Morgunblaðið - 21.04.1983, Blaðsíða 38

42
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 21. APRÍL 1983
+
Útför móöur minnar og ömmu,
SIGRÍÐAR GÍSLADÓTTUR,
fer fram frá Fossvogskirkju, föstudaginn 22. apríl kl. 10.30.
Guömundur Valgeirsson,
Sigurkarl F. Ólafsson.
t
Sonur okkar,
SIGUROUR HREINSSON,
Kársnesbraut 85,
veröur jarösettur frá Fossvogskirkju 25. apríl kl. 3.
Ragna Siguröardóttir, Hreinn Sigtryggsson.
+
HARALDUR ADOLFSSON
veröur jarösettur frá Garöakirkju Álftanesi, föstudaginn 22. apríl
kl. 2.
Síta Dal Siguröardóttir,
Ingibjörg Jóhannsdóttir,
Börn tengdabörn og barnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og
útför,
AÐALHEIÐAR TH. THORARENSEN
Kristín Marfa Kristinsdóttir,
Edda S. Magnússon,
Hafsteinn Þ. Stefánsson,
Jón Baldvin Stefánsson.
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og hlýhug viö andlát og
útför móöursystur minnar,
ODDFRÍÐAR HÁKONARDÓTTUR SÆTRE,
Flókagötu 12, Reykjavfk.
Gróa Salvars
og aörir aöstandendur.
+
Bróöir minn,
JÓN JÚLÍUSSON,
Noröurkoti, Kjalarnesi,
veröur jarösunginn frá Reynivöllum í Kjós, föstudaginn 22. apríl kl.
14.
Þeir sem vildu minnast hans eru beönir aö láta líknarstofnanir
njóta þess.
Bílferð veröur frá Bifreiöastöö islands sama dag kl. 12.45.
Fyrir hönd aöstandenda,
Guöfinna Júlíusdóttir.
Öllum þeim sem sýndu okkur hlýhug, samúö og vináttu viö andlát
og jaröarför elskulegs sonar okkar, bróöur og mágs,
HJALTA INGVARSSONAR,
Reykjahlíö, Skeiöum,
færum viö innilegar þakkir.
Sveinfríöur Sveinsdóttir,
Sveinn Ingvarsson,
Guörún Ingvarsdóttir,
Erna Ingvarsdóttir,
Ingvar Þóröason,
Steinunn Ingvarsdóttir,
Magnús Gunnarsson,
Þorsteinn Hjartarson.
Minning:
Guðmundur Einars-
son, Þorlákshöfn
Fæddur 7. febrúar 1965
Dáinn 13. aprfl 1983
I dag, sumardaginn fyrsta, kveðj-
um við í hinsta sinn bekkjarbróð-
ur okkar, Guðmund Einarsson.
Gummi var fæddur og uppalinn
hérna í Þorlákshöfn og var með
okkur í skóla hér öll sin grunn-
skólaár.
Þegar við byrjuðum í sjö ára
bekk, var hópurinn ekki stór og
allir voru hálf feimnir og upp-
burðarlausir að vera komin í þessa
stofnun sem alla gleypir, þó svo að
allir þekktust vel áður eins og
sæmir í litlu þorpi.
Ekki bar mikið á Gumma í þess-
um hópi, þvi hann var í eðli sínu
mjög hlédrægur. Þó var hann ætíð
með okkur og alltaf var tekið tillit
til orða hans.
Gummi var mjög jafnlyndur og
minnumst við bekkjprfélagarnir
hans ekki í vondu skapi. Þó var
hann ekki skaplaus, því í íþrótt-
um, sem hann stundaði mikið,
sýndi hann staðfestu og keppnis-
sakap.
Gummi var mjög virkur í fé-
lagslífinu. Hann var í hestmanna-
félaginu Háfeta og í ungmenna-
félaginu Þór og var hvarvetna
hinn besti félagi. Hann lék
knattspyrnu með Þór í öllum
flokkum og einnig keppti hann í
hestamennsku fyrir Háfeta með
góðum árangri.
Að loknu grunnskólaprófi skildu
leiðir og fór Gummi í fjölbrauta-
skólann á Selfossi þar sem hann
var við nám á málmiðnðarbraut.
Þessi aðskiinaður var þó ekki
meiri en svo, að við hittumst oft
og héldum ætíð tengslum hvert
við annað. Nú kveðjum við
Gumma með söknuði, en jafn-
framt þakklæti fyrir öll ár vináttu
og tryggðar sem við höfum orðið
aðnjótandi. Við sendum foreldrum
og systkinum hins látna okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Bekkjarfélagar.
