Morgunblaðið - 15.05.1982, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 15. MAÍ 1982
Grein: Árni Johnsen
g geri mér þaö fyllilega Ijóst, aö þaö
í " eru mikil umskipti í lífi mínu eftir 40
ára sjómennsku aö eiga aö fara aö
■■I veröa oddamaöur í bæjarmálum fyrir
svo stórt bæjarfélag sem Vestmannaeyjar
eru og á ég þar mikiö ólært, en ég hef meö
mér mjög trausta og vel geröa menn, sem
þekkja bæjarmálin í heild frá öllum hliöum og
þaö er minn mesti styrkur. Einnig mun þaö
hjálpa mér mikiö, aö ég hef tekiö mikinn þátt
í félagsmálum og þekki vel hjartslátt fólksins
í Vestmannaeyjum, þar er ég fæddur og upp-
alinn og bæjarfélagiö því stór og mikilsverö-
ur hluti af lífi mínu,“ sagöi Sigurgeir Ólafsson
sjómaöur og skipstjóri í samtali okkar um
bæjarstjórnarkosningarnar í Eyjum þar sem
hann skipar efsta sæti á lista Sjálfstæöis-
flokksins eftir aö hann hlaut flest atkvæöi í
geysifjölmennu prófkjöri sjálfstæöismanna.
Sjálfstæöismenn hafa nú 4 bæjarfulltrúa af 9
og markmiö þeirra er aö vinna meirihluta og
hnekkja 16 ára samstarfi vinstri flokkanna,
þar sem hrossakaup og þrekleysi hafa sífellt
aukizt í stjórn bæjarmála. Sigurgeir Ólafsson
er í daglegu tali kallaöur Siggi vídó, vegna
einstakra hæfileika sem markvöröur í knatt-
spyrnu fyrr á árum, en þar var hann frægast-
ur fyrir þaö aö verja vítaspyrnur. Siggi á aö
baki gifturíkan feril og tilþrifamikinn og hann
er þekktur fyrir aö ná settu marki í skjóli
samtvinnaös haröfylgis og Ijúfmennsku.
„Með bjartsýni og krafti
setjum við hrygg í verkefnin“
Rætt við Sigurgeir Olafsson sjómann I Vestmannaeyjum, odda-
mann á lista sjálfstæðismanna í bæjarstjórnarkosningunum
í upphafi samtals okkar
hermdi ég upp á hann sögu, sem
Aki Gráns, skólabróftir Sigga úr
Eyjum, sagði mér, en Áki skipar
nú efsta sæti sjálfstæðismanna í
Njarðvíkum. „Jú, þetta er víst
rétt,“ sagði Siggi, „það var ferm-
ingarárið 1939, síðasta árið í skól-
anum, að við fórum frá Vest-
mannaeyjum til Reykjavíkur með
varðskipinu Ægi í skólaferðalag
og áttum að taka þátt í heljar-
miklu móti í Austurbæjarskólan-
um, söng og leikfimi. Eg bjó hjá
frænku minni á Hringbrautinni.
Fyrsta kvöldið sem við vorum í
Reykjavík fór fram kappleikur í
knattspyrnu milli Þjóðverja og
Islendinga og ég var sendur í
leigubíl á vðllinn, en karlinn, sem
ég gisti hjá, sagði mér að eftir
leikinn væri nóg af bílum fyrir
utan völlinn og ég skyldi óhikað
biðja bíistjóra að keyra mig
heim.
Eftir leikinn fór ég og kíkti yfir
bílaflotann og valdi úr einn stór-
an og svartan, ofsalega fallegan
bíl, R-l, en við hann stóðu tveir
menn og voru að spjalla saman,
annar þrekinn og myndarlegur,
hinn minni. Ég vatt mér að jjeim
og spurði eftir bílstjóranum. Sá
stærri gaf sig fram og ég spurði
hann hvort hann gæti keyrt mig
heim. Hann sagði mér að bíða að-
eins, kvaðst vera að tala við
mann. Ég beið, en var farið að
leiðast og spurði hvort við færum
ekki að fara af stað. Hann sagði
mér að bíða, en þegar ég spurði
hann í þriðja sinn, sagði hann við
viðmælanda sinn: „Heyrðu,
komdu bara með, stráknum ligg-
ur eitthvað á.“ Ég fór aftur í og
sagði honum hvar ég ætti heima.
Hann keyrði af stað og í allt aðra
átt en ég átti heima. Ég sagði
honum annað kastið, að ég ætti
alls ekki heima hér, en hann var
hinn rólegasti og sýndi mér allar
helztu byggingarnar í bænum,
höfnina og fleira og var hinn
ræðnasti við þennan peyja. Svo
spurði hann mig, hvaðan ég væri
og ég sagði honum að ég væri frá
Vestmannaeyjum og væri í skóla-
ferðalagi, þar sem við ættum að
sýna leikfimi í Austurbæjarskól-
anum. Þá svaraði hann og sagði:
„Já, það er alveg rétt, við sendum
ykkur Ægi.“ Mér þótti maðurinn
orðinn heldur mikill með sig og
var orðinn hálfreiður út í hann,
því fjárhagurinn var heldur bág-
ur og ég hafði áhyggjur af því
hvað bíltúrinn kostaði. Rétt áður
en við komum í hlað á Hring-
brautinni spyr lágvaxnari maður-
inn, hvort ég viti hver keyri mig.
