Morgunblaðið - 21.04.1983, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 21. APRÍL 1983
JMtffgsniÞlfifrft
Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
hf. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Þorbjörn Guömundsson,
Björn Jóhannsson.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar: Aö-
alstræti 6, sími 22480. Afgreiðsla: Skeifunni 19, sími 83033. Áskrift-
argjald 180 kr. á mánuöi innanlands. f lausasölu 15 kr. eintakiö.
Spyrjum
að leikslokum
„Það er niðurdre
að vera atvinnul;
Edda Larsen til vinstri skráir sig.
Kosningaúrslit byggjast öðru
fremur á þremur megin-
atriðum. í fyrsta lagi fellir kjós-
andinn dóm yfir pólitískri
stjórnsýslu í þjóðfélaginu geng-
ið kjörtímabil — um leið og
hann leggur línur að framvindu
mála til næstu framtíðar. Þetta
er höfuðþátturinn í afstöðu
þeirra kjósenda, sem ganga að
kjörborði með ábyrgu hugar-
fari. í annan stað hefur það
skipulag, sem framboðsaðilar
hafa á kosningastarfi sínu, mik-
ilvægu hlutverki að gegna, þ.e.
hvort þeim tekst að koma sjón-
ar— og stefnumiðum sínum til
skila á trúverðugan hátt. Síðast
en ekki sízt byggjast kosninga-
úrslit á vinnu. Enginn fram-
boðsaðili nær verulegum ár-
angri nema hann hafi hljóm-
grunn hjá fjöldahreyfingu og
geti virkjað stóran hóp fólks,
kvenna og karla, yngri sem
eldri, til lifandi starfs — og
þátttöku í þeirri kosningabar-
áttu sem fyrst og fremst á sér
stað úti í þjóðlífinu sjálfu.
Skipulag kosningabaráttu og
sú vinna, sem í hana er lögð,
einkum á síðustu dögum fyrir
kosningar, vegur mjög þungt.
Sá hluti kjósenda, sem endan-
lega kann að ráða úrslitum um
niðurstöður, er oft óráðinn fram
á síðustu stund. Það er því mik-
ill misskilningur, sem á stund-
um hefur breytt sigurlíkum í
vonbrigði, þegar framboðsaðilar
slaka á klónni, þegar mest á ríð-
ur, í þeirri trú, að sigur sé þegar
í höfn. — Það er engin kosn-
ingaspá marktæk — eða örugg
— nema sú sem talin er upp úr
kjörkössunum hverju sinni.
Kannanir á kosningafylgi eru
ekki kosningaúrslit. Allra sízt
þegar stór hópur kjósenda er
óráðinn. Þær eru vissulega vís-
bending en ekkert umfram það,
enda skipast oft veður á
skammri stund, eins í stjórn-
málum og í tíðarfari.
Sjálfátæðisflokkurinn hefur
vissulega byr hjá þjóðinni, sem
nú þarf að nýta með þróttmiklu
fjöldastarfi í lokaspretti kosn-
ingabaráttunnar. I því átaki
hefur hver einstaklingur mikil-
vægu hlutverki að gegna, hver á
sínum stað.
Kosningaúrslitin eru enn í
mótun og ráðast ekki fyrr en á
laugardag. — Spyrjum að leiks-
lokum.
ísland og
heimsmetahópur
;erðbólgunnar
au eru örfá ríkin sem búa
við 100% verðbólgu og þar
yfir: Ghana, Tyrkland, ísrael,
Argentína, Bólivía, Brasílía og
Costa Rica. Víðast er verðbólga
á bilinu 5 — 10% í þróuðum
velmegunarþjóðfélögum
V—Evrópu og N—Ameríku. í
lok fjögurra ára pólitískrar
stjórnsýslu Alþýðubandalags og
Framsóknarflokks stendur ís-
land nú á þröskuldi þess þjóða-
klúbbs, sem hrakizt hefur yfir
100% —verðbólgumarkið.
Engum alvarlega þenkjandi
manni blandast hugur um,
hvaða þýðingu þetta hefur fyrir
rekstrar- og samkeppnisstöðu
útflutningsatvinnuvega, verð-
mætasköpun og þjóðartekjur,
atvinnuöryggi, lífskjör og efna-
hagslegt sjálfstæði þjóðar og
einstaklinga. Vá er fyrir dyrum.
Hver vill halda lengra á
vinstri-stjórnar-vegleysuna?
Hver vill auka á glundroðann og
sundrunguna með því að kljúfa
þjóðina í fleiri smáflokka? Er
ekki hyggilegra að efla sterk-
asta stjórnmálaflið í landinu,
Sjálfstæðisflokkinn, og samein-
ast um að vinna okkur út úr
vandanum — til stöðugleika og
öryggis í atvinnu- og efna-
hagsmálum.?
