ir sínar austur í Fljótshlíð og
stofnaði nýbýlið Gilsbakka þar
sem hann bjó í tvö til þrjú ár. Þá
hafði rofað örlítið til í atvinnu-
málum þjóðarinnar og hann flutt-
ist aftur til Reykjavíkur. Árið
1940 samdist svo um að hann
keypti sérleyfið af vini sínum
Karli G. Pálssyni og rak það af
fádæma dugnaði og við miklar
vinsældir öll stríðsárin þar til
hann seldi þeim Sigurbergi Páls-
syni og Snæland Grímssyni alla
t
Eiginmaöur minn og faöir okkar,
ÁRNI Þ. STEFÁNSSON
fyrrv. verkatjóri,
iést í Landakotsspítala þann 12. maí.
Sigrfóur Ólafsdóttir,
Þorgaröur Árnadóttir,
EinfriÓur Árnadóttir,
Stafén Árnaaon.
t
Litli sonur okkar og bróöir,
RÓBERT KÁRI,
andaöist í Landspítalanum 9. maí sl. Jaröarförln hefur farlö fram
í kyrrþey. Alúöarþakkir færum viö öllu starfsfólki á Barnaspítala
Hringsins, deild 7C og 7D. Unnur MUIIer-Bjarnason,
Valdimar Bjarnason,
Ragnheíöur Sara,
Rakel Ýr.
t
Ástkær eiginmaöur minn og faöir okkar,
VERNHARÐURJÓSEPSSON
fré Fljótavík,
Heimabæ 5, Hnífsdal,
veröur jarösunginn frá Hnífsdalskapellu laugardaginn 15. maí, kl.
14.00.
María Friðriksdóttir og börn.
t
Faöir minn,
MAGNÚS SIGURDSSON,
bifreióastjóri,
fré Garói Mosfellssveit,
veröur jarösunginn í dag, 15. maí, kl. 2.00, frá Lágafellsklrkju.
Ljósbjörg Magnúsdóttir.
t
Utför,
MARÍU JÓHÖNNU JÓNSDÓTTUR,
Þorfinnsgötu 4, Reykjavík,
sem lést 11. þ.m., fer fram frá Dómklrkjunni mánudaginn 17. maí,
kl. 10.30. Þeim sem vildu minnast hennar er bent á Krabbameins-
félag fslands.
Fyrir hönd vandamanna,
Margrét G. Sveinsdóttir,
Guórún M. Jónsdóttir. Hrafn V. Friöriksson.
t
Sonur minn, bróöir okkar og frændi,
JÓHANN HORÐUR ÁMUNDASON,
Vesturgötu 16b, Reykjavík,
verður jarösunginn frá Langholtsklrkju mánudaginn 17. maí, kl.
3.00. Þeim sem vilja mlnnast hans er bent á Langholtssöfnuö eöa
Minningarsjóö Knattspyrnufélags Reykjavikur.
Eugenia Nielsen,
Ámundi Hjélmur Þorsteinsson,
Jens K. Þorsteinsson,
Ámundi K.J. isfeld.
t
Þökkum innilega auösýnda samúö og vinarhug vlö andlát og útför
bróöur okkar,
ODDS MATTHÍASAR HELGASONAR,
Suöurgötu 38, Hafnarfiröi.
Einar Helgason, Ragnheióur Guólaugsdóttir,
Margrét Helgadóttir, Benedikt Jónsson,
Sigrföur Helgadóttir, Bjarni Helgason,
Helgi Helgason,
systkinabörn og þeirra fjölskyldur.
t
Þökkum innilega auösýnda samúö og hlýhug vlö andlát og jaröar-
för móöur okkar, tengdamóöur, ömmu og langömmu,
STEINDÓRU REBEKKU STEINDÓRSDÓTTUR
fré Bæjum, Snæfjallaströnd.
Sérstakar þakklr færum vlö starfsfólkl E delldar Sjúkrahúss Akra-
ness. Guö blessi ykkur öll.
Jóna Jónsdóttir, Hallfriöur Jónsdóttir,
Vilmundur Kr. Jónsson, Matthildur Nikulésdóttir,
Björg Jónsdóttir, Jóhann T. Egilsson,
Ingibjörg S. Jónsdóttir, Oliver Kristófersson,
Tryggvi Fr. Tryggvason,
Erla Guömundsdóttir, Gísli S. Sigurósson,
barnabörn og barnabarnabörn.
sína útgerð árið 1947. Eftir það
stundaði hann eingöngu akstur
vörubíla ásamt lítilsháttar búskap
á býlinu í Garði.