Ég kvað nei við og þá sagði hann
mér, að það væri nú forsætisráð-
herra, Hermann Jónasson. Það
var lítill strákur sem sat í aftur-
sætinu eftir þessa athugasemd
Eysteins Jónssonar, því sá var
lágvaxni maðurinn. Aðalheila-
brotin hjá mér voru nú um það
hvort ég ætti að bjóða borgun eða
þakka aðeins fyrir mig. Ég hafði
feiknamiklar áhyggjur af þessu,
en herti mig svo upp í að spyrja
hvað ég ætti að borga honum
fyrir aksturinn, en Hermann
svaraði því til að forsætisráð-
herra mætti ekki taka fyrir akst-
ur og hló við. Þegar ég kvaddi,
sagði forsætisráðherra hinn
kumpánlegasti: „Við sjáumst á
morgun."
Hann mætti svo í Austurbæj-
arportinu á fimleikasýninguna
daginn eftir og það var eldrauður
snoðaður ungur maður sem tók
kveðju forsætisráðherra þegar
við komum inn til að taka fyrstu
æfinguna, en ég var fyrstur í röð-
inni ásamt Dodda á Hallorms-
stað. Hermann heilsaði okkur
síðan á eftir með virktum og það
var skemmtilegt að kynnast þess-
um viðmótsþýða manni í garð
peyja á skólaferðalagi."
Við vikum nú talinu að sjó-
mennsku Sigga vídó.
„Jú, ég byrjaði til sjós í júní
1940 á tvílembingi, Skúla fógeta
og Freyju, og síðan hef ég verið
til sjós þar til í vor, að undan-
skildu einu og hálfu ári sem ég
vann við höfnina. Ég byrjaði
skipsstjórn vorið 1951 með
Emmu, en fyrsti vertíðarbátur-
inn minn var Týr, 1952, í eigu
Einars Sigurðssonar. Ég tók
Emmu aftur 1953 og var með
hana út árið 1959, en þá keypti ég
Lundann ásamt Ólafi Sigurjóns-
syni. Við áttum bátinn saman í 3
ár, held ég, en þá keypti ég hlut
Óla. Síðan átti ég tvo Lunda, en
hætti útgerð 1975 og vann þá við
höfnina í eitt og hálft ár, þar til
ég fór 1. stýrimaður á togarann
Vestmannaey og síðan á Klakk
sem skipstjóri, en sl. 2 ár hef ég
verið háseti á Herjólfi og afleys-
ingastýrimaður.“
— Hvor sjómennskan átti bet-
ur við þig?
„Ég kunni betur fiskiríinu, það
er meira sápubragð af hinni sjó-
mennskunni, ég kann betur við
ærlegt pus og finnst slorbragðið
betra en sápubragðið, en það var
gott að vera á Herjólfi, gott skip
og góðir félagar."
— Þú hefur verið happasæll
skipstjóri alla tíð.
„Það sem hefur skapað mína
velgengni alla mína skipstjóratíð,
voru mennirnir sem ég hafði með
mér, allt duglegt og skemmtilegt
fólk, ég hef verið mjög heppinn
um tíðina með mannskap."
— Og nú ertu byrjaður að
fiska á miðum stjórnmálanna.
„Ég hef alltaf verið sjálfstæðis-
maður og hef lengi verið viðloð-
andi starf flokksins almennt og
kosningastarf og í síðustu bæjar-
stjórnarkosningum var ég númer
5 á lista flokksins, þannig að ég
hef starfað sem 1. varabæjarfull-
trúi þetta kjörtímabil. Ég hef
haldið því fram og held því fram
enn, að sjómaður eigi erindi í
bæjarstjórn og ég tel mig sjó-
mann, þó ég komi nú til með að
skipta um atvinnu vegna þess að
ég fór með fullri alvöru í síðasta
prófkjör sjálfstæðismanna í
Vestmannaeyjum og í því tóku
um 1650 manns þátt, en ég fékk
1181 af gildum atkvæðum, eða
75% greiddra atkvæða, sem ég tel
vera sönnun fyrir því að fólk vill
sjómann i bæjarstjórn. Ég tel, að
mér hafi verið falin svo mikil
ábyrgð með því að vera valinn
fyrsti maður á lista Sjálfstæðis-
flokksins og vonandi í væntanleg-
um meirihluta Sjálfstæðisflokks-
ins, að ég treysti mér ekki til að
vinna þau störf með því mikla
starfi sem er að vera á Herjólfi.