Sumarkoma
Enginn hátíðisdagur á ríkari
hljómgrunn í hjörtum ís-
lendinga en sumardagurinn
fyrsti. Þá eru hríð og hregg
skammdegis að baki, þótt vetur
konungur sýni nokkur fjörbrot,
og íslenzk sumarfegurð framund-
an. Flest það, sem gerir land
okkar byggilegt, og eflir bjart-
sýni mannfólksins, tengist þess-
um árstíma lífs, ljóss og lita.
Það er og tímabært að hefja
vorstörf í þjóðarbúskapnum, sem
afkoma okkar og efnahagslegt
sjálfstæði byggist á. Það dugar
ekki lengur að hafa akra hans í
órækt, — það þarf að vinna jarð-
veginn, undirstöðuatvinnuvegi
okkar, til vaxandi afraksturs. Við
þurfum að rækta garðinn okkar
— og stækka hann —, bæði sem
þjóð og einstaklingar, ef tryggja
á framtíðaratvinnuöryggi og
sambærileg lífskjör og nágrann-
ar búa við.
Þrátt fyrir stjórnsýsluleg mis-
tök liðinna ára, og þrátt fyrir
margvíslega vá, sem að steðjar,
getum við stuðlað að grósku og
vexti í okkar góða landi, ef rétt
er að staðið. Við skulum taka á
honum stóra okkar og standa
saman að hönnun vors og vel-
megunar í samfélagi okkar.
Morgunblaðið óskar lesendum
sínum og landsmönnum öllum
GLEÐILEGS SUMARS!
Á atvinnuleysisskrá í
Reykjavík á síðasta þriðjudag
voru 341 einstaklingur, 226
karlmenn og 115 konur og
hafði þá fækkað úr 398 frá því
18. mars, en janúar, febrúar
og mars eru mestu atvinnu-
leysismánuðirnir. 19. aprfl
1982 voru til samanburðar
hins vegar 122 skráðir
atvinnulausir.
1. apríl var tekin upp skráning
skólafólks í sumarvinnu og á þriðju-
daginn höfðu 708 skráð sig, 395
stúlkur og 313 piltar, á móti 590 á
sama tíma í fyrra, 381 stúlku og 209
piltum. Þar er því einnig um fjölgun
að ræða frá því í fyrra.
„Það er greinilegt að það verður
miklu erfiðara að útvega fólki vinnu
nú, en verið hefur undanfarið eins
og þessar tölur bera með sér, þó
ekki sé hægt að fullyrða neitt alveg
ákveðið í þeim efnum, en tölurnar
sýna þróunina," sagði Gunnar
Helgason, forstöðumaður Ráðn-
ingaskrifstofunnar. „Þá má reikna
með að það verði mun erfiðara að
útvega skólafólki atvinnu nú, vegna
þess atvinnuleysis sem fyrir er og
þess að það lítur út fyrir að
atvinnutækifæri verði færri en ver-
ið hefur,“ sagði Gunnar ennfremur.
Morgunblaðsmenn lögðu leið sína
upp á Ráðningaskrifstofu í gær, til
að taka nokkra þeirra tali, sem at-
vinnulausir eru og heyra í þeim
hljóðið, en þangað verða menn að
fara í viku hverri til að skrá sig, því
annars falla þeir út af skrá. Þá var
skólafólk, sem var að skrá sig í
sumarvinnu, einnig tekið tali.
Atvinnulaus í mánaðartíma
„Ég er búinn að vera atvinnulaus
í um mánaðartíma," sagði ómar B.
ólafgson. „Ég vann við útkeyrslu
hjá heildverslun, en hún skipti um
eigendur og starfsfólkinu var fækk-
að. Ég á ekki von á að verða lengi
atvinnulaus, því ég hef von um að fá
vinnu við svipuð störf aftur hjá
nýju fyrirtæki. Ég hef nóg fyrir
stafni, er í íþróttum og dútla heima
við, þannig að það að vera atvinnu-
laus hefur ekki reynst mér erfitt
enn sem komið er. Ég er ekki fjöl-
skyldumaður og bæturnar hafa dug-
að mér. Ef ég væri fjölskyldumaður
horfði málið náttúrlega öðru vísi
við, þá væri þetta erfitt," sagði
Óskar.
Guðrún Sæmundsdóttir er nem-
andi í grunnskólanum. Hún var
mætt til að skrá sig í sumarvinnu.