Nú hallar að sumri í náttúrunni
og yfir öllu birtir og hlýnar, líka í
okkur sjálfum. Við sátum í öryggi
og skjóli heimilis okkar þegar sím-
inn hringdi og brostin rödd tjáði
okkur að hann Gummi væri dáinn,
að hann hafi látist í hörmulegu
umferðarslysi. Það skyggir í huga
og kólnar í hjarta. Getur þetta
verið? Hver er tilgangurinn með
að hrífa jafn hugljúfan og efni-
legan ungan mann burt á vori lífs
síns? Eigum við handbæra sam-
líkingu? Unnendur gróðurs og
jarðar reika um og dást að sköp-
unarverkinu, þeir slíta upp eitt og
eitt blóm sem af ber vegna fegurð-
ar eða þroska. Getur verið að Guð
almáttugur reiki um mannakur
sinn og lesi eitt og eitt blóm, þau
sem af bera að hans dómi, áður en
kemur að hinum óumflýjanlega
uppskerutíma? Við sem fengum að
njóta stuttrar samfylgdar við
þennan græðling guðs í mann-
heimi, minnumst hans með þökk-
um. Við erum minnt á það að
mennirnir ráðgera, en Guð ákveð-
ur og ræður.
Lífskraftur Guðmundar var
mikill strax í frumbernsku. Þessi
kraftur dofnaði ekki meðan leiðir
lágu saman, þess vegna m.a. eru
sárindin og söknuðurinn svo bitur.
Hraustur og atorkusamur ungur
maður er hrifinn burt. Þeir sem
guðirnir elska deyja ungir. Hver
er tilgangurinn með því að þeir
efnilegustu fari? Við minnumst
Gumma sem ábyrgum manni sem
ekki lét erfiðið buga sig. Alltaf
boðinn og búinn til að hjálpa og
aðstoða ef þess þurfti. Eitthvað
hefur orðið til þess að hann var
valinn úr stórum hópi, en hvað?
Því verður ekki svarað frá okkar
hjörtum, þar finnst aðeins sorg,
djúp sorg.
Foreldrum, systkinum, afa og
ömmum er þungbær sorgin og
söknuðurinn, við biðjum um hugg-
un þeim til handa. Við trúum að
andi þessa samfylgdarmanns
okkar sé kominn heim til föður-
húsa handan landamæranna
miklu, ofar okkar vorhimni, til
föðursins eina og þeirra sem á
undan eru farnir. Hann lítur ör-
ugglega til okkar með sínu bjarta
og smitandi brosi sem er ein
minning okkar um hann. Það er
stórt skarð höggvið í fjölskylduna
á Skálholtsbraut 5, það skarð
verður seint eða ekki fyllt að nýju.
Við sem fylgjum jarðneskum leif-
um Guðmundar til grafar í dag,
biðjum góðan Guð að styrkja þá,
styðja og hugga sem um sárt eiga
að binda eftir þetta hörmulega
slys.
Bregða Ijóma á lífsins strönd
Ijóssins gjafir bestar.
Sömu blómum, sama hönd
sáir á grafír flestar.
(Káinn.)
Fjöiskyldan Álftamýri 2.
Sonur hjónanna Einars Sigurðs-
sonar, skipstjóra, og Helgu Jóns-
dóttur, Skálholtsbraut 5, Þorláks-
höfn.
Við urðum harmi slegin er við
heyrðum þessa fregn að hann
Gummi, eins og hann var oftast
kaliaður, væri dáinn. Hvers vegna,
spyrjum við, en fáum við nokkurt
svar við því nú frekar en áður, við
svipaðar aðstæður?
Það er erfitt að sætta sig við
dauðann, en aldrei þó eins og þeg-
ar hann ber að dyrum hjá æsku-
fólki í blóma lífsins. Gummi var
aðeins 18 ára gamall og átti því
mikið eftir. Það er stórt skarð að
missa hann úr nágrenninu, þenn-
an unga og broshýra pilt sem bar
með sér góðmennsku og traust.
Barngóður var hann með afbrigð-
um og mátti ekkert aumt sjá. Það
verða því margir sem sakna hans,
en mestur verður missirinn hjá
foreldrum og systkinum sem sjá á
eftir góðum og traustum dreng, en
þau eiga ljúfar endurminningar
um hann og það er mikil huggun.
Við undirrituð þekktum hann ekki
að öðru en góðu, og alltaf fannst
okkur gaman að hitta Gumma,
hann kom manni alltaf í gott skap
með sinni brosmildu framkomu.
Við eigum því indælar endurminn-
ingar um hann.