Þrátt fyrir erfiða æsku að
mörgu leyti, mun atlæti hafa verið
gott þar sem Magnús ólst upp,
enda talaði hann ætíð vel um það
fólk og var raunar grandvar gagn-
vart öllum í umtali, eins og góðir
bifreiðarstjórar eru að jafnaði.
Öðlaðist Magnús fádæma vinnu-
þrek og notaði það og sína góðu
heilsu til hins ýtrasta, enda hefur
ekki veitt af á stundum.
Magnús var gæfumaður í sínu
einkalífi, en kona hans, Sigurlaug
Benediktsdóttir, var væn kona og í
öllu samhent manni sínum. Þau
eignuðust tvö börn, soninn Sigurð
Benedikt, er lést á fyrsta ári, og
Ljósbjörgu, sem gift er Óskari
Sigurbergssyni vefara að Álafossi.
Magnús hélt ávallt til á heimili
dóttur sinnar í Garði, en seinna í
nýju húsi sem þau komu sér upp
skammt frá gamla heimilinu.
Börn ungu hjónanna áttu greiðan
aðgang að afa sínum og þau bættu
honum upp sonarmissinn.
Magnús heitinn var viðkunnur
og vellátinn af öllum sem til
þekktu, svo og reyndist hann
mörgum vel og lét jafnan lítið fara
fyrir því. Hann var æskulýð og
ungmennafélagi hin mesta hjálp-
arhella, t.d. með akstri í keppnis-
og skemmtiferðir og fékk þá
stundum seint og illa borgað. Þá
var annað félag sem naut lipurðar
hans og hjálpsemi, en það var
Karlakórinn Stefnir, en um langt
árabil sá hann um allskyns fyrir-
greiðslu fyrir kórinn, akstur o.fl.
Það gladdi hann á efri árum, er
kórinn gerði hann að heiðursfé-
laga og mun það fátitt um mann
sem aldrei söng með en segir
margt um allt annað sem þurfti að
gera og hann sá um fyrir vini sina,
kórfélagana.
í dag er Magnús til moldar bor-
inn að Lágafelli og mun karlakór-
inn syngja ættjarðarlög við útför
hans og fylgja honum síðasta spöl-
inn.
Jón M. Guðmundsson
Fermingar
á sunnudag
Ferming í Kálfatjarnarkirkju,
sunnudaginn 16. maí. Fermd verða:
Halldór Einarsson,
Vatnsleysu, Vatnsleysuströnd.
Helgi Valdimar Viðarsson,
Hofgerði 4, Vogum.
Óðinn Kristjánsson,
Hofgerði 5, Vogum.
Fermingarbörn í Eyrarbakka-
kirkju, sunnudaginn 16. maí, kl.
14.00. Fermd verða:
Bára Hafliðadóttir,
Háeyrarvöllum 50.
Davíð Oddsson,
Búðarstíg 1.
Edda Óskarsdóttir,
Túngötu 50.
Guðmundur Magni Marteinsson,
Eyrargötu 23.
Jón Guðmundur Birgisson,
Eyrargötu 28.
Jón Ingi Gíslason,
Mundakoti.
Katarínus Grímur Ingvason,
Götuhúsum.
Kolbrún Hilmarsdóttir,
Eyrargötu 35.
Margrét Kristjánsdóttir,
Austurbrún.
Sveinbjörn Birgisson,
Merkisteini.
Sæmundur Þór Guðmundsson,
Túngötu 66.
Þorbjörg Ósk Björgvinsdóttir,
Skúmstöðum.
Þórir Kristjánsson,
Háeyrarvöllum 6.
Þuríður Jónsdóttir,
Túngötu 18.
Fermingarbörn í Leirárkirkju,
sunnudaginn 16. maí, kl. 14. Fermd
verða:
Ragnheiður Kristinsdóttir,
Leirá.
Andrés Ólafur Kjerúlf,
Víðigrund 3, Akranesi.
Pétur Þór Hall Guðmundsson,
Höfn.