„Ég er búin að sækja um vinnu á
fleiri stöðum, en ekkert hefur verið
á boðstólum. Til dæmis er ég búin
að sækja um vinnu á póstinum, en
veit ekki niðurstöðuna ennþá. Þetta
er í fyrsta skipti sem ég sæki um
vinnu hér hjá borginni, enda ekki
Helgi Valsson og Jón Júlíusson
áður komið til þess. 1 fyrra var ég til
að mynda í útlöndum. Ég sótti ekki
um neina sérstaka vinnu, bara ein-
hverja vinnu hjá bænum," sagði
Guðrún.
Erfitt að vera atvinnulaus
„Ég er búin að vera atvinnulaus í
rúman mánuð, vann áður á kaffibar
hjá Flugleiðum," sagði Edda Lar-
sen. „Það er erfitt að vera atvinnu-
iaus, langt í frá að það sé skemmti-
legt líf. Ég hef ekki fengið neina
vinnu ennþá, en sendi tilboð um það
sem mér finnst að muni henta mér,
en það er lítið um svör. Það er helst
að það sé fundið að aldrinum við
mann. Á flestum stöðum vilja þeir
fólk ekki eldra en 40—45 ára, svo að
ellistyrkinn þyrfti að færa niður að
þeim aldri ef vel ætti að vera.
Furðuleg hugsun sú hugsun að
halda að maður geti ekki unnið þó
maður sé kominn um fimmtugt. Það
er niðurdrepandi að vera atvinnu-
laus og skapar hjá manni svartsýni.
Hann er góður þessi styrkur, mér
finnst ég alveg fá það sem ég var
búin að leggja inn í VR. Sem betur
fer er ég einsömul og get farið í
heimsóknir til barnanna minna og
borðað hjá þeim, annars yrði minna
úr styrknum hjá mér og ég gæti
ekki lifað af honum," sagði Edda að
lokum.
„Ég hef verið atvinnulaus frá því
í febrúar, en ég vann áður á veit-
ingastað. Það er erfitt og leiðinlegt
að vera atvinnulaus, maður reynir
að finna sér eitthvað til og hjálpa til
heima hjá sér, en maður fær hálf-
gert samviskubit út af þessu," sagði
Agnes Viðarsdóttir. „En nú er ég
sennilega að fá vinnu hálfan daginn
sem betur fer. Það er erfitt að fá
vinnu og maður verður að taka
hverju sem býðst, sérstaklega er
það erfitt vegna þess að ég er ófrísk.
Með því að lifa sparlega tekst að
láta enda ná saman með þessum
styrk, en ég myndi ekki geta það ef
ég væri farin að búa sjálf," sagði
Agnes að lokum.
Atvinnulaus frá því
í nóvember
Það er ekkert þægilegt að vera
Orðsending til Óla
— frá Guðlaugi Bergmann
Guðlaugur Bergmann, forstjóri
Karnabæjar, hefur beðið Morgun-
blaðið fyrir eftirfarandi orðsendingu
til Olafs Kagnars Grímssonar, alþm.,
vegna athugasemdar frá honum í
Morgunblaðinu í gær:
Óli minn!
í sjálfu sér fannst mér þessi
„vinarkveðja" í Morgunblaðinu i
gær hálf asnaleg og full af póli-
tísku þvaðri og yfirklóri og ég
hefði ekki svarað. henni nema
vegna þess, að þú ert að slá þig til
riddara á kostnað fólksins, sem
vinnur hjá mér. Þú telur þig eiga í
starfsmönnum mínum hvert bein
— en það er öðru nær.
Sannleikurinn er nefnilega sá,
að þú og þinn flokkur eru langt frá
því að vera vinsælir hjá starfs-
fólki mínu, vegna þess að þið, einir
pólitiskra flokka hafið vaðið inn í
fyrirtækið í tvígang án þess að
spyrja „kóng eða prest".
Það er út af fyrir sig skiljanlegt
miðað við ykkar hugsunarhátt, að
þið virðið mig sem eiganda ekki
svo mikils að óska eftir leyfi til
þess að heimsækja þennan vinnu-
stað, enda ætlið þið að hirða fyrir-
tækið hvort sem er. Þið þykist
hins vegar bera einhverja virðingu
fyrir starfsfólki mínu, — enda
þótt lítið fari fyrir því í þeim ríkj-
um, þar sem stefna ykkar hefur
leitt til alræðis — og þess vegna
hefði ekki skaðað að óska eftir
leyfi til þessara heimsókna.
Svo að ekkert fari á milli mála
um sannleiksgildi frásagnar
minnar af heimsókn þinni og
flokks ykkar í Karnabæ vil ég