Elsku Helga, Einar, Ármann,
Eydís og Sóley, innilegar samúð-
arkveðjur sendum við ykkur og
öðrum aðstandendum.
Sigga, Þröstur og synir.
Um og eftir 1960 fluttumst við
hingað til Þorlákshafnar víðsveg-
ar að, vinahópur myndaðist, konur
stofnuðu saumaklúbb, eiginmenn-
irnir tóku þátt í félagsskapnum og
LEGSTEINAR
MOSAIK H.F.
Hámarshöfða 4 — Sími 81960
+
Þökkum innilega auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför
eiginmanns míns, fööur okkar, tengdafööur og afa,
GESTSÁRNASONAR,
Kirkjuvegi 6, Ólafsfiröi.
Kristjana Einarsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
síðan börnin okkar jafnóðum og
þau komust til vits og ára.
En nú í dag kveðjum við einn úr
barnahópnum, Guðmund Einars-
son, aðeins 18 ára að aldri.
Hann var sonur hjónanna
Helgu Jónsdóttur og Einars Sig-
urðssonar, Skálholtsbraut 5, Þor-
lákshöfn.
Við munum hann sem lítinn
dreng með ljósu lokkana, þegar
hann settist við eldhúsborðið hjá
mömmu og spjallaði, því margt er
það í tilverunni sem litli drengur-
inn þurfti að ræða um og fá svör
við, allt frá því að hann fór að tjá
sig með orðum og þar til hann fer
sem ungur maður í síðustu ferðina
í Fjölbrautaskólann á Selfossi þar
sem hann stundaði nám og var á
leið heim að loknum skóladegi er
slysið skeði.
Aldrei finnum við mennirnir
betur hve varnarlausir og smáir
við erum, eins og þegar hörmuleg
slys gerast fyrirvarlaust í hraða
og tækniafli nútímans. Aldrei bet-
ur hvað augnablikið er stórt og
skiptir miklu í nútíð og framtíð.
Gummi var hvers manns hug-
ljúfi í þess orðs fyllstu merkingu,
alltaf í sama góða skapinu, bros-
andi og glaður og sérstaklega
vinnusamur af svo ungum manni
að vera, enda ágætlega laginn við
það sem hann tók sér fyrir hend-
ur. Eftirtektarvert var hvað hann
átti gott með að lynda við sér
eldra fólk og má þar nefna mjög
gott samband við ömmu hans í
Reykjavík.
Knattspyrnan var eitt af áhuga-
málum hans og var hann góður
liðsmaður í knattspyrnuliði UMF
Þórs, sem hefur staðið sig með
prýði á undanförnum árum.
Mörg sumur dvaldi Gummi hjá
ömmu og afa í Hvammi, fór á vor-
in fullur tilhlökkunar að dvelja á
því góða heimili yfir sumarið og
takast á við þau störf sem sveitin
ein býður upp á, kom svo aftur
heim útitekinn og fullur af lífs-
gleði.
Hestamennaskan var honum í
blóð borin og var ánægjulegt að
fylgjast með hvað gott lag hann
hafði á hestunum svo af bar í alla
staði. Það var líf og fjör, þar sem
þeir fóru saman ferfættu vinirnir
og Gummi, enda sóttu litlu krakk-
arnir fast að fá að fara í hesthúsin
með honum. Það var raunar ekki
bara fjörið í kringum hestana sem
dró börnin svona oft til hans, það
var miklu fremur hans sérstaka
viðmót við þau. Litlu systur sinni
var hann einstaklega góður og
höfðu þau mikla ánægju og þörf
fyrir að spjalla og leika sér tímun-
um saman, þrátt fyrir aldursmun-
inn. Það er erfitt að skilja og
sætta sig við að endir er skyndi-
lega bundinn á allt þetta.
En kæru vinir, þið eigið perlu
sem aldrei verður frá ykkur tekin,
ljúfar minningar um góðan dreng.
Þú guó míns IiTs ég loka augum mínum
í líknarmildum fódurörmum þínum
og hvíli sætt þó hverfí sólin bjarta,
ég halla mér að þínu föóurhjarta.
Ó, sólarfaóir signdu nú hvert auga
en sér í lagi þau sem tárin lauga
og sýndu miskunn öllu þvf sem andar
en einkum því sem böl og voói grandar.
(M. Jochumsson.)
Elsku Helga mín, Einar, Ár-
mann, Eydís og Sóley, við biðjum
aigóðan guð að styðja ykkur og
styrkja og trúum því að hann leggi
líkn með þraut.
Vinkonur úr saumaklúbbi
og fjölskyldur þeirra.