Ég get til dæmis ekki beðið Jón
Eyjólfsson skipstjóra að stoppa
fyrir vestan Dranga af því að ég
þurfi að skjótast á fund, eða á
annað borð sinna nokkru hlið-
arstarfi að ráði samhliða sjó-
mennsku nema með því að taka
mér frí og því þarf ég að finna
mér starf sem hentar betur þeim
aðstæðum sem ég er nú kominn í.
Framundan eru mörg spennandi
verkefni sem setja verður hrygg í
og það verður nóg að gera að
gangast í það með bjartsýni og
krafti.
Það tala margir um að at-
vinnulífið í Vestmannaeyjum sé
einhæft, þar sem það sé að
stærstum hluta bundið við það
sem úr sjónum kemur og það er
mikill sannleikur fólginn í því,
því að við lifum og hrærumst með
okkar sjómönnum og því sem þeir
færa að landi, en sá iðnaður sem
er í gangi er að mestum hluta
tengdur flotanum og þjónustu við
hann, svo sem vélsmiðjur, fisk-
iðnaður, lýsisbræðsla, niðursuða
og netagerð, og eitt stórt fyrir-
tæki sem tengist flotanum sterk-
um böndum er að fara í gang,
Skipalyftan, sem afhent verður
rekstraraðilum, Skipalyftunni
hf., um mánaðamótin maí-júní og
verður hafnarstjórn að leggja í
það allan sinn metnað að geta
skilað mannvirkjum fullbúnum.
Athyglisverðar tilraunir og at-
huganir eru í gangi varðandi nýj-
ar atvinnugreinar og má þar
nefna fiskirækt, refabú og yl-
rækt, svo eitthvað sé nefnt, en ef
markvisst og ákveðið er stutt við
þessar athuganir, er allt útlit
fyrir afla úr því trolli.
Það liggur fyrir, að í höfninni
þarf að framkvæma nauðsynleg
verkefni og má þar fyrst til nefna
framtíðarskipulag hafnarinnar,
svo að hægt verði að fastmóta
ákveðnar framtíðarhugmyndir,
svo sem breytta innsiglingu, smá-
bátahöfn, sem er mjög aðkallandi
verkefni, en ekki er hægt að snúa
sér að með nokkurri alvöru fyrr
en framtíðarskipulag liggur fyrir.
Vinna þarf að bryggjubyggingu
utan hafnargarða, fjarlægja alla
olíutanka úr innri höfninni og
síðast en ekki síst þarf að dýpka
höfnina og er það mjög brýnt
verkefni. Jafnframt þarf að gera
nákvæma athugun á gerð vænt-
anlegra viðlegukanta, hvort
byggja skuli staurabryggjur eða
stálþil. Aftur á móti gerum við
okkur grein fyrir því, að höfnin
verður ef til vill í einhverju fjár-
svelti vegna framkvæmda við
Skipalyftuna sem á hinn bóginn
mun skapa höfninni tekjur.
Á næsta kjörtímabili þarf að
miða að því að malbika allar göt-
ur í byggð Vestmannaeyja og það
á að vera framkvæmanlegt sam-
kvæmt hugmyndum okkar. Þá
þarf að leggja áherzlu á að ríkið
sjái sóma sinn í að leggja bundið
slitlag á þann stutta kafla sem
heitir þjóðvegur í Vestmannaeyj-
um.
Fleira þarf til fegrunar bæjar-
ins en malbikaðar götur, þær
þurfa að vera vel hirtar og
gangstéttir sem að þeim liggja.
Einnig þarf að leggja mikla
áherzlu á skipulega fegrun bæj-
arins að öðru leyti með upp-
græddum svæðum, sérstaklega
hönnuðum til fegurðarauka.
Hrinda þarf í framkvæmd áfram-
haldandi uppgræðslu í nágrenni
bæjarins og hefta þann geysilega
uppblástur sem við sjáum víða í
fjöllum. Þá má ekki dragast leng-
ur að klæða ákveðin svæði nýja
hraunsins í grænan kjól, en við
munum leggja sérstaka áherzlu á
að vinda bráðan bug að því að
leysa þann vanda sem vind-
strengurinn milli Fellanna veld-
ur, bæði fyrir gróður og mann-
virki.
Alla tíð hefur verið mjög öflugt
félagslíf í Eyjum og það hefur
verið og verður metnaður sjálfst-
æðismanna, að gróskumikið starf
á þeim vettvangi fái notið sín, því
það er órjúfanlegur hluti af
mannlífi Vestmannaeyja. Sér-
staka áherzlu munum við leggja á
framkvæmdir varðandi aðstöðu
aldraðs fólks og æskufólks, en
þar er vert að bæta.
Sjálfstæðisflokkurinn í Vest-
mannaeyjum hefur óneitanlega
góðan meðbyr og það er mín trú,
að hann nái meirihluta í bæjar-
stjórn í komandi kosningum,
enda siglum við nú undir kjörorð-
inu: Verum bjartsýn, breytum til
hins betra.
Það eru því æðimörg verkefnin
sem við sjálfstæðismenn erum
tilbúnir til þess að takast á við,
fast og ákveðið, og setja hrygg í
þau.“